içeri girdim salona geçtik. Dünden daha iyi gözüküyordu. Onu iyi görmek beni mutlu etmişti.

-Kahvaltı yapalım mı dedi
+Beraber hazırlarsak yapalım dedim. Kız iyi gözüksede hastaydı fazla yormak istemiyordum.
-iyi kabul ediyorum dedi ve mutfağa geçtik.

Ben zeytin peyniri masaya yerleştirdim. Eylül ise omlet yapıyodu yine çünkü en erken o hazırlanıyordu. Çay demledim bende o arada. Omletler hazır olunca masaya oturduk yemeye başladık.

-Bugün dışarı çıkalımmı dedi
+Henüz iyileşmedin ki
-iyiyim gerçekten ateşimde yok dedi. Bu lafın üstüne direk harekete geçtim.

-Kahvaltıdan sonra kontrol ederiz dedim. Amacım dudaklarımın tenine değmesiydi aslında. Niyetimi anlamış olucakki

+Tamam dedi gülerek. Sohbetlerimiz artık daha eğlenceli oluyordu. Yalnızca ben konuşmaya çabalamıyordum Eylül'de konuşmak sohbeti dinç tutmak için uğraşıyordu. Ne tak yicem lan binler aşık oluyodum.

Kahvaltımızı yaptıktan sonra masayı topladık. Normalde üşengeç bir insanım ama onun yanındayken sürekli bişeyler yapmak istiyordum. Salona geçtik yan yana oturduk

-Ateşimi kontrol edermisiniz doktor bey dedi. içimde anlamsız duygularla o öyle deyince bir heycanlandım elim kolum titredi amk.
+Hastalığınız bulaşıcı olabilir maske takmadan kontrol edemem dedim. Hemen öpseydim beni kolay lokma olarak görebilirdi biraz uğaştırdım.

-Bulaşıcı değil bence doktor bey hem ilaçlarımıda içtim bir sorun olmaz bence. Vay amk beni öp artık diyodu resmen. Heycanlanmıştım binler bi düşünün amk.

+iyi o zaman kontrol edebilirim dedim. Saçlarını aralayıp alnından öptüm. Ateşi varmıydı bilmiyorum öpmüstüm bildiğiniz.

-Ölücekmiyim doktor bey dedi utangaç bir sesle
+Düne göre iyisin dışarı çıkabiliriz dedim.

Beyler binada cenaze var kuran okunucak inmek zorundayım bittiği gibi burda olum çok beklettim borcumu iyi bir şekilde odiyecem emin olun

Sigaralarım bitince eve geçtim. Kimse yoktu evde oturdum düşünmeye başladım neydi şimdi bu amk. Mesaj yazsam mı yazmasam mı diye çok git gel yaşadım ama sonunda sevgime yenik düştüm.

+Eylül yazdım sadece
-Bizim eve gel konuşalım çok zamanım yok dedi
+Acelen varsa tutmiyim dedim ama hazırlanmıştım bile amk.
-Biraz var ama özür borçluyum gel hem özledim seni dedi. Vay amk gelde şimdi sinirlen amk.
+Tamam geliyorum dedim ve evden çıktım.

Yol boyunca ne diyeceğimi tasarladım çok sinirliydim amk. Eylüllr'in evine geldim zili çaldım kapıyı açtı yukarı doğru çıkarken çok sinirliydim takii onu görene kadar. Bütün sinirim yok olmuştu. Hem sevesim vardı hemde dövesim. Hem ağlayasım vardı bem gülesim. Tuhaf duygular yaşatıyordu bana kısaca aşkı.

-Buyur dedi içeri davet etti.
+Yok girmiyim acelen var zaten konuşalım burdan dedim.
-Hocami lütfen gel hatalıyım ama bi dinle beni dedi. Öyle diyince bende girdim binler. Sarılmamak için kendimi zor tutuyordum zaten 3 gündür görmüyorum nasıl özledim tarif edemem. Tekli koltuğun birine oturdum. Normalde yan yana otururduk tek oturunca çok sinirli olduğumu anlamış olucakki bişey demedi neden orda oturdun diye.

-Dün eski arkadaşlarımla buluştum daha doğrusu cumartesi buluştum ama şehir dışında buluştuk yollar karlı olduğu için gelemedim
+Hangi arkadaşlar dedim direk. Aklımda tek bir soru "eski sevgiliside ordamıydı yoksa"
-Eski okulumdan arkadaşlar işte dedi.
+isimleri ne bu arkadaşların dedim.
-Erkek yoktu merak ettiğin buysa söyliyeyim dedi. içimi kemiren kurt bir anda dağlara kaçtı. Rahatlamıştım ama sinirim geçmemişti amk.

Ben öyle diyince mutlu oldu odasına geçti. 10 dakka sonra geldi hazırlanmış olarak. Kapıdan çıktık beraber. Botlarımızı giyip kapıyı kitledik. Merdivenden inerken koluma girdi. Kolum kasıldı bir anda amk.

-Rahatsız olmuyosun değilmi dedi. Ne rahatsızlığı canıma millet demek istesem de.
+Saçmalama dedim sadece. Aylardan ekim hava kapalı, Kocaeli'nin üzerine kara bulutlar çökmüş doğru anı bekliyolar boşalmak için.

