çocukluktan kalma vicdan azaplarımız beyler

böcek dövüştürürdüm amk

çıktığım kıza oruspu dedm

edit. pişmanım

murat diye benden güçsüz zayıf bi çocuk vardı onu zalimce dövmüştüm. muratla başlayan süreç devam etti genel olarak benden güçsüz ve zayıf gördüğüm bütüm arkadaşlarım bi şekilde dayağımı yedi. sonradan boy atanlarını bi şekilde kafaya aldım kendimi hiç dövdürmedim amk...

ya çok saçma ama yazayım bende . zaten başlık uçmuş muhtemelen okunmaz . ama rahat ettirecektir .

bi gün oyuncaklarımla oynuyorum . ufağım daha 5 yaşında, izmire taşınmamışız . neyse benim kuzende varmış o gün evde . çok sevdiğim asker taşıma tankımı bu kaldırdı balkondan aşağıya attı . beynini gibtiğiminin. neyse bende hemen indim alıcam oyuncagı kırılmış olsada . annemde geldi tabi .

baktım ufak benim yaşlarımda bi çöpçü oyuncağı almış gidiyo . belli kırık falan ama kendi oynayacak . hey dedim . dur . o oyuncak benim ve aldım . o da verdi . sonra eve geldim ve keşke almasaydım , zaten bi sürü oyuncagım var diye inanılmaz bi pişmanlık duydum .

geri inip annemle çocuğu aradım . ama yoktu gitmişti .

bu olayın üstünden seneler geçsede unutamıyorum işte . keşke o oyuncağı o gün o çocuk alsaydı. o kırık oyuncağı ..

resim sınıfın çöp kutusuna işedim sonra öğretmene gidip gıcık aldığım dölün birinin adını verdim öğretmen gibtiydi çocuğu amk

bende ananızı gibtim çok pişmanım keşke doğmasaydınız

lisede bana aşık bi kız vardı .kız peşimde dolanır dururdu zor bela çıktım onunla ondan sonrada gibtirettim onu hayatımdan 5-6 sene görmedim hiç malum askerlikti işti derken ,3 ay önce gördüm kız üst düzey bi yonetici olmuş altında en kral araba para o biçim hayat o biçim ayaküstü sohbet ettik dünyam karardı .çulsuzum ve çok pişmanım

12.sayfada kaldım hatırlatması.

aklıma geldi yenisi mahallede bin bir arkadaş var komşununm küçük çocuğunu balkondan ağaıya işetiyordu bikeresinde sokakatan geçen karının üzerine işemişti sonradan anladılar benim arkadaşın işettirdiğini bi ton laf söylemişlerdi işeyen çocuk öküz gibi oldu şimdi arada görüyom napıyon g... abiii diyo pekekent

dıbınakoyım bi defa online bi oyunda oyunun en iyi clanını kurup sonra bütün üyeleri soymuştum hala vicdan azabı çekerim. 2 milyara satmıştım ama itemleri çok pis yemiştim amk.

evımıze gelen komsular sıgarasını mutfakta bıraksın dıye dort gozle beklerdım. Sonra bı kac dal alıp dısarı cıkar ıcer gelırdım. cok maldım lan ben bos ısler muduruydum

Küçükken çocuğun birini dövmüştüm ama ne dövmek çocuk ölmüş bile olabilir amk hala vocdan azabı çekerim

3 yaşımda felan süt içmicem diye sinirlenip yannanımı masaya vurmuş tum . orda da sinek varmış amk .

sineğin kanadı kırılmıştı , utandım sinekten yardım edemedim ...

ama sonra dedimki can çekişmesin kaşığa işedim içine attım boğuldu öldü.
vijdaaağn azabı

@15 şuku lan

yavru kediyi sevmek için elime almışım sonrada boğmuşum amk ölmüş kedi küçüklük işte .

kızların eteklerinin altına bakardım yere silgi kalem falan atıp işin garibi kızlar görüp gülerlerdi amk ama sonra bu işleri öğrendikçe kendi kendime vicdan azabı duymaya başladım o yaştan ciks düşkünü binin teki olacağım belliymiş amk.

teyzemlerin en alt katında hasta bir adam yaşıyor diye biliyordum. neyse teyzemlere gittik beni aşağıya bakkala yolladılar. cola aldım çıkıyorum merdivenleri. bu hasta adamların kapısının önünde şöyle bir durdum. fakat bu hasta adam da ne yaşadı ha baya yaşadı yalnız dedim. yukarı çıktım. acı çığlıklar filan adam ölmüş amk. acaba nazar mı değdirdim diye içimde bir vicdan azabıdır.

reserved

solucanı bıçakla parçalara ayrmam..
kurbağaya şırıngayla su doldurmam..

sf 7 entry 152 rezerved