Bugün lazım olan birkaç şey almak için herşey 3.5 tl olan dükkâna gittim. Hani eskiden bir milyoncuydu bunlar. Neyse pense, kurbağa anahtar aldım, kasaya geldim. Kasada memeleri kafam kadar bir kadın var, saç baş yapılmış, nefes alış verişi bile ciks kokuyor. Elinde hani şu yılbaşı ağaçlarına asılan küçük lambalardan oluşan kırmızı ışık şeridi var. Kasadaki çocuğa , bunları yatağın başlığına takacağım, çok severim kırmızıyı yatak odasında dedi. Kasiyer de abla bu çok ışık vermez karanlık olur diye cevap verdi. Başka ışık kaynaklarım da var, diye güldü. Kadın, ya ben bunu takamam mi yok mu sizin montajcınız şunu bi taksa, dedi. Çocuk valla abla bizim avizeci şuanda montajda, zor gelir, dedi. Kadın çocuğa sen gelip bunu taksan olmaz mı dedi. Çocuk valla ben anlam diye cevap verdi. Elimde pense arkasında, çok şey değilse ben gelip takayım dedim. Kadın ve çocuk aynı anda dönüp baktı. Çocuk valla abi gelip taksın işte dedi. Kadın peki gidelim hadi, dedi.
Şaka la şaka ben tabi ki öyle bişey demedim. Kadın of üf edip çıktı gitti. Çocuk ta arkasından, işim gücüm yok sana lamba takacam dedi. Ben de lamba! dedim. Çocuk yüzüme mal mal baktı.
Bizim orda bir söz var.
"Tanrı nohutu dişsize verirmiş."