çok düşüdndüm anlatıp anlatmamak için

kandil günü 31 çekmemi önledin anlat putperest

kadın bu kitaba ulaşan zaten dokunulmazlığını eline almıştır. içinde yazan dualar onlara yeter. yaptığım hatanın bedelini bir gün canımla ödiycem insan sadece insanın alak'ından olmalı yazmış. hoca şaşkınlıkla bize baktı. siz nelere bulaştınız dedi. öylece kitabı alıp çıktık. daha sonra kitabı aliyle gidip su deposunun oraya gömdük. köydekilerle vedalaştık. meltem yoktu. yollara düştük. aklımızda bin türlü bilinmez hala bilemediğimiz sorularla. neden böyle oldu , neden biz neden neden neden...

okula döndüğümüzde herşey aynıydı ama aliyle ben artık olgunlaşmıştık. sesimiz çıkmazdı. herkes bizdeki değişimi farketti. kimseye tek söz etmedik. kaç gece uykularım bu korkularla bölündü hatırlamıyorum. uzun süre devam etti sonra yavaş yavaş kayboldu. aliyle dostluğumuz bitmedi hala devam edıyo. bunları anlatmak bana o günleri yaşatsa da yaşadıklarım hayatımda büyük değişimlere yol açtı. artık üstüme vazife olmayan işlere karışmam, yaşımdan olgunum falan filan. hala korkmuyo değilim. alide bi daha köyüne gitmedi zaten. yengesine yıllar sonra depoyu sordugunda oranın yıkılıdığını artık orda bişey olmadığını altından da bi kadın cesedi çıkardıklarını söylemiş. kadının kimliği tespit edilememiş ama ben kim olduğunu biliyorum adı; zelihaydı !

okuduğunuz için sağolun beyler.

1 buçuk saat sonra ali'nin köyüne vardık. bizi amcası karşıladı. beyaz renkli bi torosla gelmişti. arabaya bindik eve doğru yola koyulduk. köyün tuhaf bi havası vardı. ben kışa yordum. hava soğuktu. nefes almak biraz acı veriyodu sanki. sobalar yanmıştı haliyle hava isli, dumandan puslu ve sertti. ali'nin amcası bakkalda durdu. köyün tebakkalı vardı. bişeyler aldı bindi arabaya. bakkala ana avrat kaydı. köyün tek bakkalı bu canı isterse açıyo istemezse açmıyo dedi. ali bana dönüp öylesine bi boş boş baktıktan sonra burası böyle uptamil dedi. ben de alışıktım. köyde yaşıyo sayılırdım ben de ama bu kadarda değildi tabi. biraz garipsemiştim. evlerine geldik. kuzenleri, yengesi bizi karşıladı hemen sofraya oturduk o klagib muhabbet başladı okul falan. yemekler yendi sobanın etrafına kurulduk. sobada fokurdayan çay, üstünde mandalin kabukları ve sıcak bir ortam. herşey çok güzel görünüyodu aslında ...

sonra dönüp dedim ki "jamiryo"

kitabı okumaya başladık. eğri büğrü yazılardı türkçe olanlar. ama arapça olanlar çok düzgün ve muntazam yazılmıştı. aradığımız tam olarak neydi bilmiyodum ama yazıları okumaya çalıştık. bi yerde evleneceğini ancak böyle kurtulabileceğini hemen bi çocuk doğurursa bu müsibetin onu terkedeceğini yazıyordu. evet yazılar kadına aitti ama ya o çocuk? çobanın mıydı kadının mı? kafamı kurcalayan o olmuştu. musibet dediği neydi? arapça okuyamıyoduk. türkçeyi çözmek için uğraşıyoduk. sayfaları gezerken gayet net okuyabildiğimiz bi yere den geldik. aynen şöyle yazıyodu; nasıl oldu bilmem... bi anda gördüm onu ve o ana kadar gördüğüm herşeyden daha güzeldi karşı koyamadım. daha 16 yaşındaydım. bu güzelliğin bir müsibet olduğunu bilemezdim.( ben düzelttim cümleler çok karışıktı) hayretler içindeydik. kitabı aldığımızdan beri içimizi huzursuzluk kaplamıştı. çıkan nefes sesinden bile korkuyoduk. okuamya devam ettik

