+1
Olmuyor susmakla dolmuyor bıraktığın boşluk hiçbir dumanla
kalbim bırakıyor kendini yavaş yavaş o boşluğuna.
Başlamak zor geliyor her güne uyumak zor geliyor her geceyle.
Kabuslar her yerimde her gecemle benimle
olamıyor hiç bir şey sensizliğime çaresizliğime
bakıyorum kendime ne hale geldiğime
kaybolmuşum hayatın uğursuz gecelerinde
sensizliğe boğuldum karanlık denizlerinde
bağırıyorum içimdeki o karanlık yüzlere durmuyorlar geliyorlar üzerime
bırakmıyorlar yanlız beni gecelerimde.
yokluğum çok büyük izleriyle duruyor hayla bedenimde
susmuyor kalbim haykırıyor sürekli adını
adını anmak bile yakıyor canımı
o gece gömdüm yanına yarımı hayatımın kalan tüm anılarını
akıttım gözümdeki son damlaları
çok yaktı canımı yandıkça canım yaktım tüm duyguları onlar yandıkça soludum dumanlarını
sakladı dumanlar yanmayan yanlarını
ne zormuş bir kaç cümleyle anlatmak yaralarımı yaraları olmasa hatırlamazdım belki acılarını