yıllardır benden saklanan gerçeği

Daha sonra bu pic arkadasim eve 3 zenci cagirdi. Kapiyi kapattilar beni gotten gibmeye basladilar 3 er posta atip abi bizim saatler duruyor biz kactik diyip ciktilar.

öğrendim ve hayatım nasıl değişti anlatıyorum.

sadece benim yazdıklarım için

http://inci.sozlukspot.co...i/@elim-sende-sen-inbesin

aynı anda bunu

(bkz: bu enteresan çok enteresan bir hikaye)

sonrada bunu

(bkz: 5 kişi ölümsüzlüğü bulmaya çalıştık)

yoksa bir gibim anlamazsınız.

ve bu durumda oldukça can sıkıcı, 1 yıl boyunca yurtta kalmayı kabul ettim resmi bütün işlemler tamamlandı ve daha sonra yurda yerleştirildim. yurttaki herkes yönetimden, yemeklere kadar hemen her konuda şikayetçiydi. halbuki hemen hemen her gün temel besin öğelerinden karbonhidrat ve protein aynı verilmekteydi.

bunların hiç birisi bende bir etki yaratmamıştı. hatta babam bu sözlerini bitirdikten sonra defteri bana emanet etti ve öldü. nedense bir süre bakakaldım sonra karnım acıktı ve mutfakta babamın ölmeden önce hazırladığı patates kızartmasını yedim.

iyi veya kötü bu yurtta 1 yılımı geçirmiştim. ve 18'ime girdiğimde reşit sayılıyordum. bu önemli bir gelişmeymiş. bir çok insan buradan ayrıldığında ya seviniyor ya da üzülüyormuş bense tepkisiz kalmayı tercih ediyorum ve bana miras kalan eve yaşamımı devam ettirmeye gidiyorum.

ve bu eşitliği sağladıktan sonra birbirimizle evlerimizde değil sokakta buluşmaya başladık her gün buluşmak istemesinin anldıbını çözemiyordum. benimle öpüşmek istedi, öpüşmek iğrenç bir eylemdir onun ağzındaki swaplar benim ağzıma yerleşicek ve o bir cinayet işlediğinde ben de zanlı sayılacağım neden kendimi böyle bir riske atmalıydım ki.

sonra okumaya devam etti
ikinci sayfa
'bu gün oğlumu...
derken içeri polis geldi ve dedi ki "anana selamlar"

teklifini kibarca reddettim benden hoşlanmıyor musun dedi. bende ona sana karşı hiç bir şey hissetmiyorum dedim. bana bir tokat attı ve gitmeye yeltendi bende ona karşılık olarak bir tokat attım sonra gitmesine izin verdim.

polislerden birisi yanıma gelip kaç yaşında olduğumu sordu ben de ona 17 yaşında olduğumu söyledim babam öldüğünde 17 yaşındaydım. beni bir yurda vereceklerini söylediler babamın miras işlemleri için de ayrıca bir memurla notere gitmeliymişim. mirasa da 18'imden sonra sahip olabiliyormuşum. çok saçma babamın oturduğumuz evden başka mal varlığı yoktu ve ben de zaten bu evi satacak kadar aptal değildim. ama kararsızdım, her konuda olduğu gibi. eskiden babam benim yerime karar verirdi şimdi karar vericek kimse kalmadı.

beyler eve dün modem aldım bana biraz
internetten ve inci sözlük adlı web sitesinden bahseder misiniz? kötü bir şeyse çünkü babam kızıyor. (elim sende sen inbesin ?, 18.11.2013 23:49)

haftada 4 gün evime gelip gidiyordu bense onların evine daha bir kere gitmiştim bu adaletsizlikti ve bu adaletsizliği eşitliğe kavuşturmanın vakti gelmişti. artık o bize gelmeden ben onlara gidiyordum.

mahallede yeni insanlarla tanışıyorum bir tane de kız taşınmış onunla tanıştım, o da benimle tanıştığı için sevinmiş. ben sevinmedim yani herhangi bir duygu hissetmedim sadece. kız arkadaşıma bana iş bulmasını söyledim. o da yardımcı olabileceğini söyledi. bizim eve sıkça gelip gitmeye başladı.

bir gün bahçede bankta oturmaktaydım ve şu reis çocuklardan bir tanesi banktan kalkmamı teklif etti. ben de teklifini reddettim sonra beni dövmeye çalıştı ilk kez birisi bana yumruk atmıştı. canım acımadı ama sarsıldım. ben de ona yumruk attım bir kaç yumruk daha attı her yerim morarmasına rağmen karşımdaki çocukta hiç morluk yoktu güçsüz birisi olabilirim evet. ama şu da vardı ki karşı tarafın canı daha fazla acımıştı ve ben galip oldum. sonra bankta oturmaya devam ettim. bu reis saçması yüzünden bir çok enerjimi gereksiz yere harcadım.

ama belki babamın defterini o okuyabilirdi az çok okuma yazma biliyorum ama babam ingilizce yazmış bütün notları ve benim ingilizcem yoktu. bu yüzden onu tekrar aradım ve gelmesini söyledim. yapacağı iyilik karşılığında onunla öpüşebileceğimi de söyledim. geri geldi bir tokat daha atıp gitti.

annem ben doğduğumda ölmüş beni babam büyüttü, ve bildiğim her şeyi o öğretti küçükken toprak yememi hiç engellemezdi ama yaptığım hareketleri bir deftere yazardı defteri bir iki kez ele geçirdim ama okuma yazma bilmediğim için hiç öğrenemedim ne yazdığını. ilk okul bitiminde sonunda okuma yazmayı sökmüştüm.

puhaha beyinsiz amq

daha sonra silahı olduğu yerden aldım gizlice gen bilimci kız ile ilgileniyordu ona bir ara fatma dedi, silahı gen bilimciye doğrulttum ve fark etmesini beklemeye başladım fark edince de ateş ettim. öldü, sanırım öldü. ölmesi lazımdı yani. başından vurdum onu yaşaması mümkün değil. ben başımdan vurulsam yaşarım ama o ölür.

beyinsiz sen nasıl ter kokusunu alıyorsun acaba ?...

bir süperkahramanım ben artık, evet bir süperkahraman yaptıklarımı yapabilir ben bir süperkahramanım terlemeye başladım iyice. sonra gen bilimci içeriye girdi. " bitti mi konuşmanız dedi." evet bitti dedikten sonra yavaşca silahın olduğu yere doğru çaktırmadan ilerledim. bu ilerleyişimi fark etmedi oraya silah koyduğunu bilmediğimi sanıyordu çünkü.

pgibolog her gün sabah saat 7:00-9:30 arasında mutlaka benimle görüşmekteydi ve bu görüşmeleri süresi içerisinde yeni bir pgibo analiz yapıp beyinsiz neslin freud'u olacağını düşünmekteydi. benim üzerimden böyle bir başarıya ulaşabileceği için ise mutluydu. diğer yandan bir dna, gen bilimci ise beynimin neden olmadığına dair defterde bir şeyler arıyordu ama bulamıyordu. işin ailemde bittiğini düşünmeye başladı ve sanırım ailemi araştıracak onları bulup incelemeye alacaktı. bir diğer metafizikçi ise başımda sürekli fizik ötesi olayların bende nasıl geliştiğini araştırmaktaydı. bunlar beni ilginç kılmalıydı ama kız ortalıklarda yoktu bu da ilgi çekici olmaya başlıyordu. beynim yoktu belki ama bir aptal değildim. aniden ortadan kaybolan bir insanın neden ortadan kaybolduğu konusunda araştırmalar yapmayacak kadar aptal değilim asla değilim.