1. 1.
    +1447 -83
    evet beyler 21 yaşında asteğmen olarak görev yaptım, jandarma komando olarak. şırnak çakırsöğütte 1.jandarma komando tugayında.

    daha yeni bitirmişim üniversiteyi aşık olduğum bi kız var (allah gani gani rahmet eylesin) gidip geleyimde hemen bir iş tutayım evleneyim diye bir an önce gidip geleyim dedim (demez olaydım). demez olaydım. demez olaydım diyorum, çünkü askerde yaşadıklarımdan dolayı değil terhise 17 gün kala kız arkadaşım vefat etti.

    dolayısıyla yaşımızda ortaya çıktı. 38 yaşındayım bekarım mali müşavirim.

    geçenlerde bi arkadaşın askerlik anısını okudum ne zamandır içimdekileri dökmek istiyordum başlayayım dedim.

    arkadaşlar hikayeye başlamadan önce, o zamanlar deyince aklıma şu iki şarkı gelir.

    birincisi, özellikle kış döneminde intikale çıkarken bir asker vardı selda bağca'nın ince ince bir kar yağar türküsünü çok güzel söylerdi aslan gibi adamdı o şarkıyı paylaşayım.

    http://video.uludagsozluk...bir-kar-ya%C4%9Far-65678/

    birde dağda ki soysuz köpeklerin bize yerel radyodan sık sık şarkı gönderirdi dağlar gel dağlara diye bilenler bilir hala vardır bu muhabbet orada. dağlara çağırdı komandoyu züt oğlanları.

    http://video.uludagsozluk...v/da%C4%9Flara-gel-75347/

    evet arkadaşlar hazırsak başlıyorum yavaştan.
    ···
  2. 2.
    +253 -4
    birazda içimi dökmeye başladım beyler. kusura bakmayın. bunlardan bahsetmek zor. bir yandan bunları anlatırken kendim içinde terapi oluyor diyebilirim.

    neyse, oturduk anlattım durumu. ama ıspartaya düştüm oradan sonrası kötü başıma şunlar gelebilir falan demiyorum tabii ki, zaten kızın binbir türlü derdi var beni düşünmesin.

    düşünmesin düşünmesinde de, o günde biraz değişikti bu. yani ne bileyim üzülsün istemezdim tabii ki ama hiç üzülmemiş gibi durması da biraz koydu bana. açıkcası sinir bastı içimden. garip bir tiptim o sıralar. aslında tam garip bir tip demeyelimde standart bir türk genci. sevgilisinden daima ilgi bekleyen bir tip işte. bilirsiniz. ama ne ilgisi, ilginin i sini göremeyince orada biraz sıkıntı bastı beni açıkcası. megaloman falanda değilim ayrıca. baştan belirtmek isterim. masum bir ilgi isteyen bir adamım. o esnada tabii.

    diyorum bende;
    lan biz cehennemin dibine gidiyoruz kızda tık yok, lan 2 gün var gitmeme biri mi var hayatında falan diye daha gitmeden şizofreniye bağlamaya başladım. sonra eve bırakacam, sarıldık falan ama bunda bir soğukluk var. lan tamam, arada bu tarz triplere girerdide şimdi sırası mı amk ya? diye düşünüyorum neyse tuttum bunu kolundan;

    kızım gidiyorum ya neyin var hiç üzülmüyosun galiba dedim bu başladı ağlamaya,

    dedim lan buda mı biliyor ısparta mevzuunu? bir ben mi bilmiyorum amk? diye düşünürken dedi ki;

    bak gözün arkada kalmasın benelimden geldiğinceseni her zaman bekliyor olacağım, ama olur da bir daha nasipte görüşmek yoksa üzülme ne olur sen orada kendine dikkat et dedi.

    ben bir kıllandım aga bir kıllandım ama bir kıllandım yani. iki cümeyli çektim aradan;

    1.seni bekleyecem elimden geldiğince

    2.bir daha görüşemezsek

    dedim ne diyosun ya niye görüşemeyelim, ne demek elimden geldiğince beklerim. beklemeye niyetin yok galiba falan dedim bir hiddetlendim. bu dedi ben gelmeyeceğim seni uğurlamaya hareme. bak yanlış anlama ben dayanamıyorum falan dedi. ben iyice delledim ama bişey diyemiyorum apartıman kapısının önündeyiz bağıramam rezillik olur. sinirlendim çektim gittim bu kaldı öyle. dıbına koyayım kendimin beyler beynimi gibeyim tam bir puştmuşum lan.

    ulan nerden bileyim. meğersem kız 2 gün öncesinde kanser olduğunu öğrenmiş. ondan diyormuş bekleyecem elimden geldiğince görüşemezsek üzülme diye laflar etmiş. bende zütümden neler uyduruyorum. küçük kardeşlere söylüyorum. bir işin aslını öğrenmeden yargılmayın oğlum insanları.

    söyleyememiş o yüzden. o orada onu düşünmiyim diye, aklım onda kalmasın diye bunca derdinin arasında ızdırap çekmiş, bende hey heylere gelmişim delikanlı erkek kafalarında restler çekiyorum.