+Nereye gidiyoruz dedim.
-Bilmem ki buraları sen bilirsin dedi. Ulan o kadar istedin dışarı çıkmak bir planın vardır diye umut etmiştim.
+istersen okula geçelim raporları bırakırız sonra ne yapıcağımızı konuşuruz.
-Olur dedi okula geçtik.

Şansımı gibeyim okula gidince dersteydiler tam koridora geldik zil çaldı. Saate bakıp girmek lazımdı aslında. Bizim tayfa karşıdan gelmeye başladı. Eylül'ü nöbetçi öğrenci sırasına oturttum bizimkilerle doğru yürüdüm. Tokalaştıktan sonra bin bin baktılar.

+Yok oğlum bişey raporu vermeye geldik
-Hıı bizde öyle dedik dedi cihan
-Oğlum baya pişirdin ama 4 günde helal olsun dedi tarık. O sohbetten kaçmam gerekiyordu.

+Neyse beyler kız hasta yanına gideyim dedim. Tokalaştık ben giderken arkamdan "aslanım, helal olsun, yengeeee" gibi sesler duydum.

+Gel gidelim dedim. Kalkmasına yardım ettim ve müdür yardımcısının yanına gittik. Bizle ilgilenen müdür yardımcısı yoktu bizde mecburen diğerine çıktık bıraktık raporları en sonunda ve okuldan çıktık..

Okulun durağında indik. Yol boyunca tek kelime etmedi bana. Okula girdik yan yana oturuyoruz nereye kadar kaçıcaksın diye düşündüm. Direk sınıfa geçtik hava kötü diye tören yapılmadı.

+Eylül neden böyle yapıyosun dedim.
-Kavgaya gitmek nasıl bir mantık dedi.
+Bizim tayfadan birisinin kavgasıydı gitmek zorundaydım.
-Ya bıçak çakı olsaydı karşı tarafta sana gelebilirdi. Bir dakika amk ulan bildiğin beni düşünüyor o mutlulukla

+Kaslarımdan kurşun geçmiyor bıçak kırılırdı dedim. Güldü beyler sonra karnıma geçirdi amk. gibicem bu kaç oldu diye düşünüyorum artık senin yanında karnımı sıkıcam diye içimden geçirdim ama Eylül'e dediğim şey
+Sende ateş ediyomuşsun dedim. Beyler boş anımda vuruyor bide mideme vuruyo etkisi büyük oluyor yani.
-Hıı öyleyimdir dedi ve hoca içeri girdi.

Dersi hatırlamıyorum ama bütün ders boyunca sohbet ettik ona olayı anlattım dahada çok kızdı. Teneffüs zili çalınca kaşıma baktı. Hep böyle ilgilineceksen hergün yumruk yerim demek gelsede içimden

+Yaşıyacakmıyım doktor hanım dedim.
-Şanslısın ki yanında benim gibi bir doktor var dedi.
+Eee durumun nedir dedim.
-Bişeyin yok 3 güne geçer dedi.
+Eminmisiniz çok acıyor ama dedim.
-Doktora karşımı geliyosun sen şimdi iğneyi yaparım dedi kalemini göstererek.
+Peki doktor hanım siz nasıl derseniz dedim.

Ayağa kalktı hade der gibi bana baktı bende onla birlikte kalktım kantine gittik 2 çay aldık oturduk konuştuk. Önümüzdeki 1 ay boyunca hep böyle oldu arada dışarda buluştuk. Çok yakındık birbirimize artık sevgili gibiydik sadece resmiyette bir durum yoktu.

-işe yarıyomuş dedi gülerek. Bende gülerek karşılık verdim. Kapıyı çaldım annem kapıyı açtı

-Hoşgeldiniz dedi samimi bir şekilde. Ulan 40 dakka önceye gitmiş gibi hissettim. Salona geçtik tahmin edeceğiniz gibi.

-Ne içersiniz dedi annem.
+Çay dedim aynı zamanda gülüyorum amk Eylül'de gülüyor tabii annem hayırdır bakışı attı
+Anlatırım sonra dedim ve annem gitti. Eylül çok heycanlıydı yalnız kaldigimizda bile yüzünde o gülme ifadesi vardı. Onu o halde görünce gülmeden edemedim. Çok kötüsün yaa diyip koluma yumruk attı bence acimis gibi yaptım.

Annem tepsi ile geldi çaylar ve bisküvi falan hazırlamış. Annem Esma Teyzeden daha akıllı davranarak

-Nasılsın kızım dedi
-iyiyim efendim siz nasılsız dedi
-Saol kızım bende iyiyim üzüyor mu seni oğlum dedi Eylül'e (ne kadar gibik bi cümle oldu lan bu)
-Henüz öyle büyük bir üzüntü yaşatmadı dedi. Ben gururlandım tabii annem o halimi fark etmis olucakki
-Üzerse seni ilk benim yanıma gel ben cezasını keserim onun dedi. Ulan bütün havam söndü amk.
+Oldu ben bırakıyım sizi sabaha kadar konuşun dedim.
-Aaa sanane dedi Eylül gülerek.
-Kızımla konuşuyorum ne oluyo sana oğlum dedi annemde gülerek.

