yürek sızlatan fakirlik anıları

bundan 12 sene önce orta okuldayken okulda katkı payı toplanıyo hepte zengin züppeleri vardı benim okulumda çünkü oturduğumuz yer zengin kaynıyo istanbula çalışmaya gelmişti babam bizde ondan ordayız neyse herkes parayı veriyo ödüyo amk bende yok hele bide sınıf öğretmenim vardı tam bir huur ödemeyenlerin ismini okuyodu lan sınıfta herkesin içinde bi tek benim ismim okunuyo o kadar utanıyodum k amk her akşam evde gözlerim sulanıyodu babama söyledım vermedı amk bende çaldım babam maaşını almıştı koymuştu bi kenara ordan çaldım aklımı gibeyim neyse anladılar babamlar o ay babamla annemın yemek yedıgını hatırlamıyorum amk sadece bız yıyoduk hep oruc oluyodu annemler utanıyorum lan sımdı kendımden fakırım dıye cahıl diye ailemenden utandım ben kucukken amk şimdi yanımda yoklar ama onlar fedakarlar be kanları canlarıyız bız onların allah kımseyı aılesız annesız babasız bırakmasın fakırlık ılla bıter beyler.

fatihte çalışıyordum 2007 yılında. bir baba sırtında üşümesin diye mont gibi sarılı battaniye olan oğlunu hastaneye zütürüyor, adam 50-55 kilo kısa boylu oğlu 17-18 yaşlarında babasından daha iri, gözleri kapalı baygın bir halde babasının sırtında babası ise arkadan sıkıca tutuyor düşmesin diye zaten yürüyecek takatide kalmamış adımlarını binbir güçlükle atıyordu. allahtan vakıf gurebaya 600-700 metre mesafe kalmış bayrampaşa istikametinden otoyolun emniyet şeridinden geliyordu. sabahın yedisinde kaç kilometre ve nereden beri yürüyordu, hangi semtten geliyordu orasını allah bilir ama hiçbir anasını yolunu gibtimin evladı arabasını durdurup sırtında kendisinden 10-15 kilo daha ağır olan hasta oğlunu hastaneye yetiştirmeye çalışan babaya gel zütüreyim demiyor bu içler acısı durumu görmezden geliyordu. iett otobüsüyle işe gitmekte olduğum için duruma müdahale etme imkanım yoktu otobüs basıp gitti haliyle. o gün bu gündür hep bir yarım orada kalmıştır zenginliğide fakirliğide veren allah almasını da bilir panpalar baba parasıyla geçip karşınıza hava atan binleri hiç gibinize takmayın annenizi babanızıda hor görmeyin onlara layık evlatlar olmaya çalışın yeter

küçükken iyi hatırlıyorum ablamla aramızda iki yaş vardı ben ilkokul 5'e oda 7 gidiyodu biz o zaman tam fakir değiliz ama yakınız işte annem de babam da ev almak için zütlerini yırtıyolardı bizim çektiğimiz fakirliği çekmesnler en azından evleri olsun diye sonra annem işten çıktı tazminatla kaba inşaatta bi ev aldık içi falan sadece tuğlaydı annmn tazminat parası 15.000 tlydi anca buna yetiyodu çalıştırcak işçide yoktu evin herşeyini babam yapmıştı o günleri çok iyi hatırlıyorum beyler bi gün babamı akşam yemeği için inşaatttan çağırcaktım yoğurt alıp geldim falan sonra babam ben onu çağırdıktan sonra çimentoyu mervdivenden aşağı doğru taşırken düşmüş kolunu kırmıştı eve bi geldi tabi bizim bişeyden haberimz yok babama baktık yüzü çok yorgun gözüküyodu ne oldu dedik bize belli etmemeye çalışıyodu ama bişey olduğu belliydi sonra banyoya geçti direk kustu falan işte sonra babamı acile zütürdük ama beyler o babamın evdeki surat ifadesini hatırlayınca gözlerimden yaş glcekmiş gibi oluyo bizi üzmemek için herşeyi yapıyo adam..o günlerde okula harçlık zütrmyodum karnım gurulduyodu amk ben belli etmiyodm ama babamın yaptığı herşeye değerdi.. şuan neyimiz varsa hepsi annemle babam sayemzdendir.. diğer amcamlara dedemden 2 şer daire kaldı babama bi gibim vermediler amk oçları.. babam akşam fabrikadan geliyodu elektrik işine gidiyodu babam eve çoğu zaman 2 3 gibi geliyodu

şuan 3 evimiz var durumumuz gayet iyi ama bu aralar araba için uraşıyoz anca 15 milyarlık bişe alabiliriz ötesi diğer zamanlarda

çalışın sizinde olur beyler babamla anneme burdan teşekkürler.. diğer hikayeleride okudum içim gitti amk

ağır fakirlik ti beyler benim ki üniversitei kazanıp gidememek sonra ki yıl 2 yıllığa yaşadığın şehirde gidip arkadaşların hadi cafeye gidelim dediğinde yok evde işim var demek hoşlandığın kız hadi gel dediğinde için acıyıp gidememk zor zamanlardı zorrr

ben de anlatıyım amk ilkokul 5-6 falanım o zamanlar arkadaşlarla toplanmıştık bunlar bigibletle gezme kararı aldılar işte herkes bigibletini alsın gelsin dediler evlere dağıldı herkes ben de eve gittim tabi fakat geri dönmemek üzere çünkü bigibletim yoktu amk evde de kimse yoktu o gün çok iyi hatırlarım koltuğa uzanıp yarım saat ağlamıştım ailemin dandik de olsa bir bigiblet alacak kadar bile durumu yoktu dıbını gibiyim ya daha çok var böyle anım aklıma geldikçe yazarım

duygulandırdınız lan binler allaha şükür biz iyiyiz ama anne tarafı özellikle dayım çok kötü lan valla ama biz de çok iyiyiz diyememm

