yollarımızın kesiştiği oldu elbet insanlarla ama alamadım kalbime inanın bilmiyorum sebebim neydi?
yakın hissetmedim kimseye kendimi her şeyimi açacak kadar ilerletemedim ilişkimi.
en fazla yatağıma girdiler, bir şey ifade etmediler benim için.
onu gördüğüm ilk günü hatırlıyorum. beline kadar uzun sarı saçları, başında kırmızı bir taç masmavi gözleriyle gördüğüm an bir mermi girdi sanki vücuduma seneler geçse de atamadım bir virüs gibi çoğaldı içimde.
beraber olduğumuz kısa bir süre içinde güneşim onunla battı, ayım onunla doğdu.
ruhumun denizlerine vurdu yakamoz gözleri o iki sene.
biliyorum imkansızdı zordu ona yakın olmak. ama bir şekilde başarmıştım. benden iki yaş büyük olduğu için okulda onunla yakın görünmem kendisini rahatsız ediyordu. biz de gözden uzaklarda buluştuk.
yanıma gelip çaresiz kaldığı zamanı hatırlıyorum. onun için her şeyi yapardım o sadece benden ingilizce ödevi istemişti.
onun üzerine iki dil öğrendim hala ingilizce kadar anlamlı değil hiç bir dil.
sonra bir gün ansızın çıktı hayatımdan bir neden göstermeden, söylemeden. araya önce sözler, sonra mesafeler girdi.
aradan seneler geçti. ben kimseye tutunamadım. görmeden duymadan hissetmeden içimde büyüttüm onu.
sanki bir gün geri dönecekti gençliğim, tek gerçek saf duygum.
bugün alakasız facebook gruplarının birinde rastladım postuna iki dakika ekrana boş boş baktım.
temmuzda evleniyor, sonrasında balayına gidiyormuş.
içimde büyüttüklerim ölü şimdi. geri dönmeyecek biliyorum ya sanki her şey daha anlamlı - ben anlamımı yitirmişken
https://www.youtube.com/watch?v=22lVr2II7as
hoşçakal tek sevdiğim kadın
09.01.2016