kezban mısın lan, gösterip vermiyorsun bir de trip atıyorsun amk asfasfsd

şimdi diyebilirsiniz ki altı üstü bi köpek. öyle değil beyler. köpek kudurmuş gibiydi kapıları tırmalıyodu. olduğumuz yerde çöktük kaldık aliyle. olum dedim napacaz. aklımız durmuştu. korkudan ölüyoduk. köpek deli gibi havlıyodu. iyi ama o köpeğin sesi nası oluyoda köye duyulmuyo diye düşündüm. çünkü depo çok uzak değildi. hem de yüksek bi yerdeydi ses rahatca etrafa yayılırdı. pencereden dışarı baktık uzunca köpek çıldırıyodu ama aşağıdan gördüğümüz sadece köyün yanan ışıklarıydı. telefonlarımızda yoktu. resmen sıkışıp kaldık yarım saat kadar. sonra köpek susutu sessizce kapının önüne yattı. bizi çıkarmaya niyeti yoktu. birden o gece gördüğüm ışık parla içerde. bu sefer ali de gördü bırbırımıze baktık korkuyla. dışardan ayak sesleri geldi. köpek hızlıca uzaklaştı. hemen kapıdan çıktık kilitledik köye doğru koşmaya başladık

klagib büyük adam muhabettlerine başladı alinin amcası. köyün çok eski olduğundan, kendi çocukluğundan ve bu köyde yaşadıkları iyi kötü şeylerden bahsetti. ben dinlerken bi yandanda göz ucuyla pencereden dışarı bakıyodum. evin az ilerisinde bi tepe vardı. tepenin başına doğru eski bi su deposu... su deposu olduğunu biliyodum çünkü daha önce de görmüştüm ama bu biraz daha farklı gibiydi. bi yandan alinin amcasını dinlerken bi yandan oraya dikmiştim gözümü. çok tuhaftı. sanki dibimdeymiş gibi net görebiliyodum. salondaki sohbetten iyiden iyiye uzaklaşmıştım sanki ordan bişey çıkacak endişesiyle hem korkarak hem de inatla oraya bakarken birden alinin amcası beni dürttü . irkildim soğuk soğuk terledim. alinin amcası yazmaktan sıkıldım amk adı osman'dı. osman amca pis pis sırırttı noldu korkacak ne var diye. ben de osman amca su deposuna dalmışım dedim.. adamın yüzü ekşidi sakallarını kaşııdı . karısına şu çayları bi tazele dedi. o su deposu dedii iç geçirdi ...

şimdi iki sorunumuz vardı. anahtarı bulmak ve nerden çıktığını anlamadığımız köpek... akşam eve gittik osman amca bizdeki ifadeden bişeyle olduğunu çakmıştı. bu ne olum haliniz betiniz benziniz atmış ? dedi. biz de maç yaptık falan dedik geçiştirdik. akşam yemeğine oturduk. ben aliyi dürtüp duruyodum anahtar için. yemeği bitirdik yine sobanın başına kurulduk. ali ben bı tuvalete gidiyom dedi kalktı gitti. anladım ben anahtarı arıycaktı. ben de içerdekileri lafa tuttum. 10 dakka sonra ali gedi. amcası tuvaletın yolunu mu bulamadın lan dedi sırıtarak . ali yok mcaa az hastalanmışım da dedi. amcası hemen yengesıne bı nane limon kaynatt falan dedi ali yok yok iyiyim dedi geçiştirdi. amca biz eve geçelim dedi. eve geçtik. alinin elinde anahtarları gördüm. valla bunlardan biridir heralde dedi. ben de inşallah dedim. aasıl mesela şu köpeği napıcaz? ali bilmem ki dedi. ben kararlıydım ne kadar korksam da aliyi de ikna ettim. yarın yine aynı saatte depoya çıkacaktık. etrafı kolaçan edip aniden kapıya fırlıycaktık. biri kapıyla uğraşırken diğeri sopayla köpeği bekliycekti. alel acele cahilce yapılmış bi plandı işte. sabah oldu. artık akşamı etmeye çalışıyoduk. zaman öldürüyoduk. elimize iki sopa alıp akşam üstü yola koyulduk

depoda bizi kovalayan ilk köpek ve biz içerdeyken kapıdaki diğer köpek. ikisiyle de göz göze geldik donduk kaldık. köpekler kulaklarını gibti bize doğru usul usul gelmeye başladılar napacağımızı şaşrmıştık. ali kooş lan kooş dedim döndük arkamızı topuklarımız zütümüze çarpa çarpa koşmaya başladık. ali düştü durdum kalk lan dedim ama bi gariplik vardı köpekler bizi kovalamadı. meltemin evine döndüm balkonda hiç tanımadığım yaşlıca birini gördüm. sonra birden evin tüm ışıkları söndü. korkudan altımıza sıçtık eve koştuk girdik kapıyı kitledik. olanlar hakkında konuşmaya başladık. iyce dengemiz bozuldu. hem geldiğim güne hem de bu hikayeye bulaştığım güne lanet ettim. ağladım hüngür hüngür. ali dedim yarın hemen gidelim bu allahın belası yerden . ali tamam sabah kalkar kalkmaz amcama söylerim dedi. bilmiyodum ki bu daha başlangıçtı