Ulan neler hissettiğimi hissetsin diye getirdim Eylül'ü buraya şu hale bak amk. Ana kız sohbet daha rahat oluyordu tabii bunu düşünmem gerekirdi.

+Tamam siz konuşun ben bi balkona çıkıp geleyim dedim. Amacım onları yalnız bırakmaktı belki Esma teyze gibi annemde birşeyler derdi ki diyecekti biliyorum.
-Neden çıkıyosun balkona dedi Eylül. Sigara içiçeğimi anladı tabii amk.

+Hiç hava alıcam dedim
-Konuşuruz sonra o havayı dedi hafiften gibicem seni uyarısını verdi. Annemde Eylül'ü destekliyor amk. Afferin kızım diyor. Hemen balkona kaçtım bi sigara yaktım.

Sabah sabah dalgındım sigaramdan bir dal çıkartıp ağzıma koydum tam yakıcakken Eylül geldi aklıma pakete geri koydum. Pakette doluydu amk 4 tane falan içmiştim 16 dal parlamenti çöp edicektik anlayacağınız.

Evlerinin önüne geldiğimde mesaj attım.

+Aşağıdayım bitanem dedim.
-Geliyoruuum hemen yazdı. Çok hayat doluydu be beyler.

Tam ekipman hazırlanmış olarak indi aşağıya. O kadar tatlı gözüküyordu ki beyler kar taneleri saçına falan takılıyordu. Bir kez daha aşık olmuştum anlayacağınız. Yanıma gelip sarıldı bende ona sarıldım havanın soğukluğunu yok etmişti bana sarılmasıyla.

+Ne yapalım dedim
-Ne demek ne yapalım kartopu savaşı yapıcaz dedi.
+Adil olmaz kabul etmiyorum dedim gülerek.
-Yapma yaa dedi o an olası bir yumruk yemeye karşı hemen lafa girdim
+Yani sen çok güçlüsün ben kabul etmek istemiyorum bu mücadeleyi dedim.
-Ayyy evet haklısın gel bari şu mahallenin çocuklarıyla oyniyalım dedi.

50 metre kadar ilerde mahallenin çocukları savaş yapıyodu. binler kendilerini aşmış kale gibi yapıtlar yapmaya başlamışlar. Çocuklara yaklaşıp

+Bize yer varmı beyler dedim.
-Vay ama seyt atmayın abi dedi bir tanesi
+Tamam abim dedim gülerek. Sevgilime döndüm

+Ne taraftan olmak istersiniz acaba dedim.
-Yukarı taraftayım o zaman ben dedi.
+Kolay gelsin dedim gülerek.
-Görüşüceeeez dedi parmaklarıyla gözlerimi işaret ederek. Gülerek taraflarımıza geçtik.

Takım kaptanımız olan bir çocuk konuşmaya başladı.

-Kay toplayı bitmeden yenisi yapın öyle atın. Vurulmamaya çalışın kalemize hasay geliyse hemen tamiy edelim dedi. Hepimiz kenetlenmiş çocuğu dinledik sonra hep beraber kafa sallayıp tamam dedik ve savaşa başladık..

edit: Bilmeyenler için söylüyorum binada cenaze var kuran okunucak oraya indim gelince yazmaya devam ederim bugün 15 den fazla part attim binler daha ne istiyonuz amk

Evinin zilini çaldım açtı kapıyı beni görünce

-takiyen ne işin var bu saate burda dedi. Rizeliyiz şive duruyo yani kadında. Gerçi hemen hemen her yıl köye giderdi. Gülmeye başladım elinden öpmeye çalışsamda sarıldı yanaklarımdan öptü.

Dedem 8 yıl önce hakkın rahmetine kavuştu. Bina aile binası olmasına rağmen geceleri tek kalıyordu. Dedem için bir fatiha okuyun be beyler. Hayatta en çok sevdiğim insan belkide dedemdi. Hemen yemek hazırlama moduna geçti açtım gerçi bende yardım ettim. Sofrayı kurup klagib ne yaptın ne ettin sohbetinide yapınca anneannem yatağımı hazırladı sonra kendisi uyudu ama ben uyumadım, uyuyamadım.

Ertesi sabah erkenden kahvaltı yapıp anneannemin cebime zorla sıkıştırdığı harçlıkla eve döndüm. Hep bir mesaj gelirmi havasındaydım ama mesaj gelmedi ne o gün geldi ne de okul başlayıncaya kadar geçen sürede.

Okul başlamıştı ve artık son sınıftık. işin ciddiyetinin farkında değildim belki ama Eylül'le küs olduğumuz süre boyunca ders çalıştığım için alışkanlık haline gelmişti çalısmak benim için sorun değildi. Okulun ilk günü bahçde sırada beklerken yanıma Eylül geldi. Paşa paşa gelicekti başka ne yapıcaktı ki.

-Hediyen dedi sustu
+Dinliyorum dedim
-Çok güzeldi sonunda yazdığını hergün okudum. Sonunda yazdığım şeyi söyliyim de linç etmeyin amk.

