üniversiteyken yurtta yaptığınız piçlikler

parmağının arasında az gazete kağıdı yakmadık , yüzlerını az boyamadı ,

@90 sıra bende panpa

panpalar dinleyin bizim uykusu derin bi arkadaş vardı kanepede uyumuş davar. bizde aldık bunu kanepeyle beraber kaldırdık dışarıya zütürdük ( ev giiriş kattaydı rahat taşıdık. ) Sabaha kadar uyudu davar. Sabahda köpekler yalaya yalaya uyandırdı salağı. bidahada ortalıkta uyumadı

Duşların yan tarafındaki kutunun içinde sıcak su soğuk su vanaları vardı. Kapatıp açıp içeriden bize doğru gelen küfürleri dinlerdik.
Birde bilindiği üzere duşların üst kısmı yarım olur. Yan duştan sandalyeye çıkıp eleman kafasını ( başını yani kafatasını yani boynunun üst kısmında bulunan içinde beyin (?) olan ve en tepesinde saç olan kısmını ) sampuanlarken biz devamlı ince kıvamlı akan bir şekilde rijoys la dökerdik. 35 - 40 dk kafasını durmdan şampuanlayan, şampuanı bulandan başlayıp yapandan, satandan, logosunu yapana, migrosta çalışan güvenlik görevlisinin 7 sülalesine saydıran ve en sonunda naneden fenalık geçiren onlarca kurban tanırım.

"edit : bu arada ben hiç üniversite olmadım."

kantinde tabakları parayla verirlerdi depozitolu. 1 lira verirsin, tabak markasını alırsın, verirsin markayı mutfağa. verir tabakta yemeği. yemeği yersin, tabağı mutfağa verip markayı geri alırsın. markayı büfeye verip 1 lirayı geri alırsın. alt tarafı bi menemen yiycen, ezberlemek zorunda kaldığın olay zincirine bak amk. bi ileri bi geri dön baba dönelim hesaabı.

şimdi trafik böle karışık olunca, pompacı kardeşin de tabi arada 1 liraya muhtaç olur bazen, cebindeki 1 liraya bi marka alır büfeden, her şekilde cebimizde bi marka bulunsun ki bi terslik olursa emniyet sübabı şeklinde, gider mutfağa, çay ocağına yakın olan elemana bi menemen siparişi verir, menemen mutfağın diğer tarafında olduğu için o eleman karşıya seslenir "bi menemen çeek" hesabı. kardeşin tam o esnada tezgah boyunca menemen tarafına geçer zütüm zütüm, menemen tarafındaki eleman menemeni pişirir, getirir, verir, der ki "marka nerde?" der ki kardeşin "abi verdim diğer elemana". 30 kişi sıra bekliyo adam onu mu soracak öbür tarafa. verir menemeni tabakta. alır pompacı tabağı, yer menemeni, alır tabağı zütürür geri verir.

artık olayın tehlikesi geçmiştir, tabağı verince her türlü alır ekstradan bir tabak markasını, ilk aldığı marka hala cebindedir, hiç çıkmamıştır zaten, zütürür büfeye, cebindeki ilk almış olduğu emniyet sübabı markayla beraber çıkarır verir iki tane tabak markasını, alır 2 lirasını. olabilecek en kötü şey büfedeki elemanın "sen bi marka aldın niye iki marka getirdin" demesi olabilir. pompacı kardeşin hazırlıklıdır: "abi arkadaşın tabağını da ben zütürdüm mutfağa iki tabak verdim." kısa günün karı bi lira.

bütün bunlar toplamda 5 bilemedin 6 metrekarelik bir alanda gerçekleşir. herkes pompacıyı sever, pompacı herkesi sever...

bizim oda kapak duman odasıydı kardeşim. cafe 57 diye adı bile vardı. odaya saçma sapan herifler gelirdi amk liselileri sigara merak ederlerdi. biz de cibinlik yapıyoduk yataklara, alt ranzayla üst ranzanın arasına perde gibi çarşaf örtüyoduk. biraz olsun mahremiyet arayışı işte amk. gelirdi liseliler abi var mı bişe falan. he derdik var amk. girerdik cibinliğe. gizliden yapardık sigarayı. tamamen tütün sarıp, ucuna az bişe yeşillik koyardık yakınca kokusu çıksın diye.

verirdik liselilere. tütünü bitirip aaabiii taşşşşaaak gibi olduukkk yeeaaaa diye diye çıkarlardı odadan.

amk bi gün saatlerce trafik kovaladık gittik basılmış kubar aldık getirdik yurda.

makedon vardı bizim odada. güzel içer bi arkadaş. hem kendi güzel, hem güzel içer. geldik diğer arkadaşla odaya. makedon uyuyo.

e biz içicez. makedon bini de içicek de uyanmıyo amk. onsuz da ciğerimize gitmiyo. kaldırmaya çalışıyoruz. kalkmıyo.

