Soldaki;
Benim adım Emir Berke, Türkiyede Öyle Bir Geçer Zaman Ki dizisinde oynadım başarılı oyunum sonrası bi sürü teklif aldım çok popüler bi çocuk oldum,her istedğim oyuncağı babam bana alır,en çok sevdiğim şey oyuncaklarımla oynamak, avmde oyun merkezlerinde gezmek, bilgisayar oynamak. Geçen ay mercedes marka araba verdiler bana büyüyünce ehliyet alıp onu sürücem.En büyük hayalim futbolcu, basketci, yüzücü, ressam, doktor ve artist olmak.
Sağdaki;
Benim adamı Hassan Khalid. Afganistanlıyım ve burda yaşıyorum,11 yaşındayım. Babam 1.5 sene önce iç savaş sırasında marketten dönerken sokakta bomba patladı öldü sadece bacaklarının ve parmaklarının parçasını bulmuşlar cenazesini öyle yapmışlar, annem ve 5 kardeşimle yaşıyorum,en küçüğümüz daha 1.5 yaşında erkek adnan adı, ondan büyük kız kardeşim var 10 yaşında o adı amina, bende 3.çocuğum bir abim var bir de ablam, ablam 14 yaşında talibi var evlendirecekler haftaya onu, gideceği adam bizden daha iyi durumda diyor annem tek başına yaşıyomuş okuma yazmasıda varmış ve fabrika işçisiymiş pakistanda, ablam rahat olurmuş en azından öyle diyo annem. Abim ablamın ikizi adidas futbol toplarının yapıldığı fabrikada hamallık yapıyo o çok güçlü, kuvvetli ilerde onun gibi kaslarım olsun istiyorum ve bizi çok sever eve bazen geç gelir yemek bile yemez öyle yattığı olur,bi keresinde bi dükkanın önünden geçiyoduk abimle bi top gördüm çok güzelde paramız yoktu babam yeni ölmüştü dükkanın cdıbına çok dayanmışım galiba abim yürüsene hadi dedi eve geç kalmayalım, neye bakıyosun dedi topa abi dedim çok güzelmiş demiştim abim ertesi gün fabrikadan top getirdi o beğendiğim top gibi değildi ama çok sevmiştim onu, sevinmiştim aylarca oynamıştık onla,ama sokakta top oynarken üstünden NATO tankı geçmişti patlamıştı dümdüz olmuştu o top. Abim topu bana hediye ederken annem ağlamış arka odaya koşmuştu onu hatırlıyorum.Tek hayalim var;abim gibi daha paralı bi işe girmek kardeşlerimin okula gitmesini sağlamak istiyorum,bi de şey var abimin kasları gibi kaslarımın olmasını çok istiyorum.

Hayat bazen şükretmeyi hatırlatır bizlere.
isyan etmenin bile az geleceği olaylarda insanlar umutlarıyla geleceği düşünüyorlarsa, şuan ki yediğimiz ömümüzde yemediğimiz arkamızda sevdiklerimizle, ailemizle yan yana mutlu mesut halimize isyan etmek ahmaklıktır, bencilliktir.(Bu durumdan daha kötü olanlar varsa bilemem)

Edit:Hassan Khalid diye biri varmı bilmiyorum hikaye bana ait sadece, savaşın çocuklarını bir nebze olsun anlayalım diye böyle bir hikaye yazdım sizlede özetini paylaştım diyeyim, emir berke zincidi ile hassan ı karşılaştırmak istedim emir berke yi sevmem ama tanımadığım bir oğlan çocugunuda kötüleyemem.
zütünden okuyanlar için edit girmek zorunda kaldım.
iyi günler dilerim.