şu an hayatta hiçbir şey yapmayan kankalar

http://inci.sozlukspot.com/w/kanında-hayat-var/
buradan başlayın meselâ pampalar

iyidir iyi..

upuppupu

süper muhabbet dönmüş lan işlerimi bitirip geliyorum

orta okulda liseye gidince her şey güzel olacak lisede üniversiteye gidince her şey güzel olacak diyordum her şey daha da taktanlaşıyor amk bir insan ilk okulu özler mi ya bu gidişle iş hayatım da taktan olacak çünkü sevmediğim küfrederek gittiğim bir bölümde okuyorum, okulu bırakım diyorum sonra bu yaştan sonra kim sınava çalışacak diyorum üstüne o kadar senem boşa gidecek diye düşünüyorum sürekli ikilemlerde kalıyorum intiharı bile düşünüyorum ama cesaretim yok kısacası bazen keşke doğmasaydım diyorum

kartopu etksi var panpa hiç birşey güzel gitmez dahada taktanlaşır

herkes aynı her şey sıkıcı üniversite okur belki geleceğimizle ilgili iyi adımlar atıp bi şeyler yaparız dedik geldik okula gidip geliyoruz amk okuldan bile sıkıldım inanın her taktan hep aynı şeyleri yapmaktan sıkıldım yapma isteğim kalmadı amk sizler gibi boş geliyo. sokakta çevir birini ne için yaşıyorsun desen alacağın cevap bellidir eve ekmek zütürmek için şu devirde herkes para için yaşar olmş paranın köpeği olmuş durumda onun için insanlığını kaybeden insanlar var ben niye sevemiyorum dersin amk imrenirsin takılan beraber gezen çiftlere sonra bakarsın bi gün karşına birisi çıkar ona bile lanet okursun bi süre sonra amk her şey boş geliyo beyler boş müzik iyi ki varsın!

panpalar kendinize bi dal seçin ve yoğunlaşın ne olduğu farketmez

vay amk aynı ben

reserved

fitness'a kaydoldum insanları sevmediğim için 4 aylık bir üyeliğim var devam etmiyorum fakat bu yazılanlardan sonra hayatımı düzene sokma kararı aldım. bundan sonra çabalicam sağolun panpalar iyiki varsınız

6. sayfadayım saat 10da finalim var şimdi çıkmam lazım.

kendim gibi adamları buldum bu başlıkta her gece konuşacaz bi yere kaybolmayın valla giberim muhtacım size.

binler yazılanların hepsini okudum. ben de bu başlıkta tembelliğimi çözüyoruz başlığından geliyorum. iyi, hoş. ben de yalnız olmadığımızı düşünüyorum zaten de. çözüm yok burada. çözümün olmama nedeni de şu: hepiniz bu hayat biçiminin taktanlığı ve değiştirilmesi gerektiği üzerinde durmuşsunuz. bu takluk neden oluştu, ona hiç girmemişsiniz beyin fırtınasında. girenler de olmuş hafif, onların şukusunu da verdim. şimdi tek tek sayamıycam.

ben bu takluğun hevessizlikten kaynaklandığını düşünüyorum. hayattaki çoğu şeyi neden istemeyebiliceme dair de fikrim var, kişisel sebeplerim var falan. bence temel neden motivasyonsuzluk ama öyle küçük bi seviyede diil bu. ben mesela yaklaşık beş yıldır böyleyim. beş yıl önce ilk ağır depresyon, antidepresan kullanımı filan olayları başlamıştı. hayal kurmayı bırakacağımı düşündüğümü hatırlıyorum. sonra gerçekten bıraktım. istediğim şeyler, istediğim şekilde olmıycaktı. bunu kabullenmem de birkaç yılımı aldı. ama bu kabullenme süreci içinde, kendi kendime hep, o zaman başka bi şey de istemiyorum dedim. sonra gerçekten de istemedim.

hayatımı eski birikimlerden, eski okumuşluk veya cümle kurabilirliklerden kalanlarla devam ettiriyorum. yüksek lisans falan yapıyorum. sanki bir şey bilmiyomuşum gibi ya da çalışmadığım için oradaki herkesi de trollediğimi düşünüyorum bazen. imposter sendromu var yani. ayrıca bi gazla, bi hırsla dönem başında ayı gibi dersler aldım. şimdi hiç ödevlerini filan yapasım yok.

DERiN YARALARIM YiNE KANIYOR