"Bitmemeliydik Eylül en azından birbirimizi sevdiğimizi bildiğimiz haldeyken bitmemeliydi. O gün keşke seni dinleseydim ama sinirden beynime kan gitmiyordu. Biliyosun inatçı biriyim ve biliyorum ki sende inatçısın. Sana gelememe sebebim bana çok benzemendir. Bana ne yaparsan yap seni unutamıyorum. Dön gel demiyorum ama en azından düzgün bir veda etseydin."

edit: patron lahmacun ismarliyo beyler yiyip geliyom

Hediyemi beğenmesi beni çok mutlu etmişti ancak bundan sonra ne olucaktı?

+Beğenmen beni mutlu etti dedim.
-Hocami öğle arası konuşalım mı dedi. Heycanladım lan yoksa bana gerimi dönücekti.
+Konuşalım dedim sadece. Biraz daha ağır davranıyordum eskisine göre.

Sınıflara çıktık Eylül bana uzakta bir yerde oturuyordu Eylül'ü görmem biraz zor olsada öğle arasına kadar olan bütün derslerde Eylül'e baktım. Hocaların klagib "artık 12 oldunuz hayatınızın en önemli yılı, geleceğiniz belirlenicek" tarzı konuşmalarını dinlemektense Eylül'ü izlemek daha mantıklıydı bence. Nihayet öğle arası gelmişti Eylül'ün yanına gittim sınıftayken

+Burdamı konuşalım dedim
-Biraz daha sakin bi yer daha iyi olur dedi
+Arka bahçeye geçelim o zaman dedim
-Tamam dedi ve kalktık arka bahçeye geçtik. Gidene kadar nasılsın ne yapıyosun muhabbetini yaptık. Arka bahçede oturucak bir yer bulunca direk konuya girdi

-Hocami hediyen beni mahvetti açık konuşmak gerekirse dedi. Ne demek bu şimdi. Ben o hediye için kaç ayımı verdim amk sinirlendim doğal olarak
+Mahvetti derken dedim sinirli bir sesle
-Seni unutmaya çalışıyordum başaramasam bile unutmaya çalışıyordum sen o hediyeyi verince bütün çabalarım çöp oldu.
+istediğin unutmaksa burda oturmamam lazım dedim ve ayağa kalkarken kolumdan tuttu bende oturdum.
-Gitmeye alıştın dimi dedi üzgün bir ses tonuyla. Sustum cevap veremedim amk belli bir süre sustuktan sonra sessizliği bozan Eylül oldu

-Hocami bak hemen sevgili moduna geçelim demiyorum ama ben seni seviyorum dedi. Ulan mutluluktan ağlamak istedim. Heycan, şaşırma, mutluluk, korku, aşk ne varsa hepsini aynı anda hissettim.
+Bende seni seviyorum dedim yalnızca.
-Sarılsak mı özlem giderelim en azından sonra arkadaş moduna gireriz dedi.
+Sorman hata dedim ve 5 dakika falan sarıldık. Böyle bir özlem olamaz amk. Sarıldıkça sarılasım geliyordu. Ders zili çalana kadar oturduk yan yana konuştuk ve zil çalınca sınafa çıktık beraber.

-X kafesinde hocami ile oturuyoruz buyur gel diyip kapattı. Olayın şokundaydım.

+Baba ne yaptın sen
-Ne yapmışım
+Neden çağırdın adamı buraya
-ilişkiniz hakkında konusuruz dedi bin bin gülerek.
+Baba sen ciddimisin, şaka yapıyorum de
-Şaka tabi pekekent bizene sizin ilişkinizden.
+Neden çağırdın o zaman adamı
-Biz zaten bulusucaktık sonradan gelen sensin yani
+O zaman ben gideyim zaten gerildim
-Bekle adam gelsin selam verip gidersin.

10 dakika sonra geldi selamlaşıp ayak üstü iki sohbet ettikten sonra ben izin istedim.

+Ben izninizle kalkayım artık
-Eve geç kalma
+Baba arabanın anahtarını verirmisin
-Ne yapıcan arabayı
+Kartımda para kalmamış ondan. Cüzdanı çıkartıp 50 lira verdi
-ilerden yükle kartına para ehliyetin olmadan arabaya elini suremezsin.
+Tamam diyip gittim. Aslında kartımda para vardı. 50 lira hayrına para aldım anlayacağınız.

Bizimkiler manitalarıyla dolaştıkları için tek kalmiştım. Benim hatun bana hediye hazırlıyorken ben boş boş sokaklarda dolaşıyordum. Sıkıntıdan ölmek üzere olduğum anlardan biriydi. Evde gün vardı nereye gidicetim ben amk. Bizim mahalleye gittim binanın önünde çocuklarla top oynadım. Babamın verdiği 50 lira ile hepsine dondurma aldım. Çocuklar üzerinde muthiş bir saygınlık kazanmıştım anlayacağınız.

Akşam üstü annemi aradım
+Eve alım var mı
-Gel gel gidiyorlar şimdi
+Bin şükür diyip kapattım ve eve çıktım. Tekken oynadım belli bi süre sonra veterinerlik hakkında biraz araştırma yapıp erkenden uyudum.

