bi öpücük tatlı ve hoş bir öpücükle uyandım. bilge
-hadi kalk aşkım herkes uyandı dedi.
-tamam. aşkım. dedim
kahvaltı yaptık herkes bitirmiş bana bakiyodu bense hâlâ yiyodum. sonunda fark edip ne var dercesine bende onlara baktım. annem
-bu gün napicaz oğlum? dedi
-beton rahatsız edici ve soğuk bu yüzden öncelikle biraz yaprak ya da üzerine yatabilecegimiz yumuşak bi şeyler toplayın ve uzaklaşmayın dikkatli olmamız lazım.
bilgeyi yanımdan ayiramazdim.
-bilge sen en büyük çantayı alıp benimle odun toplamaya gel.
herkes yanına çantaları alıp yakın çevreye dağıldı.

hava yavaş yavaş kararmaya başlamıştı murat ve hasan nefes nefese içeri girdiler. ters giden biseyler vardı.
-Noldu? hasan nefes nefese cevap verdi.
-saldırıya uğradık.
-çok kalabalık mıydılar? isirildiniz mı?
-5 kişilerdi. 5 insan
hepimiz çok şaşırmıştık. murat:
-ama istediğini getirdik.
murat kolundan yaralanmıştı.
-mine abla sen muratin kolunu sar. hasan gel bizde seninle şu kapıyı halledelim. ama bu kilit insanlara karşı dayanmaz masaları da kapının önüne dayayin. birileri de şurdaki merdivenden yukarı çıkıp gozculuk yapsın.
bu yaşıma kadar bütün zamanımı hayatta kalma oyunları oynayarak geçirmiştim şimdiyse gerçekten hayatta kalmam gerekiyordu. 1 saat için de kapıyı hallettik artık hava iyice kararmisti. herkes usumeye başladı ateş yakmak için malzememiz de yoktu.
-tamam herkes yatsın sarılıp ısınmamız lazım.
murat hasan ve ben beraber yaticaktik kadınlar da beraber zaten daha yatak yapamamıştık bez parçasının üzerinde yatıyoduk. yarın ilk iş bu sorunu çözmeye karar verdim.
işte yine o zombi beni çağırıyo göğüsleriyle oynayarak beni çağırıyo. ah büyüleyiciydi. soyundum bende gibmeye başladım öyle güzeldi ki... oh boşaldım. huur gibimi ısırdı.
oh be şükürler olsun ruyaymis. ulan hasan abiye dayiyomusum dıbına koyim. allahtan herkes uyuyodu kimse bisi görmedi. neyse tekrar uyudum.

-söyle
-bilge ben seni çok seviyorum be
heyecandan bagirmisim herkes bize bakiyo çok utandım ama sonunda söylemiştim rahatlamıştım.
-bende seni seviyorum ama bu kadar acı varken doğru olur mu ki?
-eğer insanlara mutlu olmaları için bi sebep vermezsek hiç o acıları unutamazlar hiç mutlu olamazlar.
-haklısın. dedi ve kucağıma atladı sarıldık. bi alkış sesi geldi ve biri belimize sarıldı. elifin mutlu olduğunu görmek herkesi daha da mutlu etmişti. bilgeme kavustuguma göre zombi gibme hayallerimin biraz daha beklemesi lazımdı. şehre inince mutlaka bi prezervatif almam gerekiyodu şimdi zombilerden bana da bulaşır falan maksimum koruma önlemlerini almam lazımdı.

sonun da gelmiştik diğer adamlara da silah ve bıçak verdim.
-sakın gereksiz ateş etmeyin çok iyi duyuyolar.
Neyse dev kapıdan içeri girdik. nerdeyse bom boştu iki tane büyük masa ve birkaç tane de dolap vardı. icerinin boş olması beni üzmedi çünkü burası eski ve terk edilmiş bir yerdi ben masa ve dolap olmasını bile beklemiyodum. kapıları kapattım. toplanin diye bağırdım ve masaya oturdum. herkes gelince konuşmaya başladım. murat ve hasan siz kapıyı kilitmek için bi şeyler bulun ve yakacak toplayın. anne meryem teyze ve mine abla siz de burayi temizleyin yaşanacak bir yer haline getirin ve elife bakın.
bilge peki ben dedi. bilge sen bana yardım ediceksin dedim. anlamadığınız bisi var mı? murat:
-evet var neden senden emir alıyoruz daha 17-18 yaşındaki bir çocuktan.
-çünkü o küçük çocuk senin ve arkadaşlarının gotunu kurtardı.
-tamam patron. dedi gülümseyerek.
herkes işinin başına gitti.
-biz napicaz?
-silahlari duzenlicez ve sayım yapicaz.
çalışmaya başladık. hem çalışıp hem konuşuyoruz. en sonun da dayanamadım dedim.
-bilge benim sana bi şey söylemem lazım.

