büyük baba ne lan gibtimin berkecanı seni

Akşam ezanı okunduktan sonra erkekler camide namazını kıldı ve düğün meydanına geçmeye başladılar. Bir gariplik sezmiştik ama aldırış etmedik.

Davul zurna eşliğinde başladılar düğüne. Bizler de kenarda oynayanları izliyoruz ve nesrin adına mutlu oluyorduk. Kız elimizde büyümüştü, uslu ve çok güzeldi maşallah..

Güzel gidiyordu düğün, derken bir çığlık duyuldu!
Nesrinin kocası olacak olan Fehmi dizlerinin önüne çökmüş ve köyde bulunan hacı hasan yatırına doğru bakıyor tek bir kelime bile etmiyor hatta hareket dahi etmiyordu.

Hacı hasan yatırının baş ucunda bir karaltı ki 4 eli varmış gibi elleri birbiri içine geçmiş hatta kolları yamulmuş gibiydi.

Herkez sessizce olan bitene bakıyor çıt dahi çıkarmıyodu. Mahlukat birşeyler söylemeye başladı ama hiç birimiz anlayamıyoruz sanırım ibranice konuşuyordu.

Birkaç kelime sonra bir çığlık sesi daha geldi ve Fehmi nin gözlerinden kanlar akmaya yerde kan gölü oluşmaya başladı!

Tüm köylü ile köy evinde toplanıp köyü terketme kararı aldık. Bu bizim için çok zordu ama elimizden gelen sadece evimizi barkımızı bırakıp çekip gitmek ve başka bir köy yerleşim yerime yerleşmekti.

Çok üzücüydü bizim için bu olanlar. Ama kararımız şuan burada olmamızı sağlayan tek kurtuluşumuzdu.

Köyü terketmeden tam 3 gün önce köy de Kara Cemalin kızı Nesrinin düğünü vardı. Tüm olayların başladığı geceydi bu gece.

Hiçbirşeyden haberimiz yoktu, nasıl olabilirdi ki yaşanılan dehşet verici olaylara? Kan döküleceğinden ve bunu hayvan yada insanın değil bir cin kabilesinin dökeceğini nereden bilebilirdik!

Bir daha aramızda olamayanlar hatta üzerinden 60 sene geçtiği halde mezarları bulunmayan beraber büyüdüğümüz insanları 3 gün içinde yok olacağı hatta parçalara ayrılarak ölümleri..

(Büyük babam bir müddet sessizce bir noktaya odaklanmıştı yine.. Bu seferki daha uzun sürmüştü. Büyük babamın omzuna teselli niteliğinde elimi koyarak büyük baba bunların hepsi geride kaldı korkmana gerek yok allah yanımızda diye teselli vermeye çalışıyordum.)

Devam etti büyün babam korktuğunu belli eden sözcükleri ağzından çıkarmaya..

Rezleri alın beyler seri seri yazıyorum..

Evet beyler 2 dk sigara arası verdim devam ediyorum
Dedem bu sırada gözünü kapattı gözyaş akmıştı üzüldüm bende biraz devam etti
Biz her ne kadar zıt yöne çekmeye çalışsakta o çok güçlüydü , hepimizi birden mezarlığa sürükleyiverdi . Gözlerimi kapatıp açıncaya kadar mezarlığa varmıştık burda korkudan ben bayıldım.
Uyandığımda gecenin körüydü ama ay ışığı mezarlığı aydınlatıyordu . Sağ tarafımdaki meşe ağacına baktım , Fehmiyi ağaca bağlamışlardı . Sol tarafımdaki ağaçlardada nesrin , muhtar , cemal vardı . Cevdet ve cemalin karısı kayıptı .
Sonra mahlukatlar fehmiye saldırmaya başladı öldüresiye dövüyolardı . 10 dakika aralıksız dövdüler . (burda dedem ağladı bende üzüldüm)
Sonra mahlukatlar hepimizi birden aldılar , yıkık dökük bir eve girdik.
Evin içinde de birsürü mezar vardı ama hepsi boştu.(dedemin gözünden o zamanki duyduğu korku hissini gördüm)

Sonra birden 63 stayla çalmaya başladı . Herkes kopuyordu bense dans ederken nesrine dayıyordum . Sonra şarkının ananı gibtim toprak altı mezarda kısmı geldi . Cinler bizi mezara atıp 35 cm damarlı malafatlarını açtılar . Önce üstümüze işediler sonra cooon siiinaaa yu ken si mi diyip üstümüze atladılar (dedem burda ağlıyordu)
Bayılmışım uyandım sonra bi bakmışım hamileyim .
9 ay sonra yarı insan yarı cin iki çocuk doğurdum kız ve erkek . Bunlar ananla babandı sonra birbirlerine yan gözle baktılar sen doğdun(burda dedem kafasını masaya vurarak ağlamaya başladı sonra gidip le cola alıp içtik)

başladıysan bitireceksin öyle yarıda kesip yok uykum geldi yok zütüm ağrıdı sonra devam ederim deyip kaçmak yok

Kara cemal kızı tek kızı olan Nesrin'i evinden uçurduğu için hem mutlu hem de üzüntülüydü. Tek kızına ahımlı şahımlı bir düğün hazırladı.