Ertesi sabah erkenden uyanıp Eylül'e gittim. Özlemiştim binler. Mesaj attım

+Aşağıdayım. Belli bir süre cevap gelmedi uyuyordur dedim bende. 30 dakika sonra cevap verdi.
-Ne işin var aşağıda ciddimisin sen?
+Evet hade bekliyorum seni çok özledim
-Geliyorum hemen deli dedi ve yarım saat sonra aşağı indi. Saati gösterdim "ne kadar çabuk geldin amk" der gibi. Hiç bişey demeden sarıldı..

not: oylamayı kazanmış bulunmaktayım. Devam ediyoruz aynı şekilde. Bana inanan herkese teşekkürü borç bilirim

-Tamam ben çıkışta beklerim dedi kalktı gitti. Sadece güldüm önüme bakarak ama sinirden gülüyordum.

-Aşkım alakam yok
+Belli oluyor zaten
-Ya aşkım yok diyorum yüzsüz geldi oturdu sen varsın diye bişey demedim
+Çıkışta eve gidiceksin direk olarak
-Kavga ediceksin dimi dedi sinirli bi şekilde
+Konuşucam dedim sakin bir ses tonuyla
-Biliyorum ben seni diyip kalktı gitti.

Arkasından gitmedim veya dur demedim. Hem suçlu hem güçlü fazla yüz vermiştim. Ertesi teneffüs tayfayla buluştuk.
-Nasıl mevzu çıkarıcaz biz amk dedi cihan
+Tamam o işi ben hallettim çıkışta gibicem belasını.
-Nasıl hallettin amk
+Geldi yanımıza oturdu bende çıkışta dolaşıcaz gel dedim.
-iyi yapmışsın bizde gelelim mi
+Ne gelmesi amk tek başıma rahat rahat döverim siz bana bırakın
-Fazla abartma sonra başın belaya girmesin
+Tamam merak etmeyin dedim ve zil çaldı.

Sınıflara dağıldık. Sınıfa çıkınca bu tavus kuşunu benim sıramda Eylül'le konuşurken gördüm. Beyler elim ayağım boşaldı. Sinieli bi şekilde yanlarına gittim.

+Zil çaldı sıramdan kalk sınıfına git
-Tamam bekle gidicem birazdan diyip Eylül'e döndü
+Sıramdan kalk dıbınakorum diye bağırdım bu bine
-Ne diyosun lan sen diyip ayağa kalktı
+gibtir olup git çıkışta bekle beni
-Kuzenin diye ne bu havalar amk bini dedi. Beyler gözüm karardı hane olur ya bişey umrunuzda olmaz öyle oldum amk. Bunun çenesinin ortasına bi geçirdim bu bin yerde kıvranıyor. Üzerine çıktım 2 tane daha vurdum sınıftakiler ayırdı.

-Çıkışta bekle sen amk dedi sınıfa gitti.
+Çıkışta beklemezsen amk dedim ama o an beni 3 kişi tutuyor amk. Hoca geldi o sırada ne oldu ne bitti diye konuşurken kendimi müdürün yanında buldum.

Partları biriktiriyorum hastanede fazla zamanım olmuyor gün içinde ama geceleri 3-5 part yazıyorum hepsini istanbula gelince bir anda atıcam ne zaman geliriz bilmiyorum ama fazla sürmez dua edin beyler bu arada sözlüğe bakamıyorum internetim yok denecek kadar az mesanlara ve entrylere sonra tek tek cevap vericem. Sabrınızdan dolayı teşekkür ederim saygılar..

Eve gittiğim gibi annem yanına beni çağırdı.

+Efendim anne dedim.
-Oğlum ben bu kızı çok sevdim üzme bu kızı hakkımı helal etmem bak dedi. Vay amk noluyoruz. Yarım saat gördüğün kız için hakkımı helal etmem diyo.
+Üzmem anne merak etme dedim sadece ve odama geçtim. Biraz düşünmeye başladım geleceğimiz olurmuydu lan acaba Eylül'le.

Bir saat kadar düşüncelerle boğuştum sonra Eylül'e mesaj attım.

+Eylül yazdım sadece. Cevap vermedi. 10 dakika sonra yine mesaj attım.
+Eylül uyudunmu yine giblemedi amk. Saat 11.30 gibi evine gitmek istesem otobüs yok nasıl gidicem amk hem karda yağmaya başlamış tekrardan. 12 olduğunda mesaj attım 3. kez

+Kararımı verdim dedim.
-Dinliyorum yazdı yalnızca.
+ilk sorduğun andan beri cevap belliydi zaten. Sigara içmem fazla ekgiblik olmaz hayatımda ama sen olmazsan o ekgibliğin yerini hiçbirşey dolduramaz yazdım yolladım.
-Aferin doğru şıkkı seçtin dedi.
+Sigara deseydim harbiden bırakırmiydin dedim.
-Bırakırdım ama bırakamazdım dedi. Aklım hep sende olurdu demek istediğini anladiğimdan.
+Bende seni bırakamazdım dedim.
-Yarın buluşuruz uyukum var iyi geceler dedi.
+iyi geceler dedim bende yalnızca.

Seviyorduk birbirimizi en önemlisi buydu gerisinin bir önemi yoktu. Biraz camdan kar yağışını izleyip bende uyudum.

