Malum havalar sıcak ben de yaz okulundayım. Okulda şerefsiz kompleksli hocanın canımızı çıkarmasının ardından bulunduğum şehrin salça kutusunu andıran küçük havasız kırmızı otobüsünden indikten sonra güneşin altında eve doğru yürüken adanalıların güneşe ateş açmasının haklılığını idrak ettiğim bir anda karşımda şok tabelasını gördüm. Eve gitmeden soğuk maden suyu alayım diye şok'a girdim. Soğuk içeceklerin olduğu tarafa gittiğimde dolapta maden suyu olmadığını görmemle birlikte bir kez daha şoka girdim.

Bilen bilir şokta soğuk içecek dolabında her gün başka içecekler oluyor (ya da en azından bizim mahalledekinde öyle) Neyse dedim başka ne alsam diye düşünürken kenarda süt ürünlerinin olduğu dolapta günlük taze sütleri gördüm. Bilen bilir pastorize sütler dolapta olmaz ama şişedeki taze sütler dolapta olur. Ulan dedim alayım şunu soğuk soğuk kafaya diker içerim evde dedim aldım. Aynı reyonda profiterolleri de gördüm.

Şokun süper zeka çalışanlarının son kullanma tarihi bitmek üzere olan ürünlerini en öne koyduklarını bildiğimden hemen son kullanma tarihlerine baktım. Profiterolün son kullanma tarihi bugündü ulan dedim kesin bozuktur bu, arkadakilerden son kullanma tarihi en uzak tarih olanı aldım ve çıktım.

edit:
burada hikayenin anlatmadığım kısımlarına değiniyorum
http://www.incisozluk.com...m-sen-ya%C5%9Fars%C4%B1n/

ağladım lan )=

Beyler bunun daşşağına yumruğu geçirdim ama adam hakkaten insan değil ha her haliyle tam bir hayvan, daşşaklar büyük olduğundan acısı da büyük oldu heralde. Bu daşşağını tutar halde yerdeyken ben bunun kırık burnuna tekmeyi geçirdim. Ayı zaten kendini kaybetti. Tam mağara adamı mk beyinsizi ben yerdeyim işte ne kaldırmayı uğraşıyon sonun böyle olur. Tam ben bunu alt ettim diye rahatlarken bu yine kalktı ayıoğlu ayı. Cebinden bıçak çıkardı ama csgodaki pahalı bıçaklar gibi mk, metin2deki dolunay kılıcı gibi bir şey. Çıkardı benim karnıma sapladı oç

Amcam da aradı seni dun kac kere acmadın dedi. Ben gittikten sonra bizim doktor gelmiş test sonuçları falan anca o zaman tam netlesti. Babamın karaciger iflas etmemis beyler. Ameliyat sonrasi ilk aylar icin olagan bir durummus. Babam evde istirahat etmek uzere ayrilmis hastaneden. Ben gelmeden once amcam goturmus babami. Kardesim de annemin basinda kalmis. Ulan su 2 gunde yasadigim duygu degisiminin tarifi yok.

Kardesime dedim git sen de eve ben beklerim, gonderdim onu. Annem de aradan bir gun gecince normale donmus. Yine de pgibolojik ilac tedavisine basladik. Bir gun daha ne olur ne olmaz diye gozetim altinda kalacakmis. Gittim anamla konustum, babam iyi ben iyiyim bak sen de iyisin dedim biraz rahatladi. Benim hastaneden cikip gittigimi soylememisler anneme Allahtan.

Daha fazla yazıyı uzatıp sizi bekletmek istemiyorum beyler. Hayat devam ediyor. Yaşadığım olayın yol açtığı travma butun aileye maloldu. Nihayetinde babamın da benim de ciddi karaciger sıkıntılarımız yok, ameliyatın uzerinden henuz bir yil gecmedi ama bir sıkıntı cikmaz diyor doktorlar. Annem pgibolojik tedaviye ilac ile devam ediyor.

Kisacasi tum bunlara ragmen hayat devam ediyor be. Biz yine Allaha hamdolsun iyiyiz, ama her hikaye mutlu sonla bitemiyor hayatta ..

Okudugunuz icin hepinize tesekkur ederim..