Damadı 2 köy uzaktaki Yuvasaray köyündendi. Düğün akşamı köy garipti. Ya da bize öyle gelmişti.

Köyün içi sisliydi. Ay ise bulutların arkasına gizlenmiş yada olacakları biliyormuş gibi korkup saklanmış bizi karanlık gecelere bırakmıştı.

Kara cemal ve karısı köylülerden mumlar toplayıp karanlık gece de mum ile düğün yapacaklarını söyledi. Bizde el birliğiyle yardım ettik canı gönülden..

(Büyük babam  ilk defa tebessüm ediyordu, bu beni şaşırttı tabi..)

Sabahları herkez kahvaltıdan sonra tarlasına, hayvanlarını sulamaya kısaca köy işlerini yapmaya çekilirdi.

Köyün cami imamı vardı, hatırlarım halen adını Ahmetti. Kekeme Ahmet.

Normal konuşurken kekelerdi hep ama kuran okurken olsun, ezan okurken ve namaz kıldırırken bir kelime bile kekeleyerek çıkmazdı. Çok severdik Ahmeti. Vefat etti yavrucak genç yaşta. (29) Hastalıktan yada kazadan değil, jandarmanın açıklayamadığı ölüm şeklinden öldürüldü. Öldüren kişi bulunamadı çünkü tutulan kayıtlara göre Ahmeti insan ve hayvan bu şekilde öldüremezdi. imkansızdı bu.. 

(Büyük babamın tüylerinin diken diken olduğunu hissetmem benim korkmama ve kanımın donmasına neden oldu. Aslında anlatılırken korkmazdım ama büyük babamın o etkilenmiş şekilde anlatımı olayın ne kadar ciddi ve trajedik bir şey olduğunu sokmuştu aklıma..)

Bilen bilir dostlar, çankırıda çok olaylar yaşanmıştır. Olay dediğim savaş, çatışma falan değil açıklanamayan olaylar ve yaşanmış hikayeler.

Geçen büyük babam ile sohbet ediyoruz bana der hep oku oğlum orman mühendisi ol çok para var. Ama bilmiyor ki şuan günümüzde ormancılara iş yok neyse.

Konu askerlik anılarına falan geldi derken köyde yaşanmış ama jandarmanın açıklayamadığı (yada inanmak istemediği!) olaylara geldi.

Anlatmaya başlamadan önce uzuncana bir nefesini çekti. Sanki ağzından çıkacak sözcükler boğazında düğümleniyor ve çıkmamasını istemiyordu. Ama büyük bir hırıltı ile ilk sözcüğü çıkarması diğerlerinin arkasınıda getirdi.

Olayın geçtiği yer ile ilgili de bilgiyi de vereyim.

Yer: Çankırı
Köy: Hacı Hasan Köyü

- O zamanlar tabi ışık yok oğlum herkez evinde ya gaz lambasıyla yada mum da işini gücünü yapar ve akşamlarını öyle geçirirdi. Geceleri dışarıda hiç ışık olmadığından sadece Ay\'ın ışığı aydınlatırdı köyü.

Köyümüz de bir adet vardı. Fakat farklı bir adetti bu.
Akşam ezanından sonra herkez evine girer ve kimse dışarıya çıkmazdı. Çıkamazdı..(bunu dediğinde hafiften bir noktaya daldığını görmüştüm, sanırım büyük babama bişeyler hatırlatmaya başlamıştı.) Dışarıda biri ölse dahi kimse camı açıp bakamazdı oğlum.

(sorular sorup büyük babamı meşgul etmek istemiyor değil daha çok lafının bölünmesini istemiyordum.)

Köylüler çoluğunu çocuğunu toplayarak evlerine koşuşturdular. Evine giren kapısını kitliyor ve sallanıyordu.

Sadece bir kaçımız dışında herkez kaçmış ve korkudan pencereden bile bakamaz durumdalardı.

