/i/Ben

Discord Sunucumuz Açıldı!
discord.gg/incisozluk
  1. 1.
    +1 -1
    Şuan 25 yaşındayım,az çok allaha şükür seyrelttim hastalığımı.. Size 4 yıl önce kaldırdığım günlüğümü yazacağım beyler, birileriyle paylaşmanın zamanı geldi bence artik.
    en daha 1 aylık iken anne ve babam boşanmış. 12 yaşıma kadar anneannem ile kaldım. Babam bir oğlu olduğunu kabul etmemiş, beni görmeye bile gelmemişti. Hafta sonları bazen alıp internet kafeye zütürürdü.. Annem bodrumda aquaparkta müdürdü gelemiyordu. Okulda veli toplantıların hep bos geciyordu. Ask hayatım, sosyal hayatım, hepsi dengesizdi. 16 yasında hastalığım açığa çıkmaya başladı...
    Başlıyorum-
    ---
    Annem ve babam ben daha 1 aylıkken boşanmışlar, resmen halamların yaptığı fitnemelere gelip annemi boşamış babam. Velayetim anneanneme verilmiş, 12 yaşıma kadar anneannem ile kaldım. Annnem o oldu, babam ise ben 8 yaşındayken akciğer kanserinden ölen dedem olmuştu. Çocukluk dönemimde sürekli birlikte el ele gezen anne-baba-çocuk üçlüsünü gördüğümde ağlayarak eve giderdim. Anneannemde çok üzülüyordu bu olaya, ama işte başa gelen çekilir ne yapacaksın. Hep müstakil evimizin bahçesinde köpeğimiz geceyle oynardım. Hiç arkadaşım olmadı ilkokula başlayana kadar, çünkü ne zaman dışarı çıksam sürekli anne ve babası olan çocuklar görüyordum ki bu da beni sinir ediyordu. 7 yaşıma kadar annemi görmedim, okulun ilk günü okula annem bırakmıştı. Fotoğrafımızı hala saklarım beyler, en değerli fotoğraf benim için o. Tüm çocuklar anne ve babasıyla gelmişti, annem ise beni okula bırakıp işe gitmişti. Ben ağlıyordum ama annem gittiği için değil, sürekli çocuğunun gözyaşını silen anne-babalar gördüğüm için ağlıyordum. Çok üzülmüştüm, sınıf öğretmenimiz beni gördüğünde sormuştu " ne oldu canım sana" diye. Sanane demiştim, gülüp gitmişti kevaşe. Anneannem, dedem öldükten sonra evi zar zor geçindiriyordu...
    ···
  1. 2.
    +1
    Gunduz gundz dersten cikmisim kafam trilyon amk yazmayin soyle seyler benimde anne babamm ayri. Bizi oldurmeyen sey guclendirir amk giblemeyin bu kadar
    ···
    1. 1.
      0
      giblenmeyecek şey değil be usta. zor abi, tek durum keşke ayrı olmaları olsaydı. devdıbını bekle
      ···
      1. 1.
        +1
        bende agir seyler yasadim da bu kadar degil amk. Ama senle hemen hrmen syni durumda bi arkadasim vardi amk onu hatirlattin bana bi ariyim pici
        ···
      2. 2.
        0
        ara sor kardeşim, çok ihtiyacı oluyor insanın bazen konuşmaya.
        ···
  2. 3.
    0
    Anlat panpa
    ···
  3. 4.
    0
    Ben 8 yaşındayken dedem akciğer kanserinden vefat eti, anneannem çok üzüldü. Bende çok üzüldüm, çünkü onu çok seviyordum ve anneannem yalnız kalacaktı artık. Bu düşüncelerin etkisiyle ne akla hizmetse okulda öğretmenlere çalışabilir miyim diye soru soruyordum. Sürekli " daha çok küçüksün" gibisinden şeyler söylüyorlardı. Sırf anneanneme birazdaha yardımcı olmak için sokağa çıkıp tasolarımı, beyblade oyuncaklarımı, küçük kıyafetlerimi komşulara satıyordum. Birazcık para toplayıp anneanneme zütürdüğümde anneannem bana kocaman sarılıp aslanım dedi. Oturdu, ağladı. Neden anlamamıştım ama bana sarılarak ağlıyordu ve gülüyordu. Sonraki gün anneannem bakkala gidip bana en sevdiğim çikolatadan almış 2 tane. Çok mutlu oldum, birisini ona verdim, ikimizde güle oynaya yedik. Çok hoşuna gitti. Babamı hala özlüyordum, acaba ne zaman gelecek diye gün sayıyor, aynı anda anneanneme ve anneme babamı soruyordum. Annem ben 9 yaşındayken evlendi, çok değişik hissetmiştim. Ağladım, anneannem neden diye sorduğunda " annem ve babam artık geri barışamayacak" demiştim. Anneme ilk başta biraz kızdım. Haksızlık etmişim anneme, sonradan anladım, bir kadın için kolay değil. Evlenip tekrar ayaklarının üzerinde durması lazımdı. Annemden özür diledim ve mutlu olmasını istedim. Okulda yavaş yavaş arkadaş ediniyordum, açıkcası 1 tane arkadaşım vardı oda cem'di .cemle sürekli top oynar, koşu yarışı yapardık. Cemin bigibleti vardı. Cem bigibletini sürerken ben onu izlerdim, senin yokmu dediğinde " anneannem almadı ama maaşı yattığında alacak" diyordum. Diyemiyordum ki anneannemin onu alacak parası yok diye. içime atıyordum, hep gizlice ağlıyodum. Okulda ilgilenebildiğim tek şey derslerim ve birde güzel bir kız olan ecem vardı. Ecemden çok hoşlanıyordum, hani şu sınıfın örgü saçlı güzel kızı vardır ya beyler. Hah işte bu o kız, ecemle hep uzaktan bakıştık. Hiç selam vermedi bana, bende vermedim. Sadece bakardık birbirimize uzun uzun . 10 yaşına geldiğimde yeni arkadaşlarım olmaya başladı...
    ···