üniversiteye yeni adım atacaklara tavsiyeler

öncelikle, üniversiteyi laylaylom yeri olarak görenler, bu başlıktan sessizce ayrılabilirler.

zira üniversite bir laylaylom yeri değildir. tam tersine, geleceğinizi şekillendireceğiniz yerdir üniversite. 19- 19 yada kaç yaşında girmiş iseniz bu kuruma, 4-5 yıl sonra nasıl bir yerde nasıl bir hayat kalitesinde yaşayacağınızı determine edeceksiniz burada.

üniversite bir eğitim kurumudur, evet, ama bundan daha önemlisi sizin hayatınızı yönlendirmeye yatkınlığınızı ölçen bir eğitim kurumudur. çok über bir üniversitede değilseniz, veyatta yeni açılmış, ismini duyurmaya çalışan bir özel üniversitede değilseniz, hocalardan ve okulunuzdan pek bir şey beklemeyin, bu yolda tamamen yalnız olduğunuzu söyleyebilirim.

akademik hayat düşünen arkadaşlar için, zaten ölümüne ders çalışmak kafidir. çünkü sadece bir dönem içerisinde okulda kalmak isteyen o kadar çok insan olduğunu göreceksiniz ki... akademik hayat düşünmeyen kardeşlerim, size başarılı bir iş hayatının formülünü vereceğim, buraya toplanın.

yıldızlı 1) dil öğrenin. ne olursa olsun, temel önceliğiniz olsun bu. ingilizce temeliniz yoksa bunu kesin halledin, bu biraz olmazsa olmaz artık. bunun dışında bir dil daha öğrenin. çalışmak istediğiniz sektör ve coğrafyaya göre değişiklik gösterir. son dönemde rusça, çince ve ispanyolca öğrenen insanların sayısı bir hayli arttı. burada insiyatif birazda sizde.

1) öncelikle, önünüze çıkan bütün fırsatları değerlendirin. work and travel, erasmus, work and study, gençlik kampları ve niceleri.. durumunuz yettiği kadarıyla bu programlarla haşır neşir olun. sadece bu programlara katılmakla kalmayın, buralarda hem arkadaş edinin ( ki bu eşek değilseniz olur zaten) bunun dışında yetkili abiler/ ablalar tanıyın.

2) staj kovalayın. okuduğunuz bölümle alakalı şirketleri araştırın, bunların insan kaynaklarını arayın, staj başvuru tarihlerini öğrenin. her türlü fırsatı kollayın, torpil mi var, acımayın sokun araya torpili. iş hayatı nede olsa temelinde rekabetçidir. sakın ola, stajda fotokopi çekip üstünüzde kilere çay kahve zütür getir yapmayın. öyle staj mı olur lan? çalışacağınız departmanla alakalı staja başlamadan önce araştırma yapın, oradaki insanlara onlara gerçekten yardımcı olabileceğinizi bu şekilde gösterin. yine her şeyden önemlisi, yetkili abi ablalarla tanışmanız. bu insanları unutmayın, arada arayın, hiç olmadı mail atın. şaka yapmıyorum, şuan ' hasgibtir lan' dediğinizi duyar gibiyim, ama olur da yurt dışına çıkarsanız bu insanlara kart atın. bu insanlar sizin isminizi hatırlasın.

3) okuduğunuz okulda ki bir kulübe, katılın, bir yıllığına bile olsa yönetimde falan görev alın. erkekler; kız kaldırmak için sakın bu kulüplere girmeyin, amacınız ilk dakikalardan belli oluyor, sonra kimse suratınıza bakmıyor zaten. katılacağınız kulüp, gerçekten ilginizi çekecek ve çalışabileceğiniz bir kulüp olsun. kulüplerden staj ayarlamak gerçekten çok kolay oluyor bu arada, çünkü kulüplerin çoğu sponsor ve hoca odaklı oluyor. ama aktif olmanız şartı ile.