Cevdet, ben, kara cemal, emine (cemalin karısı), muhtar, nesrin ve yerde kanlar içinde yaran gözleri içine oyulmuş Fehmi..

(Büyük babamın gözlerinin kanlandığını hüzünün yerini kin ve nefretin aldığını görebiliyorum.. Devam etti konuşmaya)

Biz ise olanların ne olduğunu sorgularcasına olan biteni kanımız donmuş şekilde hareket edemeden izlerken birden Fehmi yerde birşey tarafından ayağından çekilerek köy mezarlığına doğru yerde sürüklenerek çekiliyordu.

Neyin olduğu gözüküyordu hatta görünmez bir varlık tarafından çekildiğine emindim!

Nesrin Fehminin ellerinden sıkıca tutup zıt tarafa doğru çekiyor ve onu kurtarmaya çalışıyor bize de yardım etmemiz için bağırıyordu. Bir kaç saniye sonra muhtar kendine gelip koştu yardımda ardından cemal karısı ben ve Cevdet koştuk!

Beyler işteyim biraz yoğun şuan seri yazamicam 1 - 2 saat.. Siz rezleri alın bekleyin beni ha bide konu trende girerse sevinirim en azından motivasyon olur..

Tüm gücümüz ile fehmiyi çekiyoruz ama karşımızdaki görünmeyen mahlukat bizi sanki tek eliyle yete serebilecek güçte bizi de kendine doğru sürüklüyordu.

Çektik. Çektik ve daha çok çektik fehminin acı içinde bağırmasına karşın onu kurtarmak umuduyla..

Biran elimizden kaydı ve hepimiz yere serildik. Ama çok kötü bişey olmuştu.

Fehmi ellerimizde parçalanmıştı! Kolları vücudundan ayrılmış ve kalan geri vücudu mahlukat tarafından kanlar içinde cansız olarak mezarlığa sürükleniyordu!

Arkasından koşamazdık! Daha ne olduğunu bile bilmiyorduk!

Hemen gelin evi olan cemallerin evine kaçtım topluca çünkü bir tek onların kapısında mi mum yanıyordu.
Eve girdik ve hemen kapıları kitlendik. Herkez ağlayan nesrin bakıyordu. O ise kanlı yatakodasına!

(Büyük babam ağlıyordu beyler! Ağlıyordu ya bildiğiniz ama hüngür hüngür değil! Gözünden yaşlar akıyordu vr dayamadım - büyük baba bugün bu kadar yeterli yarın devdıbını anlatıver sende çok etkilendin bende çok etkilendim anlattıklarından büyük babam..)

Beyler rezleri alın devamı geliyor seri seri..

Genç hocanın bahçe kapısına vardık ve uzaktan evin giriş kapısının açık olduğunu farkettik. Sanırım evde uyuya kalmıştır umuduyla evine girdik.

(yutkundu büyük babam sertçe. Olanlar onu çok sarsmış ki halen etkisi sürüyor)

Odalar birbirine karışmış heryer dağılmış ve en kötülerinden biri de yer de kanlar vardı!

Bütün odalara baktım en son salona yönelmiştim ki muhtar ve muharrem salonun kapısından aynı noktaya bakıyorlar.

Neye bakıyorsunuz? Dedim fakat bir ses vermediler. Yanlarına gittim ve o dehşeti bende gördüm!

Gözlerim bakmamak için bana beddua etsede kendimi olanlardan ötürü ona bakmaya alı koyamıyordum.

Genç hoca iman yüklü temiz hoca tavanda asılı! Gözlerinin içi oyulmuştu! Kolları kırılmış ve yamulmuş..

Allahım neydi bu böyle? Neden gencecik hoca? Neden biz? Neden köyümüz ha neden!?

Nesrin bağırmaya ve çığlıklar atmaya başladı biz ise olanlara karşın korkutuğumuz için ne yapacağımızı dahi bilmiyorduk.

Annesi ve babası kanlı çarşafları ve halıları toplayıp odayı temizledi hemen. Kızları ise uyuyordu.

Biz de etrafı kolaçan ediyorduk. Ama aklımı karımdan yani ninenden alamıyordum. Onu düğünden 2 önce kız kardeşine bırakmıştım, acil bir hastalık geçirmiş şehire zütürmüşlerdi at arabasıyla.

Sabah ezanı saati geldiğinde ezan okunmadı. Sanırım hoca da olanlardan çok korkacak ki evinden dışarı çıkamamış hatta gece boyunca bağırarak kuran okumuştu.

Bazı köylüler de eşlik etmişti kuran okuyarak seslerini yükseltmek için..