    gençlik, insan o zamanlar çok atakan çok cevval oluyor. ani ve beklenmedik durumlarda mantıklı kararlar alamıyor o vakitler. bu tip beklenmedik durumlarda mantıklı karar vermeyi o günden 4 5 ay sonra değilde o zaman biliyor olsaydım. işler çok farklı olabilirdi.
    Tümünü Göster
    ···
  3. 3.
    +197 -7
    allahtan, ilk başta söylediğimde çıkan yeri annem orada yoktu. dedem dedi söyleme oğlum annene. şimdi dedem öyle söyleyince, lan diyorum nooluyoruz kafamda bin bir türlü manyaklık geliyor neresi orası diyorum içimden falan. neyse ayrıntısını istedim dedemden bir güzel anlattı, ben zaten o dakika yarı komaya girdim.

    aranızda bana kızanlar olmasın. o anda ne hissettiysem onu anlatıyorum. pek kahraman edalarına giremedim. zaten niyetimde o tarz bir adam olmak değildi. sadece bir an önce gidip gelerek sevdiğim kızı almak. kahramanlık falan bizi aşan şeyler. memur çocuğuyuz. öyle büyük hayaller bizi aşar. oraya gideyim dağları yıkayım falan bir olaya hiç girmedim. anlatılanlardan sonra bildiğiniz korktum oğlum. neyle karşılaşacağını bilmiyorsun. daha doğrusu ısparta dan değil oradan eğitim sırf doğu için veriliyor. ondan sonrasını düşünmeye başladım ve o yüzden korktum. sonuçta terörist diye bir şey var biliyoruz ama. neye benzediği konusunda en ufak bir bilgimiz yok. ayrıca o bölgede askerlik yapmış olupta korkmadım şöyle yıktım oraları şöyle aslandım en ufak tırsma yoktu diyen varsa hemen orayı terkedin yalan atıyordur. hele gece dağda durup telsizden şifreli anons geçildiğinde, kestirme var yakınınızdalar dedikleri anda, altınıza sıçıyosunuz. o kalbiniz varya midenizde atıyor resmen.

    neyse anneye söyledik söylememek olmaz, anne hemen ağlamaya başladı zaten, babama sövmeye başladı tak var kabul ettin göndermeyelim çocuğu falan. beni daha gitmeden gömdüler resmen sağolsunlar.

    arkasından hadi isminide veriyim yağmur du kızın ismi ona söyleyecektim.
    ···
  4. 4.
    +191 -2
    beyler teslim olmama 2 gün var gittim kızın yanına oda iş kovalıyor. özel dersler falan veriyor ilkokul çocuklarına ve dershanelere yardırıyor. akşam buluştuk. öle şimdi ki gibi kaşarlardan değildi asla. şimdikiler askere gidersin döneceğin günü not edeler o vakte kadar hayatlarına arkadaşlarıyla birlikte kaldıkları yerden devam ederler. ha o zamanda vardı elbette. sırf o yüzden bir asker intihara teşebbüs etti benim olduğum yerde. ulan 1 ay içerisinde belki de 1 kere telefon açabiliyorsun, 15 dakika gibi süre var. çocuk ailesini değil kızı arıyor ama kız işi var arkadaşlarıyla buluşacak diye bunu geçiştiriyor. ki askerlikte kızdan ayrılma çok olduğu için gidecek kardeşlerime tavsiyeler çok ufak bir ihtimalde olsa eğer bu, ben oralardayken trip atar falan diyorsan ayrılın şimdiden kardeşim, kasmayın, sonra çok sıkıntı çekersiniz.

    konuya döneyim beyler. biraz yağmuru anlatayım size.

    rizeliydi. bir gözleri vardı masmavi, ama leb-i derya. bakmazsın gözlerine, diyeceğini unutursun o derece. hafif kumraldı ama genelde saçlarını sarıya boyatırdı. şeye benzetiyorum şimdi bu titanicte oynayan bi kız vardıya ona benzetiyorum.

    o rizeli, ben muhacir selanikten gelmeyiz. arada biraz fark var. o çok ayrıntılı düşünen biri, bense biraz rahat. o çok ciddi dünyaya karşı ben biraz koy zütüne modu. ama iyi anlaşıyorduk.

    bu arada duygusallığa falan girmiyorum ağlamaklı falan öle bir durum yok. aradan 17 sene geçti kaybedeli. içimde sızıdır. belki de bekar kalma sebebimdir ama ben kabul etmiyorum bunu.
    ···
  5. 5.
    +187
    şırnak çakırsöğüt beyler. ohal dışında bölgeleri çekenler telefonlara koşuşturuyolar. sıra kapma bir an önce müjdeli haberi vermek için. bizde sıra veriyoruz birbirimize sen ara kardeşim acelemiz yok falan.

    beyler şu içimde şu his vardı. dersleriniz kötü, veli toplantısı var. babanız yada ananız gitmiş saklıyosunuz onlardan dersleri yalan söylemişsiniz birazdan gerçeği öğrenicek hayal kırıklığına uğrayacak, toplantıya giderken acaba yolda söylesemmi benden duysa yoksa kızar üzülür. kalbiniz güp güp atar ya he işte o anda o moda girdim. ellerim buz kesti beyler. bakın oraya gidiyorum diye değil. nası söyleyecem diye.