gidiyoruz ulan çıplak kadın zombiler var etrafta memeleri de çok güzel. acaba zombilerle gibişmek nasıldır diye düşündüm. karar verdim zombi yakalayıp tecavüz etcem. dusuncelerimi bilge kesti.
-daha çok mu?
-yarım saatlik falan yolumuz kaldı.
ben böyle abazaligimi düşünürken annemler kadınla baya sohbet etmişler. kadın doktormus. yanlarinda bi arkadaşları daha varmış ama ölmüş. hiç silahları da yokmuş. bize yük olmalarindan korkuyodum ama dünyayı zombiler istila etmiş bile olsa türküz biz bi kardeşimiz bi insan bi canlı zordaysa hemen yardıma koşmamız gerekir. inşallah bu kadar insanı tehlikeli bi yere zütürmüyorumdur. oraya bi ulasalim her şey çok güzel olucakti. bilgeye baktım. ilk gün kü gibi masum tatlı ve güzeldi. sonra yine aklıma o zombi kadının memesi geldi. lan kaç gündür ne çekmiştim ne de gibismistim. yokluktan zombilere bakiyodum.

bastım gaza hızla gidiyoruz. işte ilk zombilere çarptık. cam çatladı ama kırılmadan tüm zombileri geçtik. yolda giderken bir grup insan ve peşlerinde 7-8 zombi durdum hemen. siz arabada kalın dedim ve indim arabadan. arabadan biraz uzaklaşıp 2 tanesini silahla vurdum şimdi bana donmuslerdi. 2 tanesini de bıçak fırlatıp öldürdüm. kaldı 3 yakında ki birini de baltayla öldürdüm. çok fazla ses cikarmistik hiriltilar duyuyodum. acele etmeliydik. diğerlerine de ateş ettim. gruba hemen atlayin dedim ama arabada yer yoktu. bir kadın arkaya oturdu. diğer iki adam da bagaja oturdular.

- ahh başım çok fena ağrıyordu -

hahahahaaaaaaaaaaahhahahhahahahhah"hhaaaaaaaaaaaaahahahhhahahh

amk devdıbını okumadım daha

güldürüklü bişe mi yazdın la

- ahhhh başım çok fena ağrıyordu -

ortalik bi sakinleşsin hemen acilicam bilgeye ama şu an sorumlusu olduğum insanları yasatmam lazım. 13 tane molotof hazırlamıştık ama artık iyice yaklaşıkmıştılar hemen arabanın üstüne çıktım. o sırada bilge bi sorun var çalışmıyo dedi. indim hemen meryem teyzeye devrettim atma görevini nerelere aticani da gosterdim. bilgeye çık bi de ben denim dedim hiçte anladığım bisi değil şu arabalar ben daha çok motorları severim neyse zorla da olsa filmlerden gördüğüm kadarıyla motoru çalıştırdım. ama artık yanlızca bi yönden değil sesten dolayı karşıdan da küçük bi grup yaklasiyodu. binin diye bağırdım. herkes bindi
-kemerlerinizi bağlayın biraz rahatsız bi yolculuk olucak dedim.
-emin misin? dediler.
-başka yolu yok.

iyi hikayeciyle kötü hikayeci arasındaki fark:

kötü hikayeci 3 entryde bir okuyan yok mu der.
iyi hikayeci yazar geçer. giblemez kim okuyo kim okumuyo.