Beyler şu şokta bimde falan arkada değişik bir kapı olur böyle ayna gibidir biliyorsunuz ordan bir Hamza çıktı ama ne Hamza. Mk Kırkpınarda güreşmiyorsa ben de bir şey bilmiyorum. izbandut gibi herif ben Hamzayı görür görmez iadeden falan vazgeçtim kıçı kurtarmanın derdine düştüm. Bu Hamza yerde elemanı görünce matador görmüş boğa gibi hemen koştu geldi ayıoğlu ayı. Şokta çalışan adamlar asgari ücretle çalışan o semtin elemanlarıdır bilirsiniz. Ben de öğrenciyim yerlisi değilim benim kaldığım semt de çakal makal dolu tamam ama ben ne bileyim karşıma vücut geliştirici bir şok çalışanı çıkacağını. Mk sözlükte geze geze market çalışanlarını sünepe işe yaramaz tipler zannettik. Başıma gelen olayda sizin de suçunuz var panpalarım, neyse..

Eve geldim, güneş perdesini kapatmadan evden çıktığım için ev sera gibi olmuş. Hemen camı açtım güneş perdesini çektim poşetten sütümü çıkardım ulan tadı ayran gibi. Hssktr dedim heralde yanlışlıkla ayran aldım diye düşündüm. Baktım ayran değil süt bu, süt ekşimiş mk. içsem mi içmesem mi diye düşünürken profiterol aklıma geldi. Hemen açtım onun tadına baktım mk ekşi süzme yoğurtlar olur ya lan aynı onun gibi ekşi. O da bozulmuş. Dayanamadım tabi bir iki kaşık aldım canım çekti o kadar. Neyse sütün de yarısını çtim ekşi ekşi. Ulan dedim tak yoluna zehirlenecez. Hava da sıcak tepem atmış. Dedim gideyim şunu iade edeyim.

Zaten küçük şehirde okuyoruz Şok da bizim mahallede olduğundan Hamzanın beni bulması zor olmayacaktı. Ulan ne yapıyım ne edeyim evde de yalnızım ev arkadaşı yaz okuluna gelmedi. Derken zil çaldı bizim kapıcı, Kapıcı da eve taşırken eşyaları taşımamıza falan yardım etmişti ne iyi abi falan diyorduk tabi sonra öğrenci möğrenci demeden koca adam bizden bahşiş isteyincince anlamıştık nasıl bir herif olduğunu. Neyse gelmiş pişkin pişkin sırıtıyor karşımda. Hamzaya nolmuş lan öyle ehi ehi dedi. Noldu Hüseyin abi ne istiyorsun dedim. Bişey istemiyorum son kez ağzını yüzünü sağlamken göreyim dedim ehi ehi dedi gitti pekekent. O ana kadar hafif tırsıyordum ama olayın sıcaklığından tam idrak edememiştim. Kapıcı öyle deyince kafama dank etti. mk memleketinde serserilerin eline düşecektik mk.

Bu Hamza geldi medenice "senin problemin ne ahbap? sorunlarını şiddete başvurmadan çözmelisin dostum" dedi demek isterdim ama demedi tabii ki mk. Tuttu ensemden eşkiya mısın ulan sen dedi çekti ensemden attı dışarı beni. Tabi atmakla kalmadı peşimden o da geldi. Sokak ortasında bir tane tekme geçirdi bana etraftaki esnaf ayırmaya geldi. Mk bu yumruk attığım kasiyer Hamzanın öz kardeşiymiş, Hamza da zaten tam kalıbının adamı hayvanın teki esnaf bizi ayırınca ben buna kovduracam lan seni dedim bu ayının kovulmaktan korktuğu yok ki zaten sonradan öğrendim kardeşi buna bulmuş market işini yoksa serserinin tekiymiş bu. Ben buna kovduracam seni deyince bu ayıran esnafı da kenara savurdu tuttu benim yakamdan kovdurmassan şerefsizsin dedi tabi ben de ana kuzusu değilim beyler o benim yakamdan tutarken ben buna kafayı gömdüm bunun burnu kırıldı. Bu burnuyla ilgilenirken esnaf abilerin biri de çekti beni uzaklaştırdı ordan. O gün atlattım ama başıma da aldım belayı...

Olaylar asıl buradan sonra başlıyor beyler rez alın yazıyorum..