Ertesi sabah telefonumun çalmasıyla uyandım. Arayan Eylül'dü. Uykulu bur sesle
+Efendim dedim
-Uyan artık uyukucu kar yağmış çok güzel olmuş her yer.
+Tamam 1 saate alırım seni dedim ve yataktan kalktım. Üzerimi falan değiştirip gerekli ekipmanları giyindikten sonra Eylül'ün evine yollandım.

edit: Beyler sabahtan beri 15 part attım hiç bi yazar bu uzunlukta bu kadar part atmaz değerimi bilin amk bu arada akşam yine kuran var haberiniz olsun

Salona adım attığım gibi Eylül gülmeye başladı.

+Baban dev gibi adam herhalde dedim gülerek.
-Kimin babası diyerek cevap verdi.
+Ne izliyoruz dedim.
-Bilmem ki seni bekledim seçmek için dedi.

Yanına oturdum ve filmlere bakmaya başladık.

-Ağlamak istemiyorum ama dedi.
+Bende seni ağlayarak görmek istemiyorum zaten dedim. Bana dönüp sarıldı bende ona sarıldım. Ayrılırken dudaklarıma bir buse kondurdu. Film olarak çizgi film seçtik. Gülerek izledik. Onu gülerken görmek beni sakinleştiriyordu beyler. Film bittikten sonra yediklerimizi mutfağa zütürdük. Artık daha sık öpüşüyorduk. Mutfakta da bir süre öpüştükten sonra ne yapalım sorusu yine gündeme geldi.

+Bence ben eve geçiyim artık dedim.
-Niye ama daha erken dedi.
+Bizim tayfayla buluşucaz ama dedim.
-iyi o zaman elbiselerin kurudumu ki ama dedi. Kurumamışsa burdasın imasını yaparak.
+Kurumuştur illaki baya sıcaktı dedim ve beraber banyoya gittik. Tahmin ettiğim gibi kurumuştu elbiseler.

-Neyse ben içeri geçiyim o zaman dedi.
+Bende tamam hayatım dedim ve elbiselerimi değiştirdim. Babasının eşofmanlarını katlayıp Eylül'e verdim. Evden çıkarken

-Nerde olduğunu sürekli olarak bildiriceksin bana dedi.
+Merak etme diyip yanağına öpücük kondurup karlı yollara adımımı attım. O havada sigara içememek insana o kadar koyuyor ki beyler yaşayan bilir yalnızca.

Durağa geçtim otobüsü beklemeye başladım yollar karlı diye olsa gerek 30 dakika bekledim bir tane otobüs gelmedi. Eylül'e mesaj attım

+Senden ayrılamıyorum sizin evdeki duraktayım yazdım yolladım
-Ayyy üşümüşsündür sen şimdi kıyamam sana diye yanıtladı.
+Üşümedim de sence otobüs gelir mi dedim.
-Bence gelmez bize gel dedi. Gülüyorum tabii ben o sırada. Çok fazlada gir çık yapmak istemiyorum şimdi laf olur diye. O sırada otobüs ufuktan gözüktü

+Şansına küs geldi otobüs dedim.
-Dikkat et kendine dedi.
+Merak etme diyip kafamı cama dayadım kar yağışını izlemeye başladım..

not:Bakkala bakıyorum beyler sürekli tetikle olmak lazım kimse yokken bakkalda yazıyorum

Ağzımdan tek kelime çıkmadı. Ben konuşmayınca Tarık'ta sustu. 1 saate yakın yürüdük. Yürüyerek eve varmıştık amk. Hiçbirşey demeden eve çıktım yorganımın altına girip ağlamaya devam ettim.

Ömrüm boyunca o kadar ağlamadım ben amk. Ertesi gün okula gidemedim. Evde sigaranın dibine vurdum. O gün 3 paket bitirdim. Ciğerlerim artık yeter diyordu ama kalbim laf dinlemiyordu. Sahile gittim beraber ilk oturduğumuz banka oturdum denizi izledim. Yoktu beyler yanımda olması gereken insan yoktu.

Karşısına geçip konuşmaya yüzüm de yoktu ki. Doğum günü Ağustos'ta olduğu için iyice yıkılmıştım be beyler. Okul yokken nasıl bulucaktım ki. Yüzüme bakmazdı. Akşama doğru eve geçtim. Yazdığım günlüğü temize geçtim. Olurda hediyeyi verebilirsem hediyem hazırdı günlük.

Beyler okul bitene kadar sadece derste o farkında olmadan bakabildim. Konuştuğu yeni erkekler vardı. Bizim tayfa ne kadar zorlasa da ben başka bir kıza bakmadım. Seven insan için unutmak, imkansızı istemekmiş amk. Teşekkür almıştım Eylül'de aynı benim gibi teşekkür almıştı.

Okul bitti dağılıyorduk
Bir daha görebilicekmiydim seni Eylül?
Bir daha sarılacakmıydım sana?
Bir daha öpebilicekmiydim seni?
Bir daha kokunu içime çekebilicekmiydim?

Ben sordum ben cevaplıyım. Hayır..

Arkasını dönüp bakar belki diye bekledim. Bakmadı beyler dümdüz yürüdü gitti. Baksaydı umutlanırdım yine. Niye bakmadın ki sanki? Saçını düzeltirken falan çaktırmadan baksaydın ya ne olurdu sanki.