Güneş doğdu ve köy aydınlandı. iyice bir kolaçan ettik meydanı ve muhtar dışarı çıkıp köylülere seslenmeye başladık.

lan amcık evladı deden imama yavrucak demiş imamda 29 yaşında öldüğüne göre göre deden o günlerde 30-40 arası bir yaşta olay 1926 yılında geçiyor dedenin 1896 doğumlu olduğunu farzedelim, deden 25 yaşındayken baban dünyaya gelse 1921 doğumlu olurdu senin pederde 30 yaşında baba olsa sen 1951 doğumlu olman lazım yani sen şu anda 64 yaşında değilsen çok büyük bir huur çocuğu ve aynı zamanda çok ağır bir yalancısın

çankırı deme bana gibeyim böyle şehiri zaten bura lanetlenmiş şehir her tak vardır

Fehmi yatırın yakınlarına giderken, birden orada olduğunu hiç görmediğim bir mağara gözüme çarptı diyordu dedem.Bu imkansızdı ve ben Cevdet emine Cemal korkudan çığlık çığlığa bağırıyorduk. Fehmi yerden sürüklenerek mağaranın içine doğru girdi ve mağaranın taştan kapısı kapandı, olmaması gereken olaylar oluyordu hepimiz şoktaydık ortalıkta kimse yoktu ne kadar bağırdıysak da kimse gelmedi. Mağaranın taştan kapısında ellerimizi sokacak kadar delik vardı tüm gücümüzle kapıyı itip açtık dedem bunları anlatırken sanki o andaymış gibi gözlerinden yaşlar geliyordu ve şu can alıcı olayı anlattı mağaranın kapısını açtığımızda birden gözlerinin karardığını ve bayıldığını söyledi uyandığında Cemal Nevzat ve Fehmi beni bi güzel gibiyolardı bu da böyle bir anımdır

Çankırılıyım böyle bir şey duymadım. Uzuncana demenden seninde çankırılı olduğunu çıkardım. Ama beyler şöylede bir gerçek var üç beş motorlu şahinci ciddi anlamda zibidi haricinde çankırı sakindir hatta bu olayların olmayacağı kadar sakindir bi gibim yoktur. Bizim gençliğimizde karatekin ve ergenekon parkında kola çekirdekten başka aktivitemiz yoktu biz ayrıldıktan sonra avm mekan sayısında artış canlı müzik bile çıkmış şükredin pekekentler kola çekirdek diyoz aq.

Dedesi kız için elimizde büyüdü diyor dede bunu demesi için belli bir yaşta olmalı.17-18 desek. kız da 16-17 de evlense dede 34-35 yasında 1926 yılında ... dede şuan yaşadığına gore dede Cin... Acilen uzaklas oradan

Beyler işten geldim eve geçiyorum bi 10 dakikaya seri seri yolluyorum

Köylüler canlarından korkulu gözlemler bize bakıyordu. Bir kaç saat sonra köy evinde toplandık. Olanları ve yapılacaklar ilgiliydi bu.

Ne yapacağımızı dahi bilmezken neyle karşı karşıyayız onu bile bilmiyorduk. Aramızda birtek kişi ekgibti. Köyümüzün cami hocası..

Biraz daha bekledikten sonra evine karar verdik. Ben muharrem ve muhtar üçümüz hocanın evine doğru yürümeye başladık..

kardeşim 15 yasımdan berı bu ıslerdeyım baya sallamıssın cınler ınsanın gozunden veya herhangı bır yerınden kan cıkartamaz veya toplu katlıam yapamaz hıkayenı sıkerler kusra bakma mılletı bosu bosuna korkutma yok yok gozden kan cıkmaymıs el kırmaymıs nah yaparlar yaparlarsada toplu yapamazlar kısı uzerınde yaparlar oda cok gunahkarsa ve cınlerle urasıyorsa yoksa kabıle olarak asla musallat olmazlar ve boyun kopartan cınler ınsan bedenıne gırerek bu ıse yapabılırler veya cok guclu olmaları karsısındakıde cok gunahkar olmalıdır yoksa ruhsat asla verılmez onlara. LUTFEN USTURUPSUZ ATMAYALIM MILLETI KORKUTMAKLA CINLERE HIZMET ETMIS OLUYORSUNUZ.

O memleketin, o taş mescit yolunun , o büyük oteli o gibtiğimin kırkevlerini tuzunu her taşını toprağını gibEYiM
Lanetli memlekettir orası sakın ola yolundan geçmeyin sakın!
Edit: 3 yılımı çürüttü o huur cocugu şehir