Gittim markete bakar mısınız dedim, markette bir erkek bir kız kasiyer var. Kız kasiyer oturmuş bilgisayarda facebookta mı geziyor atık ne yapıyor bilmiyorum. Erkek olan da müşterinin biriyle ilgileniyordu. Bakar mısınız diyorum bakan yok. Dedim iki saattir bakarmısınız diyorum baksanıza dıbına koyum dedim. Normalde küfür etmem ama o anki kazıklanmışlık ve giblenmeme duygusuyla baya sesli bir küfür oldu. Ordan erkek kasiyer hoop hoop noluyor diye çıkıştı. Hem bozuk mal satıyorsunuz hem de müşteriyle ilgilenmiyorsunuz şerefsizler dedim. Kız kasiyer hemen Ağzınızı bozmayın beyefendi bozuk mal nerde hani görelim dedi. Çıkardım gösterdim. Erkek kasiyer o küfürlerden sonra iyice artislik yapmaya başladı, anlayacağınız sözlükte herkesin ayar verdiği kasiyerlerden değil.
Ulan ayı yarısını yemişsin ne bozukluğundan bahsediyorsun sen dedi. Tabi ben de biraz kilolu bir panpanızım onun da etkisiyle buna bir tane yumruk geçirdim herif önce yere yığıldı son hamza abii diye bağırmaya başladı.

Sapladı saplamasına ama kendisi de pişman olmuştur heralde, ya da belki olmamıştır primatif yaşam formu. Ben o an o heyecanla acıyı hissetmedim ama bu sapladıktan sonra hızla uzaklaştı ordan ben kanlar içinde durağın reklam panosuna yaslanarak yere oturdum. 1-2 Dakika sonra otobüsün geldiğini hayal meyal hatırlıyorum. Ama kan kaybından bayılmışım. Otobüstekiler ambülans falan çağırmış ben gözümü hastanede açtım. Dediğim gibi bıçak normal çakı değildi bu av malzemesi satan dükkanlarda bulunan şekilli bıçaklardandı. O yüzden hasarı büyük olmuş anlaşılan.

Abi biz hayattan erken ayrılacağız dediğimde "Hayat ben senin değil, sen benim içimdesin.ben nefes alırsam sen yaşarsın" demişti. Ulan dedim ölmeyecem lan. Ölmeyecem ulan diye bağırdım hastanede, hemşire geldi kızdı bize. Biz başladık gülmeye hayatta unutamayacağım günlerden biriydi. Tamamen umut doluydum, yaşayacaktım, Muhammet abi de yaşayacaktı. Bu hastaneden kurtulunca onun engin bilgisinden yararlanmak için bol bol sohbet edecektik, onu sürekli ziyaret edecektim. O gün uzun süreden beri ilk kez mutlu bir şekilde uyudum.

Ertesi gün yan odadaki Muhammet abinin vefat ettiğini öğrendim...

Beyler ben bir gün yoğun bakımda kalmışım gözümü açtığımda anama babama haber vermişler onlar da bulunduğum şehre gelmişti bile. Annemi gözü yaşlı halde görünce kimseye anlatamadığım bir haftadır yaşadığım olayların etkisiyle ben de başladım ağlamaya. Allah kimseyi böyle çaresiz hissettirmesin. Yediğim dayağın acısı değil koyan asıl koyan bir haftaır yaşadığım çaresizlik. Ruh sağlığı beden sağlığından önce gelir panpalarım.

Karaciğer deyip geçmeyin beyler Türkiyede yüzlerce karaciğer nakli bekleyen hasta var. Nakil olsa bile vücudun onu reddetme durumu olabiliyor. Birhaftadır hamzadan yiyeceğim dayağa endişelenirken şimdi karaciğer bulacak mıyız bulamayacak mıyız daha taktan bir druma endişelenir olduk. Ulan anam ağlıyor tamam da babamdaki o çaresizliği görünce ben kahroldum. Ölüp gitsem nolcak ne taka yarıyorum sanki şu hayatta ama insanın ana babasını o durumda görmesi çok koyuyor adama be. Ulan hamza ağzımı burnumu kırabilecekken gidip kahpece bıçak çekiyorsun adi herif

Önce annem ben vereyim yavrum dedi, canımı vereyim dedi. Babam ben vereyim hanım dedi. Annem illa ben verecem dedi, babam tamam dedi, ulan ana gibi yar harbiden olmaz babam anam gibi ısrar etmedi. Ulan benim de içim hiç rahat değil, yarım karaciğer annemin veya babamın sağlığına olumsuz etki etmez mi diye onları da yarım bırakmak istemiyorum.. Anneme önce test yapıldı uygunluğu bakıldı falan ama anneminki benimki için uygun olmayacağı anlaşıldı. Babama geldi sıra onunki anneminkinden daha uygun. Ulan dedi kerata ciğerimi yedin dedi güldü.