3 ay tatili bizimkilerle içmeye gittğimiz zamanlarla doluydu. Onu görememek ilk başlarda çıldırtma derecesine gelse de sonradan alışmaya başladım. Unutuyormuydum yoksa binler? Bizim tayfa sürekli yeni kızlarla takıl dese de kimseyle takılamadım. Hep o günü bekledim. Ağustosun 22'si doğum günüydü. Bu hikayeyi yazmaya başladığım gün..

En sonunda beklediğim gün geldi. Üzerimi düzgünce giyinip dışarı çıktım elimde ise aylardır uğraştığım defter..

Telefondan arasam açmazdı biliyorum bende direk evine gittim. Umrumda değildi hiçbirşey. Ne olursa olsun artık diye düşünüyordum. Kapılarını çaldım açan kimse olmadı. Bir daha çaldım yine kimse açmadı. Evde kimse olmadığını anlayıncaya kadar çaldım.

Nerdeydi lan bu kız. Bütün yıl bu hediye için uğraştım gidemezdi bir yere. Denize düşen yılana sarılır derler ya aynı hesap telefona sarıldım bende. Aradım ama açmadı. Uzun uzun çaldı 5 kere ama açan olmadı. Mesaj attım

+Lütfen 1 gram değerim varsa aç şu telefonu.
-Ne oldu açmıyacam.
+Sana hediye hazırladım verip gidicem.
-istanbulda'yım seneye verirsin.
+Tam olarak nerdesin bir şans ver gün bitene kadar veriyim bari.
-Ümraniye merkezde bir kafedeyim akşam 10 da kalkıcam haberin olsun.

Vay amk oyun oynuyordu resmen benle ama bu sefer ben kazanıcaktım. Saatime baktım 5'i geçmişti yol zaten 2 saat bulana kadar saat kaç olurdu ki? Koşarak gebze-harem geçen bir yere gittim. Otobüse binip "Tamirhane" dedim parayı verip boş bir yere geçtim. Şanslıydım beyler. Gebze-Haremde boş bi yer bulduğuma göre şanslıydım.

Yol boyunca düşündüm ulan bir hata vardı. Eylül sürekli bana istanbul'da sadece kadıköy'e giderim diyordu. Bir an durdum düşünmeye başladım. 2 saat yol zaten 2 saat boyunca düşündüm beyler. Tamirhanede inince hayatımda oynadığım en büyük kumarı oynadım belki ama kadıköy arabasına bindim. Zaman su gibi akıyordu saat 8'e dayanmıştı. Kadıköy'e varınca tekrar mesaj attım

+Biraz ipucu verirmisin
-Tabelasında kahve fincanı resmi var 2 katlı bir mekan.

Koşmaya başladım, Kadıköy'de deli gibi dükkanların tabelalarına bakıp koşmaya başladım. Kahve fincanı olan her mekana girdim her yere baktım tuvaletine bile baktım amk ama bulamadım. Saatime baktım 9.30 olmuştu. Kumarı kaybettiğimi anlayarak yürüdüm ara sokaklardan bi yere çıktım. isterseniz kader deyin isterseniz yalan ama tabelasında kahve fincanı olan bir mekan hemde 2 katlı..

Sevgili moduna girmiyelim demişti ama ben moda girmeye hazırdım. Açıkçası yanıma gelip direk aşkım deseydi Eylül'e olan bütün saygım biterdi. Beklediğim hareketi yaptı. Herşey iyi güzel yoluna giriyordu ama benim aklımda henüz cevaplanmamış cevaplarda vardı. Belli bir süre boyunca bu konuları konuşmaktan kaçınmaya karar verdim.

Beraber eve gidip geliyorduk anlayacağınız eskisi gibi olmuştuk ancak resmiyette henüz bir şey yoktu. 1 ay kadar herşey arkadaşça devam etti. Cuma gününden sözleşmistik hafta sonunu beraber geçiricektik ancak cebimde 5 kuruş para yoktu. Param abur cubur hediye tarzı şeyler artmaya başlayınca suyunu çabuk çekmeye başladı anlayacağınız.

Para bulmam lazımdı en azından hafta sonunu çıkartmam lazımdı ilk aklıma gelen bizim tayfa oldu hepsini cuma okul çıkışında topladım

+Beyler hafta sonu Eylül'le dolaşıcaz cebimde 5 kuruş para yok bana bi el atın dedim utana sıkıla. Beyler hepsi ortaya cebinde ne varsa attı. 150 lira civarı para vardı ortada. O an ne diyeceğimi bilemedim sarıldım hepsine amk.

+Ödiyecem bunları dedim
-Öyle bir şey olmiyacak biz ne günler için varız hep gülmek için yokuz ya yanında dedi tarık. Diğerleride tek tek onayladı. Vay amk dedim içimden. Herkese böyle dostlar nasip etsin Allah. Teşekkür etme faslından sonra Bartu panpam kendine manita yaptığını duydum.

+Bartu senin manita olayı ne dedim
-Benim olayı bırak sen Tarık neler neler yapmış duydun mu dedi. Konuyu değiştirme çabasında olduğunu fark edince
+Yengenin adını söyle bari dedim
-Seha dedi. Ulan bizim sınıftaki Seha benim en yakın arkadaşlarımdan biriyle manitaydı. O anın şokuyla
+Ohahahah gibi sesler çıkardım
-Bi tek siz biliyosunuz giberim kimseye anlatmayın dedi
-Yok be kime anlatıcaz kanka dedi cihan bin bin gülerek. Biras daha sohbet edip evlere dağıldık.