okuyon yok mu la sisatangec de zombi oldu her halde neyse bari sonra devam ederim

o ses bilgemin sesi yıllar geçse bile unutmazdim o bagirisini. hemen kendimi topladım ve elimde ki bıçağı zombiye doğru firlattim ama kafasina gelmedi bilge zombinin altında isirilmamak için çırpınıyodu. son çare silahima sarıldım ve tek atışta indirdim. hemen koştum yanına ve sarıldım iyi misin dedim.
iyiyim dedi.
çok korkuttun beni.
bende korktum ama şimdi senin sayende iyiyim ama acele etmemiz lazım. bunu ilk defa başkasından duymak çok garipti. hemen en gereklilerinden ilaçları aldık ağrı kesici gazlı bez falan. şimdi kalicak bi yer bulmamız lazımdı güvenli ama bir o kadar da şehre yakın olmalıydı. o an aklıma eski hangar geldi. orası büyük ve korunaklı bi yerdi ormanın içindeydi ama burdan çok uzaktaydı. hangara gitmemiz lazım dedim. herkes kabul etti ama elif küçük çocuk çok yorulmuştu.
-bi araba almadan elifle o kadar yolu gidemeyiz dedim
-tamam ama nerden bulcaz oğlum arablarin hepsi çalışmıyo yollarda kapalı.
-ben onu da düşündüm anne az ilerde arkadaşın evi var babasının arabası hep orda olur.
gitmeye başladık. çok yürüdük ama gelmiştik o arabayı alinca her şey cozulcekti. evet işte araba ordaydi ama sesler. bilge
-şimdi napicaz göktuğ dedi.
-hemen gitmemiz lazım sen arabayı çalıştır. anne sende elifi al arabaya girin. meryem teyze bana yardım etmen lazım.
üstümü yırtıp alkole batirdim buraları ısıtmanın zamani gelmişti ama bunlar yakmakla biticek gibi değildi. eğer araba cakismazsa hepimiz olucektik.

3 GÜN SONRA

çabuk acele edin dükkan 2 sokak ilerde. dükkandan bolca silah ve cephane alabiliriz dedim. hepimiz çok yorulmustuk günlerdir yolculuk ediyoduk hızlı ve sessiz bi yolculuk. sonunda gelmiştik. önden sessizce içeri girdim ve zombiye arkasından saldirdim ve sessizce yere bıraktım. etrafı dinledim ses yoktu temizdi. diğerlerini çağırdım sadece işimize yaricak şeyler alın gereksiz ağırlık yapicak bir şeye almayın dedim tamam dediler. 3 tüfek 1 balta ve birazda mermi fırlatma bıçağı komando bıçağı aldık ve çıktık. sonra dönüp 5 tane tabanca ve 1 balta daha aldım. bilge bunlara ne gerek vardı şimdi dedi. çok fazla silaha ihtitacimiz olucak dedim. giderken bi tane eczane gördüm. sessizce yaklaştım içerde üç zombi vardı baltalari annemle bilgeye verdim bende komando bıçağını aldım meryem teyzede elife bakicakti. daldık içeri seri darbelerle benim zombiyi yere serdim. baktım annem bin parçaya ayırmış zombi ve o anda bilge bağırdı. Aaa!

5 zombi çok yakindalar ve hizlilar tam umudumu kaybettiğim anda 5 el silah sesi geldi. şimdi hep sictik sanki ateş etmesini ben bilmiyodum daha fazlası gelicek dıbına koyim. arkama döndüm baktım. bi kadın ve çok güzel bi kız ateş eden kadındı. yanlarına gittim.
- çok sağolun
- ne demek oğlum dedi kadın
- hemen gitmemiz lazım sese çok daha fazlası gelicek annem evde onun yanına gitmem lazım siz gelin. dedim ve elifi çağırdım hemen koşmaya başladık. öğrendim ki kızın adı bilgeymis ilk görüşte aşık olmuştum ama tüm bunlar yaşanırken aşk... hayır hayır olmaz aşık olamam bu beni zayiflatirdi. ama kalbe de söz gecmiyo. ben bunları düşünürken elif
-yoruldum abi. dedi
-tamam gel kucağıma. dedim
sonunda ev göründü bir kaç metre sonra evdeydik. iyiki anahtarimi unutmamisim zile basıp gürültü çıkartmama gerek kalmadı.eve girdik annem salonu temizlemis. elifi görünce sevindi ama halamlari görmeyince üzüldü.
-hoş geldiniz bunlar kim oğlum
-bu bilge
-maşallah pekte güzelmiş
-sağolun
-bu da meryem teyze
neyse geçtik içeri en sonunda sonramaya cesaret edebildim bilgeye sordum babana noldu kız ağlamaya başladı anladım ölmüştü. sarıldım aglama dedim gecicek bu günler.

