Bu entry silinmiştir
  1. 1.
    0
    rezerve kardeşim
    ···
  2. 2.
    0
    reserved panpa
    ···
  3. 3.
    0
    belki efsane bir başlık olmayacak ama içimi dökücemden eminim ve burda birkaç kişiyle derdimi paylaşırsam daha iyi hissedeceğimi düşünüyorum
    ···
  4. 4.
    0
    yokmu lan şöyle birkaç kişi daha dinlicek
    ···
  5. 5.
    0
    sen yazmaya başla
    ···
  6. 6.
    +1
    neyse ben başlıyorum ille bi gibleyen olur. şu an 24 yaşındayım 90 doğumluyum. doğduğum gün kilo olarak normalin altında doğmuşum. o gün bi gariplik varmış bende. doktor bazı kontroller yaptıktan sonra aileme çok yaşamayacağımı bende büyüme yetersizliği gelişme yetersizliği olduğunu söylemiş.
    ···
  7. 7.
    0
    panpa şu diyetini yollar mısın nasıl adın
    ···
  8. 8.
    +1
    şu an yaşıyorum o yalan oldu ama diğer dediği biraz olsun doğru çıktı. yani kas sistemimde ve kemik sistemimde yetersizlik vardı. böyle bir hastalığım var. doktor boyumun hiç uzamayacağını ve çok yaşamayacağımı söylemiş. bilmiyorum aslında şimdi 24 üm belkide gerçekten çok yaşamayacak derken 30 falan demişti ama öyle bir korkum yok şu an
    ···
  9. 9.
    0
    reserved.
    ···
  10. 10.
    +1
    boyu hiç uzamayacak demiş doktor. ailem beni başka doktorlara göstermiş o yıllarda ama nafile. belkide o yıllarda biraz daha umutsuzdu bu vakalar. ilk okul yıllarımda herşey iyiydi. diğer çocuklar kadar boyum vardı. ama ben ozaman bazı şeylerimin bilincinde değildim tabi. hastalığımın bilincinde değildim.
    ···
  11. 11.
    +1
    tek hatırladığım doktorlara gider doktorlar sürekli bana vitamin şurubu ve bolbol peynir yememi önerirdi. yaşına göre çok ince kemiklerin derdi doktorlar. ailem hastalığımı yenmenin yolunu çok yemekte sanıyorduç ve sürekli iştah şurupları içiriyorlardı bana
    ···
  12. 12.
    0
    neden öyle bişi yaptın ki ? nese anlat bakayım
    ···
  13. 13.
    +1
    o şuruplar hiçbir işe yaramıyordu. ben çok zayıftım. azda olsa bunu ilkokulda farkediyordum biraz. diğer çocuklardan daha küçük yaşta görünüyordum. bunun etkisinde sınıfımızda 89 doğumluların olmasıydı birazda. ilkokul yıllarında pek pgibolojik durumlar atlatmadım aslında ama konu dışına çıkıcak olursak sadece tek şey var. oda dayımın ve yengemin intahar etmesiydi. o beni pek fazlaa etkilememişti ilkokulda.
    ···
  14. 14.
    +1
    ilkokul yıllarım normal geçti sadece bir bin vardı sınıfta aynı zamanda sınıfın dayısıydı yani çocukluk işte neyse o bana kardeşim kardeşim diyordu yani beni küçük görüyordu ona çok kızıyordum ama korkuyordumda.
    ···
  15. 15.
    0
    ilkokulu yavaş yavaş bitiriyorum şu an sırayla yazmak istediğim için inşallah birşeyler unutmamışımdır
    ···
  16. 16.
    +1
    orta okula geldiğimde bu biraz daha belirgin olmaya başlamıştı. ben o zamanlar çok ama çok utangaçtım. orta okuldada bana kendinden küçükmüş gibi davrananlar dalga geçenler olurdu. ama ben çok neşeli birazda deli biriydim ama herşeyi içime atardım konuşmayı pek sevmezdim. çok iyi bir arkadaşım vardı ve o beni hep kollardı biri benle dalga geçince
    ···
  17. 17.
    0
    reserved
    ···
  18. 18.
    +1
    ben çok cılızdım hastalığım yüzünden nede kas belirtileri vardı. birgün ortaokulda hangi dersteyiz bilmiyorum. bu arad ben yabancı okulda okudum ama çok türklerin olduğu bi bölge. neyse öğretmen bi konu açmıştı. ve küçükler çok tatlı oluyor falan demişti sanırsam ve sonrada bu sınıfın en küçüğü kim dedi bana baktı sonra herkes bana baktı gülerek. ben hala olayın farkında değilim hastalığım olduğunu biliyorum ama okadarda değildir heralde diyordum
    ···
  19. 19.
    0
    o an biraz burukluk yaşadım içimde koca sınıfta neden ben ben hiç gelişmicekmiydim yoksa hiç büyümeyecekmiydim.
    ···
  20. 20.
    0
    up up up
    ···