    şuna karar verdim. önce yağmura söyliyeyim. yağmur dirayetli kızdır güçlüdür. ilk sortiyi böyle atlatayım. annem başlıcak ağlamaya ben iyice çökecem çünkü.

    aradım kızı saniyesinde alo aşkım diye açtı. naber dedim napıyosun. dedi bekliyorum seni söyle hemen nereye düştün allahım çok heyecanlıyım dedi.

    ağzımdan antep çıktı amk. yemin ediyorum istemsizce ama. düşünülmeden yapılan bişey. şaaak diye antep dedim dememle birlikte ohh be allahım sana şükürler olsun falan diyo. ilk resmimde sol yanımda olan dostum vardı göz göze geldik sessizce napıyosun amk ya ne diyosun falan diyo bende parmağımla sus işareti yapıyorum. telefondan da mutluluk çıklıkları geliyo.

    ben bu kıza çok yalan söyledim beyler daha öncesindede. ama nası yalanlar şöyle.

    sigara içmemi istemezdi bırak dedi orta yol bulduk günde 1 paket içerken 5 dal içmeye anlaştık. ama ben bir paket içiyordum hala.

    akşam 11 de arardı ev telinden sırf o yüzden ev telini odama aldım 10 buçuktan sonra sesini en aza indirirdim ki rahatsız etmesin milleti. konuşurduk. uyu sende derdi hadi yat ben uyucam derdi. olum uykum yoktu bazen lan. tamam derdim aşkım sen de uyu bende uyucam . o hissederdi sanki lan bak uyu ama tamammı derdi. bende aşkım uykum var zaten derdim. kırılmasın diye. onun dediklerine asla zıt gitmek istemediğimden sölerdim yalanı. zaten konuşurken uykusu gelirdi. çoğu zaman ben bişey anlatırdım cevabını beklerdim cevap gelmeyince uyuya kaldığını anlardım. telefon kulağında kalmasın diye ahizeye şiddetli bi şekilde üflerdim beyler.

    uyansın diye. uyanırdı off ya napıyosuun derdi. uyuya kaldın hadi kapatalım derdim. hayır sen konuş öle uyucam derdi. konuşurdum dıbına koyayım öylesine. galatasarayın maçlarından bahsederdim uyumuştu çünkü, benim sesimle uyurdu. olm babasını kaybetmişti lan. bir kadın ama gerçekten seven bir kadın, erkeğinin yanında kendini güvende hisseder beyler ona göre davranın sevgililerinize. sonra söyledi,

    ben konuşurken yorganın altına girer kulağına koyar ahizeyi uyurmuş en güvende hissettiği anmış.

    ben uyuturdum onu kız çocuğum gibi. sonra uyumazdım. dışarı çıkmazdım ama televizyona bakardım. show tv de sıcağı sıcağı diye program vardı cesetleri gösterirdi. o zaman içim kalkardı yarı bakabilirdim ancak. eski zamanlar. sonra yatardım bende. telefon hep dibimdeydi. gece arar falan duyayım diye.

    neyse sevindi bu, dün geceden beri uyumuyorum dedi. çok yorgunum bu aralar halsiz düşünüyorum dedi.

    ne bileyim hastalığını amk. işinden gücünden dolayı yorgun zannediyorum. ızdırabını gibeyim.

    uyucam biraz askım sen ne zaman geliceksin dedi. dedim yarın oradayım askm.

    tmm dedi ben biraz uyucam dedi, ama sende uyu tamammı dedi güldü, tmm dedim canım hemen yatıyorum dedim gülüştük kapattık teli aga yemin ediyorum elim ayağım buz kesti nefes alamıyodum lan antep dedim lan. devrem bana bakıyo beynini gibiyim senin dedi. elimde olsa söker beynimi verirdim gibsin diye.

    aramadım ailemi daha sonra daha başlamadan bitmişti arayıp söyleme planlarım. eve gidince söylerim dedim ayrıldım telefonun başından.
    Tümünü Göster
    ···
  6. 6.
    +173 -1
    neyse beyler. kafa karışık. bitmiş vaziyetteyiz aklım arkada kalıcak. neyse gittik hareme otobüse binecek sağolsun üniden arkadaşlar geldi hoplata hoplata bindirdiler otobüse. ufak kardeşimi öptüm dedemin elini öptüm babama anneme sarıldım. içimden diyorum ki gelir lan uğurlamaya gelir oğlum niye gelmesin falan. tam türk filmi triplerindeyim tam otobüse binecen arkadan ses gelecek falan dönüp bakıcam faland iye bekliyorum gelmedi tabii.

    gittik birliğimize teslim olduk. takım komutanı eğitimi alıyorum. çok güzel arkadaşlıklar edindim. komser çocuklarmı dersin avukatlar mı dersin bankacımı dersin üniversite ortamı ilk günler. daha otobüste yağmuru düşünüyorum diyorum lan nası aklımdan çıkıcakta ben askerliğe odaklanıcam nası çıkıcak falan diye iç geçiriyorum devamlı. aklıma hep dedikleri geliyo bi daha görüşemezsek falan annemin ağlaması geliyo bildiğin daha ölmeden gömdüler sanki beni.