4) insanlar burun kıvıracak, sizi sürekli sosyal olmak isteyen sosyopat olarak yaftalayacak, ama fırsatınız olursa organizasyon işlerine de girin. özellikle bu noktada, aegee ve aiesec gibi kuruluşlar ön plandadır. üniversitenizde bu kuruluşlar etkin mi değil mi araştırın. bunun dışında, üniversite öğrencileri odaklı düzenlenen kısa süreli tatiller vardır, bunlar genelde son yıllarda bizim ülkemizde de sık sık gündeme gelen 'spring break' dönemlerinde(ilkbahar sonu) sivilce gibi her taraftan ortaya çıkarlar. bu tarz organizasyonların içerisinde bulunursanız da, çok farklı insanlarla tanışıp, özellikle farklı otellerle bağlantılar kurarsınız, turizm sektöründe çalışmayı düşünen arkadaşlar için biçilmez kaftandır.

son olarak ve en önemli nokta: deli gibi eğlenin. 'şimdi bütün bu söylediklerinin arasında nasıl eğleneceğiz amk?' diyorsunuz, ama inanın bana, her şeye zaman kalıyor hayatta. biraz açık fikirli bir insansanız, okuyan eden ilginç hobileri falan olan biriyseniz, insanlar sizi zaten ilgi çekici bulacaktır ve süreç kendiliğinden işleyecektir.

alıntıdır

ya ilgi duyduğunuz bölümü okuyun, ya da okuduğunuz bölüme ilgi duyun. hiçbir bölümün ve hiçbir mesleğin "iş bulma garantili" olması gibi bir şey söz konusu değildir. sadece sizin okulunuzda, sizinle beraber onca adam mezun oluyor, bunu ülke çapında kaç okul varsa onunla çarpın ve üstelik bu her yıl oluyor. bu insanların hepsi üniversite mezunu, dolayısıyla sırf diplomanız olması sizi onların önüne geçirmez, zira diploma onlarda da var.

profesyonel hayatta fark yaratacak olan şeyler not ortalaması, sertifikalar, vs. değildir, bunlar profesyonel hayatta kimsenin en ufak umru değil. bunu size hem yurtiçinde hem yurtdışında eleman alımı konusuyla doğrudan alakalı bir alanda faaliyet gösteren biri olarak söylüyorum.

farkı yaratacak olan şey sizin alana ne kattığınız. alana kendizine özel bir yaklaşım getirmeye çalışın. bu birkaç şekilde olur, bir tanesi elbette spesfik bir alanda uzmanlaşmak. ikincisi ve daha önemlisi ise uzmanlaştığınız bu alana özel bir yaklaşım, kolay kolay her yerde bulunamayacak bir bakış açısı getirmektir.

bu da ancak çok okumak ve çok araştırmakla olur. alanı sevmenin önemi buradadır. "alanı sevmek" ne demek? çok basit: diyelim ki yaz tatilindesiniz ve önünüzde hiçbir sınav vs. yok. o halde eğer sırf eğlence olsun diye alanınızla ilgili bir şeyler okuyorsanız, açıp bir belgesel vs. izliyorsanız ya da bölümünüzle alakalı bir konuda arkadaşlarınızla sohbet etmek istiyorsanız bölümü seviyorsunuz demektir.

ayrıca, insanlara takılmayın. kendiniz için hareket edin. ilk bir iki yıl sizinle aynı bölümde olan kişilerin bazılarının oluşturduğu bir "kantin" kültürü deneyimleyeceksiniz. bunlar her boş vakitte kantinde toplaşıp şu konulardan bahsedecekler:

-kim bu bölümden mezun olup hangi referansla hangi işe girmiş
-filanca yurtdışı üniversitesinde burs kazanacağım
-hangi hoca referans mektubu verir hangisi vermez
-benim not ortalamam 3.8 tüh tüh
-ben şuradan şunu tanıyorum buradan bunu tanıyorum işim hazır

bu tarz muhabbetlerin %95'i abartıdır ve sadece "sesli düşünceden" ibarettir. sakın ha "ya millet neler yapıyor ben yaya kaldım" pgibolojisi içine girmeyesiniz.

zira bu muhabbetlerin baş kahramanlarının hemen hemen hepsi okul bittikten 10 yıl sonra hala el etek öperek iş dileniyor olacaklar, kimsenin ciddiye almadığı, mecbur olmadıkça okula bile gelmeyen aklı havada velet kendini kurtaracak. şaşırıp sormayasınız niye.

alıntıdır