@245 yok panpa bişey olmaz yıllar geçti kapandı o konu

üç harflı dogurmus bu karı cinle yatmıs evlat mevzu bu

demir bi pencere vardı. içeriye baktık tırsak hareketlerle. osman amcanın anlattığı gibi duruyodu. üç beş parça eşya, bi noktada öbeklenmiş su birikintisi, ve kadının oldugunu tahmn ettiğim yırtık bi elbise. görebildiğim bunlardı. hava kararmıştı ali tırsmaya başladı. ben de öyleydim ama belli etmiyodum. dedim ki hacı bu kapıyı nasıl açarız içeri bi girmek istiyom olum yemin ederim sana ışığı gördüm lan dedim. al alaycı gözlerle bana baktı. ( merak eden aklımı gibiyim hayatımın en büyük hatasıydı orayı merak etmek) ali biraz daha baktıktan sonra bu asma kilidi dedem taktığına göre anahtarı da amcamgilin evdedir sandıkta dedi. amcam dedemden kalan herşeyi saklar. o zaman dedim o anahtarı bulup yarın tekrar geliyoruz. hadi şimdi gidelim dedim. aşağı inmeye başlamıştık ki deponun arkasından bi köpek bize allah ne verdiyse koşmaya başladı. aklımız durdu koşmaya başladık. köpek öyle hızlı geliyodu ki bi an nefesini bacagımda hıssettim biraz uzaklaştık köpek durdu daha koşmadı. sahipsiz deponun bekçi köpeği...

herşey 2004 yılının yazdan kalma sonbaharında başladı. liseye yeni başlamıştım. ergen duygularım doruktaydı. çadırı dikmediğim bi an yoktu. okulun ilk günüydü. hep hayalimdeki lise ortdıbını yaşama arzuyla okula koştum ama daha adımımı atar atmaz 3 senenin benim için bi kabus olacağını anlamıştım. okulum varoşta bi okuldu. çok sağlam arkadaşlarım oldu ama karı kız yönünden bayaa yoksun bi seneye başladım. sonraları okula gitmemeye başladım. ilk 1 ayda 12 gün devamsızlığın dıbına koymuştum bile. aklım fikrim karılar kızlar... sonra okula devam etmeye başladım istemeye istemeye. yakın bi arkadaşım vardı ali. tam benim kafadar bi çocuktu. ergen hormonlarımıza göre hareket ediyoduk. okul gibimizde değildi. ali okul yarı tatile girdiğinde bizim köye gidelim dedi. iyi de kış vakti napacaz sizin köyde olum dedi. alii kışı güzel olur bizim ev var orda ikimiz gideriz benim kuzenler falan da var hem de çok kız oluyo diyince giberim kışını gidelim dedim.

@114 panpa illaki uyuduk lan robot değiliz. ama sayfa kasma amacında değilim uzatmıyorum o yyüzden. baksana 4 saattir yazıyorum yoksaa günde 1 2 part girer çekilirim..

@116 panpa çocukluk işte şimdi olsa asla yapmam. aklımız ermedi amk

okumayın karadedeler

okul saçma sapan bi şekilde devam ediyodu. biz de avare avare dolaşıyoduk. aklıma geldikçe gülerim liselilik başkaymış amk ne malmışız. neyseki ara tatil geldi çattı. aliyle konuştuk anasından babasından izin almıştı. ben izin almaya uğraşıyodum. bi türlü izin vermediler. ağladım zırladım sonunda kabul etti ailem ve izni aldım. okulların kapanmasından 3 gün sonra yola düştük. köyleri yakındı yaşadığımız şehirdeydi. otobüse bindik yola koyulduk. aliyle bütün ömrümüzün en uzun 10 gününü geçireceğimizi bilmeden...

@57 tam göremedim panpa ama davar köpeiydi. heybetliydi.

aman allah rezerved

kapıarkamızdan örtüldü. ışık yanıyodu. aliyle ikimiz önümüze baktık kaldık. içerde meltem le babası vardı. çoban? osman amcaya döndüğümde gördüğüm şey kalbimin durmasına yetecek cinstendi. döndüm arkamda yaşlı bi adam vardı osman amca yoktu. sanırım yaşlı adam çobandı. ali bastı çığlığı. köpekler havlamaya başladı dışarda. benimse dilim lal olmuştu. gıkım çıkmadı etrafı süzdüm. içerden meltem gözüktü. tek ekgib olaan tek şey çobanın kaçırdığı çocuk. yaşlı adam bize çocuklar dedi bazı şeyler vardır kurcalanmaya gelmez. ali ye dönüp deden iyi bi insandı ali ama olayları anlatmadan biz ona engel olamadık ve anlattı. kefaretini ödedi. amcan da anlattı ödedi dedi ve arkadan bi kapı açtı bak dedi. amcan burda yatıyo. dedenin karımı gömdüğü yerde. ben olanlara anlam veremıyordum. osman amca öldüyse eğer biz buraya nasıl gelmiştik? cevap basitti musibet...