    unutamıcam diyorum aklım hep ondan kalıcak diyorum falan. aga eğitimler bir başladı, ama bir başladı yani. bırak kızı dediklerini düşünmeyi, yarım saat öncesi aklıma gelmiyo amk. böyle eğitim yok anasını satayım. eğitim sonralarında komutanlarımız birde gaz konuşmaları yapıyo ki sorma gitsin. siz böyle aslansınız sizi ikiye bölseler acımaz amk falan, koca ispanyol boğasını karşıma koy tek cüneyt arkın hareketiyle ikiye bölerim o moddayım.
    ···
  7. 7.
    +160 -2
    beyler yarın hikayeye devam edeceğim. bir kaç bişey paylaşmak istiyorum.

    askere gitmemiş gidecek kardeşlerime söylüyorum. olurda ohal bölgesine düşerseniz. kafanızın rahat olması çok önemli. orada düşünmeniz gereken tek şey var. kendiniz. bakın gerçekçi konuşalım. ayakta kalmak zorundasınız. hiç olmadığı kadar güçlü olmak zorundasınız.

    orada adamı terör değil düşünceler öldürüyo beyler. tüm düşüncelerinizi otogarda bırakıp gitmeniz çok önemli.

    arkadaşlarınıza, badilerinize, komutanlarınıza güvenin. komutan olacaklar askerinize güvenin. merhametli ve sert olun. sert olmaktan kastım dövmek itip kakmak değil.

    o çocukları, anaları babaları size emanet etmişlan unutmayın sakın bunu. tıpkı sizin ananız babanız gibi. gencecik çocuklar önce allaha sonra size emanet.

    unutmayın olum oraya annenizle babanızla sevgilinizle gitmiyosunuz. tek başınıza gidip geri dönceksiniz.

    orada sizi bekleyen bir insan yok. robot var robot. her daim uyanık olmak zorundasınız. allah korusun en ufak bir gevşeme canınıza mal olur.

    siz istiklal caddesinde, ankara sakarya da arjantinde izmir kordon da gecenin 2 3 lerine kadar takılırken o puştlar dağlarda bizimkilerin açık vermesini bekliyor.

    o muallaklere inat, güçlü olun.

    ölümü bir an bile aklınızdan çıkarmayın. emin olun o zaman ölmüyosunuz. yani en azından ben her defasında aha ölüyorum öldüm ölecem dedim ölemedim bi türlü. bi kere sadece çatışma esnasında mevzi alırken 15 metre kayalıkten düştüm topuğum kırıldı o kadar.

    şimdiden kendinizi hazırlayın. etrafınızda kileri hazırlayın. sizin ihtiyacınız olan tek bir sesi sizden esirgeyecek olanları şimdiden hayatınızdan çıkarın. çok geç olmadan.

    ohal bölgesi dışında askerlik yapacak arkadaşlar ise. oflayıp poflamayın oralarda. dağda ki reşitlerinizi düşünün dua edin.

    yarın görüşürüz beyler.
    ···
  8. 8.
    +159 -5
    evet arkadaşlar 1994 yılı okulu bitirmişim. aynı okuldan ingilizce öğretmenliği okuyan bir kız arkadaşım var. orta okulda da aynı sınıftaydık bu kızla. sonra lise zamanında ayrı düştü yollarımız. ardından tekrar bulduk birbirimizi. ilk görüşte ben aşık oldum. zaten orta okuldan sonra bir kız arkadaşımız olmamış o yüzden aklımızın bi ucunda kalmış. neyse okuduk bir güzel. o dönemde ana haber bültenlerinde, gazetelerde devamlı g.doğuda şu kadar şehit, işte bu karakol basıldı bu kadar şehit. özellikle hakkari ve şırnak bölgesinde.

    biraz araştırırsanız ayrıntılı bir biçimde göreceksiniz. bir keresinde nevruz döneminde şırnakta bu muallakler bir ayaklandı ve sözde şırnakta halkı arkasına alıp özerk böle ilan edeceklerdi. memleket karışık diyoruz ya şimdi. olum o dönemin yanında hiç birşey değil.

    bi yandan gazi mahallesi, m.kemal mahallesi ayaklanmaları. bir yandan şırnak ki o zaman vilayeti hakkarinin, şırnak ayaklanmasında, pkk şırnak ı bildiğiniz 1 günlüğüne ele geçirdi. hemen bu olayın ardından da asker müdahale yaptı pkk geri çekildi. işte o anda başladı beyler herşey.
    ···
  9. 9.
    +158 -6
    okulun bitimine bir sene var kız arkadaşım babasını kaybetti kanserden. eczacıydı babası, dolayısıyla büyük sıkıntı çekmeye başladılar. annesi ev hanımı, bir de kardeşi var henüz ilkokulda. neyse bir yandan destek olmaya çalışıyoruz bir yandan okuyoruz. okul daha bitmeden karar aldım ben, okul biter bitmez askere hemen gidelim gelelim bir işe girelim de alayım kızı. hemen aileye açtım konuyu. rahmetli dedem emekli başkomiser dedi oğlum bu dönem gitme askere, ortalık karışık falan. babam bir yandan gitme boşver diyo annem zaten bıraksan yurt dışına kaçırıcak elinden gelse.

