çocukken pazar anılarımızı anlatıyoz

ben su satardım aq

@7 ağır küfürbazım panpa

babamla giderdim ben, diyaliz hastası olduğu için hiç ağır taşıtmazdım ona. zütüm yırtılırdı poşetleri eve getirene kadar ellerim mosmor olurdu. Ama gene de vermezdim ağır poşetleri ona. Çaktırmazdım, "oğlum bak ver" derdi, "iyim ben baba yaa" dedim. Alışveriş yaparken de önce sebze felan alırdık. Genel ihtiyaçlar yani, patates soğan işte. Cebinde kalan 2 kuruş parasıyla da bana meyve almak isterdi. "ben sevmiyorum onu yaa boşver baba" derdim. Halbuki çileği çok severdim. Peki derdi. Sonra pazarın hemen başında tatlıcı olurdu. Veya dönerci. Gene teklif ederdi. Ben gene sevmediğimi söylerdim. Israr eder gibi olduğu zaman da hırçınlaşırdım, biraz sesimi yükseltirdim. Hırçın çocuktum. Ama birisi "baba" dediğinde akan sular dururdu benim için. Babam benim ya.

Edit: aradan yıllar geçti ve 20 senelik diyaliz hastası babam geçtiğimiz kış nakil oldu. Daha iyi şimdi ama ben hala üstüne titriyorum.

@6 olm 25 kelime yazmışsın 7 defa am demişsin..

@2 artiz ne arala bazarda

amk panpa bende kaybolmuştum amk lahana satan adamların yanında 6 saat bekledikten sonra babam gelmişti evire çevire dövdü amcık ağızlı sonrada banyoya kitlemişti amk 6 yaşında filandım amk

reserved yazacam

@2 zenginler bilmez panpa

ne pazarı lan

rahmetli annemle pazara giderdik bana hafif poşetleri taşıtırdı amk pazarın sonundada bana 10 lu halley alirdi amk hey gidi günler hey