sanki kendime ihanet etmiş gibi hissettim. yüzyıllardır gibe gibe askerlik yapan neslimde ilk defa askere gitmeyecek, askerlik halkasını bozacak olan çıkan bedelli ile birlikte benim.

ama bunu yapmak zorundayım, çok düşündüm...

-bilsem ki beni mesleğim olan denizcilik ve mühendislik ile görevlendirecekler,
-bilsem ki bildiğim dillerden faydalanarak nato'da -korsan bölgesinde- görev verecekler, gözümü kırpmadan uzun dönem giderdim. giderim...

ama 3-5 keko ile aynı ortama koyup sıfır fayda full zaman kaybı yaşayacağım için, sistem bu şekilde köhneleştiği ve hiçbir mantık garantisi olmadığı için bedelliyi seçmek zorundayım.

biliyorum, askere gitmemek ömür boyu içimde ukte olarak kalacak. aynı şuan açık denize açılmayıp mesleğimi yapmadığım gibi her gece yatarken aklıma gelecek ama başka çarem yok.

böyle olmak zorunda.