    benim kafamda ki planları gittim anneme açtım, işte bir kız var böyle böyle planlarım var. destek olur diye düşündüm, aksine bu sefer kıza atıp tutmaya başladı onun yüzünden gidiyorsun kendini düşünmüyorsun falan. yanlış anlamayın beyler anne işte bir evhamlı bir evhamlı sormayın. gerçi hakkı var evhamlı olma konusunda. oğlum aranızda o sene doğanlar var araştırıp bakın, giden gelmiyo diyor ya yemen türküsünde harbiden öyle lan. aramızda asker çocukları var. onlar çok daha iyi bilirler.

    velasıl öle yada böyle konuştuk ettik, kabul edildi aileden onay çıktı. özellikle bir gece babamla konuştum o çok etkili oldu. zaten ha o gün, ha seneye gidilecek kaçarı yok. neyse gittik başvurduk askerlik şubesine.
    ···
  10. 10.
    +150 -1
    neyse arkadaşlar başladık eğitimlere. nefes aldırmıyolar anasını satayım. g3, bixi, roket atar, el bombaları, muhabere, taktik eğitimi, kaçakçılık ile baş etme (hala var mı bilmiyorum), sabah 4.30 da kalkış gece 2 yat.

    helikopterlerle toros dağlarına bırakıyolar bizi haftada iki gece dağda. çeşitli noktalar işaret koyuyorlar oraya gidip geliyosun.
    şarjörün dolu sebebi ise dağda domuz çıkar falan züte gelmeyelim. ama diyorum ya atma ziya gibiyim çakı versinler dört parçaya bölerim onu modundayız her birimizde öyl değil tabi amk.

    bazen uzun görev 15 km yakın yürüyüş 10 saat amk. 10 saat olmasının sebide düz yolda yürümüyosun panpa, in çık in çık.

    ayrıca sız eğitimleri, yerde sürünürken tependen paralen mermiler geçiyo. ilk seferinde bi sıçıyosun ama sonra alışınca kolay.

    her gün 3 yada 4 km komutanın insiyatifine kalmış koşu. ki bana bunu ilk gün dediler katiyetle koşamam dedim. ölürüm dedim lan. o kadar koşamam ama öyle bi koşuyosun ki reiz aklın hayalin durur. bir insanın neler yapabileceğini çok net görüyosun.

    sürünme parkuru 200 metreydi sanırım dizlerden kan geliyo panpa kan gördükçe daha da kendini kaybediyosun daha da hızlı sürünüyosun saykoya bağlıyosun iyice.

    ama bunları geç en can sıkıcı bir haftadır ayakta duran botu ayaktan çıkarmak ve koğuşta ki dayanılmaz koku.

    neyse öyle yada böyle geçti zaman çakı gibi asker olduk sorma gitsin. sıra geldi kurraya kendi elimizle kurra çekicez.
    ···
  11. 11.
    +148 -2
    evet beyler sıra geldi kura çekimine. önce resmi asteğmen kıyafetleri aynadan kendime bakıyorum bronz bi ten toprağa yatsam farketmezsin, herbirimiz geçirdik üniformaları. hala oyun gibi geliyo amk. gırgır şamata, aynadan kendimize bakıyoruz istiklale bi çıksak ne karı kaldırırız heyt aslanlara bak fakan gaz verme olayı anlatılmaz yaşanır.

    ordunun anlı şanlı astekleriyiz lan var mı ötesi. neyse geçtik oturduk. önce komutanlarımızdan konuşmalar. bizi bekleyen şeyleri anlatıyolar ama kafa orada değil tabii ki nereye düşecez diye aklımızdan bin bir türlü yer geçiyo.

    ilk arkadaş çıktı adam makina mühendisi beyler. 1.80 küsür boy altın sarısı saçları var, zaten vücudu vardı bide eğitimden sonra tam ivan dragon oldu.

    komutan hayırlı olsun evladım çek bakalım dedi. bir çekdi hakkari çukurca. size yemin ediyorum o sessiz salon daha da sessizleşti. işte hepimiz o anda bi çöktük. işin ciddiyetine o anda vardık aga. benim ilk aklıma gelen ulan hakkariyi çekersem nası söylicem telefonun ucunda bekliyolar. yağmurda bekliyo. arada konuşuyoruz daha telefonun çalma sesi gelmeden açıyo kız teli. devamlı telin yanında sanki.

    bir bir çekiyoruz beyler kurayı. biri hakkari öteki siirt eruh başkası tunceli amk hiç mi iyi yer yok diye düşünüyoruz. ben de en sondayım o zamana kadar 1 kişi hariç herkes ohal bölgelerini çekti. 1 kişi urfa çekti. şırnak hiç çıkmadı ama. baktım millet yavaştan rahat yerler çekiyo bi rahatlama geldi bana.

