1. 1.
    +1 -1
    o zamanlar daha küçücük çocuğum beyler 5. sınıfa gidiyorum, emekçi babam hakkın rahmetine kavuşmuş üstünden seneler geçmiş, annem liseye giden abime ve bana bakabilmek için lokantada çalışıyor günlüğü 7 milyon liraya. ufacık çocuğum beyler okulda memur çocuğu var bi tane beyblade alıp gelmiş, gördükçe özeniyorum, gördükçe eziliyorum. bir akşam anneme dedim anne ben beyblade alacağım, kaç para dedi, bilmiyorum dedim. öbür gün çarşıya gittik girdik bir oyuncakçıya fiyat sorduk, çakma beyblade 7 milyon lira. annem döndü yüzüme baktı, o an yüzünde gerçek hüznü gördüm dostlar ama anlayamadım çocukluktan. benim yüzümde çocuksu umudu gördü ve gözünü kırpmadan verdi bir günlük ekmek paramızı, bir günlük maaşımızı oyuncağa. büyüdüm ve asla unutmadım o hüzün dolu bakışları, büyüdüm iyi kötü iş güç sahibi oldum ve asla ezdirmedim anamı.
    ···
  2. 2.
    0
    @2,3 istanbulda yaşamıyordum beyler
    ···
  3. 3.
    0
    @7 eyvallah kardeşim
    ···