diğer eleman kubarı aldı. makedonun burnuna doğru zütürdü kokuyu alsın da uyansın diye. makedon da bir iki sniff sniff yaptı. ama hala uyuyo. sonra bi an garip bişe oldu. kubarı göremedik biz.

az önce adamın burnunun önündeydi dalga ama şimdi yoktu. kubarı koklatan arkadaş da hani heralde eline aldı kokluyo falan diye düşünmüş, bırakmış elinden sigarayı.

makedon bi uyandı, süratle kalktı. adamın yataktan o kadar hızlı doğrulması görülmüş şey değil amk. yüzü buruşmuş. bi baktık kusar gibi hareketlerle ağzından kubarı çıkarıyo bin. uyku haliyle kurabiye mi bisküvi mi öle bişe sanmış almış ağzına kubarı çiğnemiş. başladık gülmeye altımıza sıçarcasına, hunharca, yarınlar yokmuşçasına güldük. ama içimiz acıyo tabi. gitti sigara amk. makedon bininin ağzının içi komple uyuşmuş. dişsiz dedeler gibi napıyonuz amk diyo. e dedik sen napıyon bin yedin sigarayı.

ağzında kaldığı kadarıyla çıkardı bööle çiğnenmiş tükürüklü cıvık kahverengi tak gibi bişe. bütün özünü emmiş amk kubarın. yaydık ıslak kubarı masaya. taktık kaçak elektriğimize saç kurutma makinasını. ööle sefil gibi kuruttuk biraz. koyduk kapağa içtik amk ne kafa ne bişe bütün vitaminini emmiş makedon bini.

saatlerce uğraşıp çözdüğün sigarayı böle bi sebepten dolayı güzel güzel içememek adama nasıl koyar, bunu çok kişi bilmez. bu durumun vahametini bilen bazı binler de benim idareye yaptığım yemek fişi gibertmelerini gelir iştahla anlatır burda. ayar ederler adamı.

özet: makedon kubarı yedi.

o değil de sıra kimdeydi lan?

kafayı çekip çekip yeni gelenlere koridorda halay çektirirdik. 4 sene yurtta kaldım son 3 senesi tüm 1. sınıflara halay çektirmişimdir. hemde kasap havası ayık olun binler.

çok güzel başlık olmuş binler

@1 üniversiteyken yazan elini gibeyim

up up up

up up up

bi gün odada ki binlerle anlaştık bizim odada kalan bi bin vardı çok pis ayakları kokardı biraz da saftı onun yanında bazı varlıklardan falan bahsettik sonra uyuyomuş gibi yaptık o nun uykuya daldığı anda hepimiz fırladık yataktan bana traş köpüğünden sakal yaptık beyaz bi bornoz giydim elime beyaz çarşaflar aldım çıktım ranzanın üst katına o binte yukarda yatıyodu diğer tarafta bağırıyorum bine ses yok bağırıyorum ses yok en son yorganı bi açtım bu ağlıyo altında sonra ışığı açtık sendin demi sendin diyerek odadan çıktı ertesi gün beni şikayet etmiş bin ama halaa gülerim o an ki surat ifadesine

2002 eskişehir yunus emre yurdu merkez kampüsün içi. amk biz fırlamaydık yediremiceklerini anladılar.

duyduğum:
safın birini bulmuşlar. yurtta yatağı battaniyesi belli olduktan ssonra -al sırtına yatağı doğru rektöre, o damga basacak demişler, senin elemanı rektörlüğün korumaları zor bela ikna etmiş geri dönmeye.

yaptığım:
2006 istanbul hürriyeti ebediye yurdu dallama bir memur vardı bekar, ezik bir tipti lavuk. aklınca bizle uğraşırdı. bizde hergün gündüzden temizlikçileri bağlar, rakıya öğleden çökerdik. bu bin uyandı ama denk getiremiyor. bir akşam baskın yaptı yine bir tak yok. ama kodumun odasında da her yeri harbiden aradı züt. ben buna tilt oldum daha yurda gelmemiş elemana siparişleri verdi. bir 70lik yeni rakı 4 şişe bira. gece oldu oturduk hepsini devirdik yine.

bilen bilir, hürriyet-i ebediye istanbulun en küçük kyk yurdudur. girişinin üstünde gibim sonik bir çıkıntısı vardır. pencereyi açıp yurt tabelasının üstüne bütün nevalenin boşlarını dizdik. tabii bu lavuk yurtta kaldığından sorumlu memur. herhalde bir hafta fırça yedi müdürden. çok aradı kim yaptı diye ama bulamadı tabiki denyocan.

up up up

up up up

@59 biz gerçeğe geçirenler olduk hırrım! ayrıca selam olsun tekirdağa!

akşama okurum

arkadasın suratına tıras kopugu sıkıp bembeyaz ettık cocugu havluya flan sardık bebe bembeyaz ruh gıbı kapıdan korkuttuk bebeyı ananı skm dıyıp durdu

up up up

up up up