Rezervasyon

Beyler okuyan yok mu ya bi ses verin

bu enistemdi daha doğrusu zombi eniştem napicami bilemedim dondum kaldım eniştemi babam gibi severdim. beni seven eniştem gitmiş öldürmek isteyen bi canavar gelmişti. ben bunları düşünürken o üstüme atıldı has... silahımı dusurdum son gücümle duvara firlattim sonra bicagimi alıp kafasina sapladim. hemen kuzenimin odasına gittim kapının önünde halamin cesedi kuzenimin odaya kilitlemiş ama kendisi başaramamıştı. hemen açtım kilidi girdim odaya oturmuş agliyodu. iyi misin abicim dedim. iyiyim abi ama annemle babam iyi değil dedi ağlayarak. bu olanları bu yaşta görmese daha iyi gözlerini bağladım ve gel seni yengenin yanına goturcem beraber oyun oynarsınız dedim gülmeye çalışarak. ulan huur çocukları az önce ki bin zombiler hâlâ ordaydi küçücük çocukla ordan gecemezdim. indirdim kucagimdan çözdüm gözünü. bak güzelim senin için yolu uzaticam ama yine de bisi olursa çok hızlı kosmamiz gerekiyo. koşma oyunumu oynicaz dedi. evet onun gibi ama daha hızlı koşmamız gerekebilir. sokakta bi tane bakkal var girdik içeri kimse yoktu rahatladım evden çıkmadan büyük bi çanta almıştım şimdi onu doldurma zamanı ama ne alicaktim ulan telefonda çalışmıyo ki arayıp sorim anneme. neyse bakkal abi alkolikti içki şişelerini aldım biraz da bez parçasıyla molotof yapmaya çalıştım deneme amaçlı iki tane yeterdi. çantanın geri kalanını yiyecek ve içecekle doldurdum. yolu uzatma fikrinden vazgeçtim kuzenimin biraz uzakta sakladım ve yoldaki zombileri kendime çekip bir araya topladım bi arabanın üstüne çıkıp molotoflari yakıp attım oldu işe yaradı ikiniciyi de attım ama olamaz yanamadi napicam şimdi hayatta kalan 5 zombi bana doğru geliyodu.

Dedim en sonunda anne bu böyle olmaz sonsuza dek burda kalamayız ben biraz dışarıya bakicam bi kaçış yolu yemek bulmamız lazım. annem olmaz dedi ama babamın silahını da alırım bisi olmicak bana merak etme dedim. mutfağa gittik bunlar sese karşı çok duyarlilar en büyük bıçağı da ver dedim. annemi öpüp çıktım dışarı kuytu köşelerden ormanlardan ilerliyodum az ilerde halamlarin evi vardı oraya gitmek zorundaydım ama arada büyük bi yol vardı ve yolda saydığım kadarıyla 24 zombi vardı çok hızlı olmalıydım koştum nefessiz kalana kadar koştum nefessiz kalana kadar koştum sonunda gelmiştim binanın kapısı kilitliydi silahın arkasiyla camı kırıp filmlerdeki gibi açtım kapıyı halamlarin evi 2. kattaydi sessizce çıkmaya başladım. olamaz halamların kapısı açıktı olamaz dedim girdim içeri her yer kan içindeydi. bi hırıltı ve ayak sesi duydum.

Beyler bi tuvalete falan gitcem geliyorum

Ahh başım çok fena ağrıyodu. Yüzümü yıkamaya gittim ama su akmıyodu dedim herhalde bi arza var evde çok kötü bir koku vardı bu ne biçim koku dıbına koyim dedim ve salona girdim. kapı açılmıyordu biri kilitlemiş noldunu öğrenmek için annemlerin odasına gittim annem elleri kanlar içinde oturuyodu. hemen yanına gittim noluyo dedim. oğlum baban öldü dedi o an neye uğradığımı şaşırdım. dışarı çıkmak istedim dur dedi anlamamış bi şekilde baktım herkes bi yaratığa dönüşmüş dedi. pencereden baktım gerçektende öyleydi. napicaz bu nasıl öldü dedim. bilmiyorum bi salgın gibi yayılmış herkes bu yaratıklara dönüşmüş dedi. ulan dünyanın dıbına konmuş babam ölmüş ve canım her şeyim annem agliyodu.

entry-nick uyumsuzluğu

edit:görsel hizmeti