üvey kardeşime ablalık yapamıyorum fuck

ben fincan 16 yaşındayım, 4 sene önce annem vefat etti, vefatından 50 gün sonra babam çok güzel bir kadın olan simge ile evlendi. simge'nin bir de 3 yaşında bir kızı vardı ayla dünyalar tatlısı bir üvey kardeş. ben ateizmi bile simge'den öğrendim. kendisi engin bilgili ve güzel bir kadındı ama müslüman değildi ve bu beni çileden çıkartıyordu.

büyüdükçe ona alışmaya ve görüşlerini benimsemeye başladım. seviyorum artık kendisini hatta öz annemi bu kadar sevmemiştim. bilgisiz kadın yaşasa kim bilir ne kadar ezik olucaktım... neyse konumuz bu değil. ben simge annemi sevdikçe kızı ayla'yı sevmemeye başladım çünkü her geçen gün büyüyüp zekileşiyor ve güzelleşiyor. 7 yaşında olmasına rağmen 1 senedir ailenin sorunlarına fikir üretmesine izin veriliyor bazen bizden daha mantıklı fikirler üretse de küçük bir kıza yüz vermemeliyiz. onu onu öldürmek istiyorum :@ onu ben büyütmüşken benden güzel ve zeki olacağı gerçeği beni çileden çıkartıyor. bana içinden gelerek ablacım demesi, geceleri yanımda yatıp bana sarılınca huzur bulması beni çıldırtıyor. ona iyi davranmayı çalıştım ama olmadı ben de ona olan nefretimi kabullendim. kafasına cinleri, şeytanları ve türlü türlü kötü şeyleri sokup korkutuyorum, oyun maksatlı fiziksel zarar veriyorum, 4 ay önce bunun muhabbet kuşu vardı ara sıra camın önüne koyardı diğer kuşlarla konuşsun kafesi aşağı atıp öldürdüm ama benim yaptığım bilinmiyor onun dışında da birçok oyuncağını gizliden bozarak zarar verdim.

artık haklı olduğumuz anlamışsınızdır kafanızda yapabileceğim kötülük varsa lütfen söylemekten çekinmeyin.