artık bu konuyu irdelememizin vakti geldi. varoş bölgesinde yaşayan ailelerin çocukları, özellikle anadoludan istanbula göç etmiş, kapalı aile yapısı, erkek egemen ve ataerkil ailelerde sıkça gözlemlediğim bir durum bu: erkek ve kız çocuklarını eşcinsel gibi yetiştiriyoruz ama yetiştirirken de gayliği onlara yasak kılıyoruz. evet bunu yapıyoruz.
şimdi size bir tahlil yapacağım. katılın ya da katılmayın beni ilgilendirmiyor bu benim kendi görüşüm ve gözlemlerim.
şöyle bir aile yapısı var karşımda. yani benim yaşadığım muhitte: genelde memur ve işçi sınıfının yaşadığı bir mahalle. kapalı aile yapısı. kadınların başı kapalı ve çoğu işsiz ben ev hanımı tabirini kullanmıyorum. işsiz tabirini kullanmayı yeğliyorum.
evde tek egemen babadır. anne ekonomik işlevi görüyor.
ataerkil yapı mevcut.
şimdi; bu ailelerde yetişen çocukların aile içinde söz söyleme hakkı yoktur. hatta evde bebek yaşta sevilme, çocukluk döneminde de azar işiten birinci şahız gibi görevleri vardır. ailetarafından sürekli mobbing edilir. sosyaldirler ama toplum baskısı yüzünden kız arkadşları yoktur. kastettiğim yaş ortalaması 6-9 arası. erkek erkeğe oyunlar geliştirirler. çoğu şiddet içerikli oyunlardır. şiddete meyilli hale gelirler.
10 yaşlarında ilk cinselliği keşfederler ama cinsel eğitim almadıkları için onlar için tabudur ve merak edilesi şeylerdir.
bu çocuklar dindar aile yapısından geldikleri için cinsel eğitim almazlar. dedenin elini öp, büyükler oturmadan sofraya oturulmaz gibi anlamsız fiillere maruz kalırlar ve küçüklükten itibaren düşünce yetileri kısıtlanmaz. çocuğa özgürlük alanı yaratılmaz. ve bu çocuk bu kıstaslar içerisinde ergenliğe girer ve ergemlik onun için büyük bir kıyım olur.
tam bir karmaşa yaşar. büyüdüğünü hisseder dinlediği müzikler giydiği kıyafet değişir. artık evin 2. reisidir babadan sonra 2. sıradadır evde. anne onun için sadece azar duvarı işlevini görür.
ve kızlarla ilişki. bir kıza aşık olur. kız büyük potansiyelle aynı muhitte büyümüştür ve o da aynı aile yapısından çıkmıştır. baskı onun içinde aynıdır ama daha ağırdır. o aradığı erkekte şunu ister: güç. iphone ve karizma... çünkü bununa tatmin olur. koruma güdüsü işin içine girer. ve bunu da diğer ki kız arkadaşlarına hava atmak için kullanır. bu onun için büyük bir gelişmedir.
ve iş burda başlar. erkek zaten cinsel eğitim almadığı ve kızlarla nasıl iletişim kuracağını bilmediği için afallamaya başlar. sahiplenir. yolda yürürken sanki kankasıymış gibi kolunu boynuna atar ona şiir yazmaz onun şiir den kastı şudur:
http://www.youtube.com/watch?v=k5FP0DDCzrg
kız arkadaşını bir ciks objesi olarak görmeye başlar. aşk onun için ikinci plandadır önemli olan kızın dudağından öpüp sonra arkadaşlarına anlatmaktır. erkek bunu sever. kızsa direnir ama nafiledir ya öpecek ya da kurtlar sofrasının terk edilmiş bir yavru kuzusu olacaktır. sonra o bahsettiğimiz kız kankileri onunla dalga geçmeye başlayacaktır.
erkek için aşk 3. 4. planda olmaya başlayacak ve artık bu işi ava çevirecek ve cinsel sapkınlığı ömür boyu sürecek.
sapıklık da böyle başlayacak. ha bir de bunlar über müslüman olurp cumayı kaçırmazlar ama her cumartesi sahilde bira keyfi yapmaktan da kaçınmazlar.
çocuklarımızı gay gibi yetiştirip onlara cinsel eğitim vermiyoruz. erkek erkeğe oyun oynatıp onları karşı cins ile muhatap etmiyoruz ve böyle dengesizlikler meydana geliyor. siz siz olun çocuğu özgür bırakın. ama ona iyi bir idol olun. hayattaki tüm gerçeklikleri onlara gösterin. cinsel eğitim verin ki çocuk için bir tabu haline gelmesin ve ilerde erkek kız ilikilerinde sapıkça ruhla dolaşmasın.
edit: homofobiğim ve homoluğu tasnif etmem. bu doğrudur.
