1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

baya kaldık beyler, karakolda ki 14.gecemizde inanılmaz olaylara gebe olmaya başladı.

biz hergece basılacaz diye bekliyoruz, her gece frekansımıza giriyolar.

o gece girmediler frekansımıza genelde saat 1 2 gibi girerler sabaha kadar konuşur giderlerdi.

o gece saat 2 buçuk oldui komutanımız dedi evladım mevzileri gez bütün istirahattaki askerleri kaldır, herkes uyanık olsun mevizlerdeki yerlerinizi alın bu gece bunlar bişey yapacaklar.

abi böyle bir duygu patlaması hayatımda yaşamadım. elim ayağım birbirine girdi. lan silahımı aldım şarjörü unuttum şarjörü taktım yedek şarjçörü unuttum.

diyorum ya sakin olmak çok önemli bundan işte. 2 kere çıktım girdim.

tam teçhizat geçtik mevzilere hazırlıklıyız. onlarda biliyor hazırlıklı oldüğumuzu zaten jandarma komando var içeride amk niye gelecek başka.

doğru kodlarla tugaya anons çekildi, şekerimiz bitti şeker gerekiyor bu ne demek gelebilirler destek hazır olsun.

öyle ya da böyle sakinleştirdik kendimizi,

tüm nöbetçi kulelerine, siyah bant çekmiştik içi gözükmesin diye. gözükürdü ama çok az. içeriye askılık falan koyduk üzerine üniforma falan geçirdik miğfer falan işte.

sebebi hani bunlar ilk sortiyi nöbetçi klübelerine attığı ilk roketi mevzie ve oraya attığı için, ilk anda şehit vermeyelim diye.