Sahile vardığımızda ilk oturduğumuz yere geçtik. Oturup denizi izledik suyun kayaları dövmesini dinledik. Yanımda olup onu öpememek artık canımı yakıyordu.

+Eylül dedim
-Efendim dedi bana bakarak. Sadece gözlerinin içine baktım belli bir süre sonra

+Gözlerim de anlatıyor seni nasıl sevdiğimi dedim
-Gözlerimde anlatıyor sensizliğe dayanamadığımı dedi.
+Sevenleri kavuşturmak lazım dedim bin gülüşü yaparak.
-Bencede dedi utanmıştı ama kabul etmişti. Aylardır öpüşmediğimiz için 3 dakika kadar öpüştük. Ben bu bal gibi dudakları nasıl bırakabildim diye kendime sövdüm.

-Çok özlemiştim seni dedi
+Bende hayatım dedim. 1 saat kadar orda oturduk. Ara sıra öpüştük ve bir ton sevgi cümleleri söyledik birbirimize. 1 saat sonunda kalkma kararı aldık ayağa kalktığımız gibi yine aynı soru "Şimdi ne yapalım". Aklımda bir fikir yoktu açıkçası ve tek umudum Eylül'ün birşeyler planlamış olmasıydı.

-Sinemaya gidelim mi dedi. Bence sinemaya gitmek zaman öldürmekti. Zaten evde izliyorduk
+Sinemaya gitmek için ısrarcımısın
-Başka bir planın varsa düşünürüm
+Sinema yerine tiyatroya gidelim hem değişiklik olur
-Aaa çok isterim bende hade gidelim biliyomusun yerini. O yaşıma kadar 3 kere sinemaya gitmişimdir nerden bilicem amk.
+Bilmiyorum ama buluruz gel dedim ve yine yollara düştük belli bir süre ilerledikten sonra bir esnafın yanına gittim

+Abi tiyatro buralarda varmı dedim
-Bilmiyorum ki dedi. En azından 10 kişiye sordum ama kimse bilmiyo amk. "Sanat neden gelişmiyor" sorusunun cevabını öğrenmiştim o gün. 1 saat kadar dolaştık kimse bilmiyo amk.

-Boşver yok galiba dedi.
+Yok bulucaz bekle dedim ve aklıma tarık geldi. Entel dantel bir insan olduğu için bilir dedim. Telefonu çıkardım aradım

-Efendim kanka
+Bize tiyatro lazım bildiğin bi yer varmı
-Ne tiyatrosu hocami senmisin lan dedi şaşırmıştı kaç yıldır tiyatro lafı ağzımdan çıkmamıştı.
+Uzatma amk biliyomusun
-Biliyorum kanka x yerinden 100 metre ilerde solda bi yerde dedi.
+Eyvallah diyip kapattım ve yolumuza devam ettik

Gidişini izledim elimde bana verdiği paketle. Olduğum yerdeki kaldırıma oturdum. Derin bir iç çekip paketi açtım. Keşke açmasaydım lan o paketi. Hep hediye kalsaydı en azından içinde güzel bişey vardır diye umutlanırdım.

Beraber çekildiğimiz onlarca fotoğraf, ona aldığım hediyeler dahil herşeyi koymuş kutunun içine. Benden ona ne kaldıysa bu paketteydi anlayacağınız. Hepsine tek tek baktım yolun ortasında ağladım lan binler. Kolaymıydı amk yaşadıklarım. Kutunun sonunda da bir not

"Senden bana ne kaldıysa hepsi burda. Keşke o gün beni dinleseydin. Unutamadım ama yaptıklarına rağmen unutamadım seni. Aslında ilk gibgit dediğinde vericektim ama değmezsin biliyomusun. Al sana en güzel hediye. Şimdi sevgilim gibtirgit."

Beyler nefes almak inanın bu kadar zor gelmemişti daha önce. Hıçkıra hıçkıra ağlamak ne demek o gün anladım. insan bi yerlerden atlayıp kurtulmak istiyor ama sonra aklına o geliyor..

Hediyenin vermiş olduğu şokla birlikte kendimden geçtim. Tarığı aradım

-Efendim kanka
+dıbına koyim lan senin ben
-Kanka iymisin nerdesin geliyim
+Gelme lan gelme cenneti cehennem ettin bana
-Nerdesin amk
+Okulun önündeyim amk gel gel daha rahat söverim dedim ve telefonu kapattım.

Yazdığı yazıyı yarım saat boyunca okudum. Beyler dinleseydim keşke. Koç burcuyum inatçıyım ama inadımı gibeyim keşke dinleseydim. En çokta bana geri dönmeyeceğini bilmek koyuyordu ya amk.

Yarım saat sonra Tarık geldi yanıma oturdu. Kaldırıp tek yumruk atacak durumu bırakın sövmek için bile gücüm kalmamıştı. Hediyeyi görünce

-Her hediye güzel olucak değil kardeşim gel bi yürüyelim dedi. Kaldırdı ayağa yürümeye başladık.

Beyler arkadaşlarla buluşucam akşam gelip sabaha kadar yazarım küfür etmeyin arkamdan amk