    sıra bana geldi çek bakalım hayırlısı olsun evladım dedi komutan. elimi attın hiç karıştırmadan çektim bi açtı komutan şırnak çakırşöğüt birinci jandarma komando tugayı. sağ elimle çektim panpa o elimi gibeyim ben. benden sonra 4 kişi daha çekti biri batmana düştü diğerleri antep ve daha rahat bölgeler.
    ···
  12. 12.
    +144 -3
    eve daldım hemen zaten bavul hazır. kağıtlarımızı da aldık, hazırlığımızı bitirdik. akşam yemeğimizi yiyip çıkacaz otagara. istikametimiz diyarbakır ktm.

    annem de de bir sinir var hafiften belli etmesede. mutfağa gidince gittim yanına, dedim ne oldu? işte sen geldin bizimle vakit geçirmedin hep o kıza gittin falan. dedim anne saçmalıyosun yapma böyle üzme beni. zaten gidiciyim allahtan fazla üstüme gelmedi.

    atladık gittik otagara. otogar asker dolu amk. rutin vedalaşmalar. ağlaşmalar. ama bu sefer geldi beyler.

    çiğdemide tutup getirmiş bi baktım gelmiş. elim ayağım boşaldı bi yandan utanıyorum babam var anne var dede var bir kaç akraba dost, babama baktım güldü, o güldü ben sarıldım direk kıza, annem biraz surat yaptı ama sonradan öğrendim pek bir beyenmiş yağmuru:)

    yine ağlaşmalar falan, arkadaşların hoplatması (ki hakkaten bi yerden sonra yeter amk lan diyesiniz geliyo) atladık otobüse, açtık volkmenizi taktık kasedimizi bütün otobüstekiler birilerine el sallıyo, davullar zurnalar bilmemne çıktık yola.

    hafiften tırsma gelmeye başladı ilk defa doğuya gidiyoruz. harbi başlıyo askerlik yani elinde ki silahta mermi olmasının sebebi gene bir domuz ama eli keleşli domuzlardan.

    devremde yanımdaydı ikimizde şırnaktık ve ktm diyarbakırdı. birbirimize destek oluyoruz tabii. arkada erat kısmından arkadaşlar var.

    devrem koridor kısmında yanında da bir asker çocuk belli ki çok heyecanlı davarlık yapıyo. sesli sesli konuşuyo. e biraden bir kaç saat sonra kafa dinlemek istiyosun devrem olum sus azıcık dedi. bu atarlandı hafiften ne var lan bizde askeriz amk falan hareketler.

    devrem hemen koydu rütbeyi komutanım dedirtirim sana efendi efendi otur diyince acemilik çıkan askerin hali başka tabi direk sustu.

    o an anladım aga asteğmensin artık istanbul geride kaldı, bizim devrede bir havaya girdi tabi, vay yavrum benim ayaklarındayım bende.

    bir havalara girdi, milleti şınava yatırıcak daha gitmeden.
    ···
  13. 13.
    +141 -1
    fiziken oradaydım çocuklar, ama kafa istanbula yol alıyordu tüm hızıyla, kafam da sorular birbirini gibiyor;

    ne yaptım ben? (varan 1 pişmanlık)

    nasıl oldu bu? (varan 2 merak)

    ne olacak şimdi o artık yok mu? (varan 3 kaybetme korkusu)

    o olmazsa ben ne yaparım (varan 4 çaresizlik)

    ben burada onu bir daha görmek için canımı sakınıyordum şimdi ne anlamı kaldı? (varan 5 ölümden korkmamak intihara ilk adım)

    odaya askerim girmiş farketmedim, omzumdan dürtü komutanım, komutanım iyimisiniz yüzüne bön bön bakakaldım sadece,

    oğlum bir daha arayabilirmiyiz. arattırsana bir kez daha

    komutanım yapmazlar

    niye amk yapmasınlar tel kesildi

    yapmazlar komutanım zaten dinliyorlardır

    sinir hat safhadayken yapıştım buna kim dinliyo lan dıbına koyarım senin, neyini dinliyorlar huur çocukları bağla lan hemen azını yüzünü giberim senin

    araya girdi hemen diğeri, e çocuğun ne suçu var. hususi telefon mu lan o amcık (kendime sövüyorum) her yeri ara istediğin zaman.

    arkadan uzmanlar geldi çektiler aldılar çocuğu, ben hala devam ediyorum bağırıp çağırmaya, ulan bi üst çıkıp gelse, telsizi alıp zütüme sokcak kendimi bilmem kaçıncı rakımlı tepede karakolda hudut nöbetinde bulucam.

    ama aga ddedim ya yukarıda, (varan 5 ölümden korkmamak intihara ilk adım) he işte olay böyle böyle başlıyor.
    ···
  14. 14.
    +137 -3
    ardından beyler tuzlada girdik sınava, işte sınav muayeneler derken falan asteğmen olduk. acemi yeri belli olacak onu bekliyoruz.