@52 evt amk bütün fakirler aynı ıyyy .s

başlık hoşuma gitti beyler

anlatın dinliyoruz huur çocukları

edit: lan bi gün denizden çıkınca 4 arkadaş eve gitmek için 5 km yol yürümüş ve acıkmamak için 2şer ekmek almıştık lan

orta okula eniştemin yeşil süveteriyle gittigimi bilirim millet hep mavi süveter giyerdi benimki yeşildi. çok yokluk gördüm ama şimdi şükürler olsun durumumuz iyi. bide bizim dayı oğlu vardı onların durumu iyiydi ona küçük gelenleri giyerdim.

frikik diye okudum capse bakmak için geldim

amk yakın bi amlı arkadaşımın bankaya borcu cıktı amk..500 lira açığı varmış.. benden yardım istedi.
resmen kızla dalga geçer gibi 50 lira yolladım amk.500 nerdee 50 nerde..
iki hafta kadar kızla konuşamadım amk utancımdan, yeni aradım işte bugün ve merak ettim naptın nettin dedi.. bikaç bişey sordu ee napyosun falan en sonunda amk, durumu merak ettim onun için aradım dedim lan. geri ver o parayı der gibi..pek o anlama gelmiyo benim dediğim ama yine de öyle anlaşılabilir.

2 lira harçlık alıp 1 lirasını harcayıp 1lirasını 200 gün biriktirip kameralı telefon alıcaktım ki taki alkolik babam zulayı patlatana kadar.

ben de servis pahalı diye okula otobüsle gider gelirdim.
durakta beklerken bazen servis önümden geçerdi, servistekiler el sallardı.
servis çok pahalıydı beyler bildiğiniz gibi değil.
onlar rahar rahat giderlerdi 15 dk da evlerine.
ben konserve balık gibi tıkış tıkış havasız belediye otobüsünde 1 saatte varırdım eve.
nedense hiç gocunmadım .hiç kötü hissetmedim kendimi o zamanlar.
nedenini hatırlamıyorum şimdi.
belki de otobüste çok kızla tanıştım ondandır.
hiç çekinmeden bir laf atar başlardım konuşmaya.
hatta bir keresinde sivilcelerimi nasıl yok edebilirim diye bile sormuştum bir kıza muhabbette.
hiç çekinmem yoktu o nasıl cesaretse.
kız bana sivilce yaş itibariyle çıkar, cildin de muhtemelen yağlıdır,
sen en azından bol sabunla sık sık yıka demişti hiç unutmam.

Biz fakir bir ailenin çocuğuyduk lakin bir gün hiç unutmam ablamla beraber yolda bir aile görmüştük.O zaman ben 7 yaşlarındayım ablam da 14 civarı. Aileye haciz gelmiş bütün mallarını almışlar sokakta kalmış aile. Baba öfkeli çocuklar ağlıyor anne ayılıyor bayılıyor.
Ondan sonra koşa koşa eve gittik ve birbirimize sarılarak ağladık.Ya bizim de evimiz alınsaydı?Ya köpeğimiz zehirlendirilseydi? Cebimizdeki parayla nasıl yaşayabilirdik.O günde sonra 1 ay boyunca ablamla her gece ağladık. Zaten 2+1 evimiz var bir odayı 4 kardeş paylaşıyor.Biz buna da şükür diyerek onlar da gitmesin diye dua ediyorduk

yürek hoplatan frikik capsleri diye geldim panpalar... özür dilerim :(

Buz gibi evde bayat ekmekle 6 dal sigarayla 3 gun gecirdigimi bilirim

şampuanın içinde çok az bi şey kalmıştı suyla çalkaladım başıma döktüm iyice köpürttüm duruladığım köpüğüde tekrak kutunun içine aktardım 3 4 defa yaptım bunu :(

biz çok açtık ipadimi sattım yemek aldım düşün amk

beyler kaçkere arkadaşlarım yerken gozlerinin içine baktım tokum bahanesiyle bilemezsiniz ne kadar kotu bi duygu bilirsiniz
cok degil bu sene hergun arkadaşlarım gidip iskender pizza burger mc o tarz şeyler yerken hergun tavuk donere talimdim ama çok şükür beyler neler var

beyler içimden geldi bu saatte yazmak istedim.

fakirlik mi gerçekten diyorum ben doğduğumda tanışmıştık.ama şükür bizden daha kötüleri de vardır elbet.
ama fakirlik babamın çatlak olan duvarlarımıza büyük koli bandlarıyla kapatmasıydı bende.
abimin 10 km uzaktaki okula yürüyerek gidip gelmesydi parasızlıktan.
belki de kışın okul ayakkabılarımın içine su dolmasıydı.
okul önlüğümün 2 abimden sonra bana kalmasıydı ama yakalığım pazardan yeni alınmıştı beyler.
amk gevrek ayran yapamamaktı belki.
beyler fakirlik derme çatma evimizi yıkıp o duvardaki tuğlaları tekrar çıkarıp temizleyip tekrardan daha güzel bi ev yapmaktı beyler.