Beyler şişman panpalarım anlar beni bana çocukluğumdan beri ayı diyenler oldu valla bir şişmana ayı demek kadar onu kızdıracak hakaret yoktur. Bu bana yine ayı deyince ben yine dayanamadım bu ikisine giriştim. Kapıcı ayırmaya çalıştı falan zaten hamza olmadan bi tak yapamaz o kasiyer o yüzden kavga büyümedi. Bunlar gitti kapıcı oğlum sen mal mısın hamza öldürü seni. Bunları ben çağırdım barışın diye sen gittin içine sıçtın herşeyin dedi. Beyler hayatımın hatasını yaptığımın farkındayım ama ne yapıyım o lafı deyince tutamadım kendimi

Ne profiterolmus aq ortalığın amina koydu

Panpalarım şimdiye uyumam lazımdı ama yaza yaza saat 2:30'u geçmiş ben yazarken vaktin nasıl geçtiğini anlamadım siz okurken, eyvallah.

Beyler bu karaciğer kısmen kendini yenileyebilen bir organdır liseden biyolojiden belki hatırlarsınız. Bu sayede karaciğerin yarısı alınsa dahi diğer yarısı çalışır halde kendini toparlayabilir. Ama bu tam karaciğer nakli kadar etkili bir yöntem değil. Ben 2 ay nakil bekledikten sonra durumum çok ağırlaştığı, bana karaciğer çıkmayınca artık bu yönteme başvurmam gerekti. Bunun için doku uyuşması için aile yakınlarından nakil yapılır. Zaten ailenden başka kim sana karaciğerinin yarısını verecek ki?

Beyler o gece nasıl geçti inanın bilmiyorum. Sabaha karşı uyuya kalmışım annemin çığlığıyla uyandım ama sevinç çığlığıydı bu. Babam uyanmıştı ve durumu da gayet iyiydi. Yaklaşık bir sene sürecek bakım sürecinden sonra ikimiz de iyileşeceğiz gibi görünüyordu. Hayatımda bu kadar mutlu olduğum başka bir anı hatırlamıyorum. Hemen Allah'a şükrettim, ameliyatlı olmasam şükür namazı da kılacaktım. Babamla aynı odadaydık bir süre daha hastanede kalmamız gerekiyordu.

Ertesi gün derse gidip gitmemekte tereddüt ettim ama böyle de hapis gibi yaşanmaz ki dedim çıktım. Sabahın köründe o ayı beni mi bekleyecek sanki. Çıktım gittim durağa otobüs bekliyorum içimden bu hamza çıkar gelir diye de geçirmiyorum değil. Çok şükür gelen giden olmadı gittim okula. Okuldan sonra cumaya gittim okulun camisinde sonra okulda işim bitti ama eve de gitmeye korkuyorum. Hava kararana kadar merkezde takılayım dedim gitmedim eve. Akşam olunca tuttum evin yolunu bizim o tarafta sokak lambaları seyrektir yollar karanlık olur. Hamza beni görmesin diye düşündüm. Eve gelene kadar bir sıkıntı çıkmadı ama apartmanın önünde 3 kişi oturuyor biri bizim kapıcı

Dedim oğlum zezima kaç, kaç bu deve sargılı burunla seni yakalayamaz kaç. Başladım koşmaya. Daha önce dediğim gibi beyler ben biraz kilolu bir panpanızım ama züt korkusuyla bir koşuyorum var ya hayatta bir daha öyle koşabileceğimi zannetmiyorum. Ben koşuyorum hamza ayısı peşimden koşuyor. Ben sınırlarımı zorladım zorlamasına ama bir noktadan sonra tıkandım haliyle. Bu hamza hala peşimde. Ben tabi o gün aptallık ettim kendi evime doğru kaçtım, sonunda da bizim apartmana girdim vee bu hamzaya evimi öğretmiş oldum kafama sıçayım.