    bir sürü söylentiler çıkıyor tabii bu süre içerisinde, işte izmir foçaya düşersen kesin doğudasın, bursaya düşersen şansın var falan öyle geçiriyoruz günleri. ama hiç aklımda olmayan bir yer geldi beyle. ısparta eğridir dağ komando okulu. e mevzunun da içinde değiliz tabi o zaman kadar. açıp internetten ne gibimdir ne menem bir yerdir diye bakma şansında yok. etrafta sana anlatılanlar dahilinde bilgi sahibi oluyorsun sadece. ilk defa duymuşum ısparta eğridiri ki yanlış bilmiyorsan daha yeni yeni ün yapmaya başlıyor o dönem bu tarz acemi eğitim yerleri.

    dağ komando okulu, ismi zaten heybetli bir isim, hafif tırma geldi açık konuşmak gerekirse. ama nasıl bir eğitim tatbik ediliyor en ufak bir fikrim yok. bilmiyoruz o zamanlar, intikal nedir, pusu nedir, pusudan çıkma, pusu atma, mevzilenme, tertiplenme nedir? arama tarama nedir? cebri yürüyüş ne gibim bişeydir. gece yürüyüş esnasında silah hangi elde ne zaman nerede tutulmalıdır falan, bir taktan haberimiz yok. yanlızca işte spor yapıcaz, koşu atlama falan, sürünmeceler, ateş edicez telsizle konuşurum arada, selam vermece, uygun adım marş falan olacağını biliyorsun.

    neyse ısparta dağ komando okulu olduğu ortaya çıkınca gençler, konuya hakim olan dedemin yüzü zaten renkten renge girmeye başlamış, başlamış başlamasınada biz farkında değiliz. gazı var falan sanıyor ilk başta insan.
    ···
  15. 15.
    +134
    sonra beyler, yattım saçma sapan rüyalar görüyorum böyle, asker üniformalarıyla ali sami yene maça çıkıyorum falan çok net hatırlıyorum yani.

    uyandırdı annem tembihlemiştim şu saatte kaldır diye. kaldırdı hala açım amk, anneme dedim tepeleme tabak hazırlamış ama 1 haftada göbek yapıp o kadar eğitimin içine etmemek lazım diye az bişey attım ağzıma çıktım.

    yağmurun yanına gittim. çıkışını bekledim. kapıda ellerimde çiçekler *

    sınıf arkadaşı vardı o çıktı önce, falan gördü sarıldı hoşgeldin kısa saç yakışmış falan fit olmuşsun maşallah, dedi yağmur geliyo şimdi dedi. bekliyoruz, amk kapıdan bir çıktı o anı anlatamam size yavaş çekim panpa gözleri ışıl ışıl amk. omzunda çanta ellerinde ders kitapları.

    ceylan gibi sekiyo son üç merdiven basamağını zayıflamış hafiften, saçlarıda kısa yapmış ama hala sarı saçlı boyadan vazgeçmek yok mavi gözler çakmak çakmak.

    bir sarıldım beyler yemin ediyorum o saniye ayak parmaklarımdan kafama kadar tüyler diken diken, yemin ediyorum yabancılık çektim bir anda. uzun zaman olmuşi, sesi bile yabancı geldi telde görüşmemize rağmen ses canlıyken değişiyo tabii.

    uzun süre sarıldık aga. normalde pek istemezdi öğrenciler önünde öle sarılma muhabbetini hoş karşılanmaz diye ama o anda gibmişiz dünyayı.
    ···
  16. 16.
    +133 -1
    beyler daha erken gelecektim aslında ama trafik falan felç amk. yollar bitmiş durumda istanbulda. bütün işleri yarım bırakıp kaçtım, elemanlarıda yolladım eve muhtemelen yarın da gidemicem. o yüzden bu akşam bol bol anlatıcam, konuşuruz dertleşiriz. beylikdüzü şu anda felç durumda.

    kahvemi yaptım yavaştan toplanalım da hele bi.

    birde bir arkadaş dikkatimi çekti devamlı adam öldürdün mü diyo nası bir his falan diyo. anlatıcam hepsini. yanlız bu arkadaşa çok güzel bir his dersem gidip birini öldürecekmiş gibi bir şeyler sezdim. neyse beyler kahvelerimizi çaylarımızı hazırlayalım.
    ···
  17. 17.
    +132 -2
    @72 osman pamukoğlu hakkari bölgesindeydi panpa. benim dönemimde de zannediyorum son zamanlarıydı. erdal sarızeybek i bilirsiniz muhabbet etmişliğim yoktur ama aynı karavanadan yemek yemişliğimiz vardır.
    ···
  18. 18.
    +129
    zaten talimatlara öyle bir alışmışım ki, oturun masaya der demez yemek duasına başlıyoruz moduna girdim.

    neyse dedem bunlara söylenmeye başladı, bu çocuğu böylemi gönderiyosunuz, orada sadece kendisini düşünmesi lazım. tugayda olucak çocuk, rahat olucak, karakolda olmayacak, biraz sakin olun, bişey olacağı yok, çocuğun pgibolojisini bozup göndermeyin, falan diyip bana döndü,

    dedi oğlum sende kendini düşün, aklın burada olmasın. merak etme bişey olacağı yok. aslan gibi gidip geliceksin falan dedi. işin %90 nı nı halleti sağolsun. sakinleşti ortam. dedim 5 gün buradayı m keyfini çıkartalım bilmemne, sonra başladık işte kahvaltıya onlar anlatıyo ben dinliyorm ben anlatıyorm onlar dinliyo. ardından istirahat ettim 2 3 saat kadar. yağmurla akşam buluşacam saat erken iştedir diye.
    ···
  19. 19.
    +125
    hikayeyi çok güzel yazmışsın belli ki sanatçı, duygusal bi yönün var o yönüne soruyorum
    hiç mi etkilenmedin o insanların hayatlarını bir dava uğruna feda etmelerine ne bileyim yaşıtları para kazanma, karı kız mevzularıyla ilgilenirken bu insanların dağlarda unla suyu karıştırıp içerek, öleceklerini bile bile savaşmasına
    işte kalemim senin kadar güçlü değil belki ama bu insanların hayatlarından vazgeçip dağlara çıkması askerdeyken değil ama sivilde hiç mi düşündürmedi seni

    hmm düşünmedim hiç bunu valla. güzel soru.

    valla kardeşim.

    empati kurmamı istiyorsun kurmak için çabalıyorum. ama şimdi hangi dava uğruna soruyor insan.

    önce o davayı tam olarak açmaları lazım.

    devlet kurmak mı olayları. eğer öyleyse silahlı mücadele ile dünyanın 6. natonun 3. büyük ordusu karşısında hiç şansın yok. ha pusu atarsın baskın yaparsın mayın döşersin bu şekilde bir buçuk milyon senede bir şansın var.

    bak küçümseyip kafatasçı düşünceyle yazmıyorum bunları inan.

    şimdi bir kere pkk nın kullanılan bir maşa olduğu çok açık. orada ki çocuklar diyemiyorum. oradakiler aile baskısından kurtulmak isteyen insanlar. yani bir dava uğruna giden falan yok. ha mesela aralarında sözde tim komutanları falan var yani bizim subaylar gibi rütbe kullananlar, bunlar genellikle üniversite okumuş kişiler. zaten konuşurken kullandıkları sosyalist ve komunist terimlerden anlayabilirsin.

    fakat savaştıkları sözde dava, birilerinin maşasından öteye geçmiyor nedense.

    yani bu memlekette tam bir şeyler yoluna koyulmaya çalışılırken karakol basıyorlarsa, sanayi konusunda atılım yapacakken çakısı dahi olmayan silahsız askeri kurşuna diziyorsa, israile gider yaptığında israilin maşası, suriyeye gider yaptığında suriyenin maşası, iranla ilişkiler gerginleştiğinde iranın maşası oluyorsa, o yüce davalarını finanse etmek için uyuşturucu ticareti yapıyorsa, afedersin ama gibmişim öle davayı.

    orada ki insanlar kendilerini bir dava uğruna feda ettiğini zanneden salaklar topluluğu.

    bana bir dava söylermisin içinde uyuşturucu ticareti olan.

    küba da olan devrimde uyuşturucudan gelen bir finans alanı varmıydı?

    veya ekim devriminde?

    veya bizim verdiğimiz kurtuluş savaşında illegal bir finans olayı?

    hangi davaymış bunların davası?

    anaokuluna molotof atmak hangi davanın adıymış?

    otobüse molotof atıp 16 yaşında ki kızı yakarak 3 günde yana yana ölümünü sağlamak hangi davadır?

    sırf asker çocukları diye, asker çocuklarını taşıyan servis yoluna mayın döşemek, neyin davası?

    e şimdi çıkıp kendileri demiyor mu? bizim amacımız bölünmek değil diye. apo mahkemede kullanıldım bende, günümüzün şeyh saiti bendim demedimi?

    daha yakalandığı ilk anda türk devletine hizmet etmeye hazırım diyen bir dava lideri hangi dava uğruna adam öldürüyormuş?

    bize azınlık hakkı tanıyın diyen adama başkan demirel 1995 senesinde;

    ne azınlık hakkı bu devletin sahiplerinden biri de sizsiniz dediğinde, silahı alıp dağa çıkma sebepleri neydi?

    ulan en son van da ki depreme erzurumdan çadır zütüren birliğe taciz ateşi açan bu huur çocukları hangi kürt halkının davasını savunuyormuş?

    o yüzden kardeşim, düşündüm, cevap veriyorum,

    giberim davasınıda, giberim insanıda, giberim hayatlarınıda.

    yedikleri kaba kafalarını sokar öyle giberim onları. davaymış.
    Tümünü Göster
    ···
  20. 20.
    +125 -2
    arkadaşlar şu bilgiyide vereyim, baskın yediniz veye çatışma anında bilinçli atışlarla karşılık verirseniz adamların sıçma sebebi sizi jandarma özel harekat sanması.

    o dönem normal piyadeye pusu atmışlardı. çok baba bi astsubay sayesinde imkansız denilen pusudan kurtuldu çocuklar. bilinçli sakin ve isabetli atışlar sayesinde.

    sonradan yakalanan köpekler sayesinde ortaya çıktı bu salaklar jandarma özel harekata yanlışlıkla pusu attığını zannetmiş apar topar çekilmişler.
    ···