1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

Gece nöbet 3 saat ayaz soğuk zifiri karanlık dağlar karşıda her duyduğun sese ürküyorsun uyku acayip bastırıyor uyumaya korkuyorsun halisünasyonlar başlıyor sevgilini ananı babanı görüyorsun elini uzatıyorsun dokunmak için yoklar yanındaki soruyor abi gelirlermi bu gece gibtir et amk diyorum gelecekleri varsa görecekleride var devlet bunları bize fotoğrafa poz olsun diyemi verdi olum diyorum ama içim öyle demiyor. Tam dolduruşa almış oturuyoruz karıdan kızdan konuşuyoruz fısıl fısıl arada kesip kulak kabartıyoruz varmı gelen giden. Sesler geliyor saate bakıyorsun nöbet bitiyor dağ taş aşıp dönüyorsun önce ağzındaki mermiyi çıkartıp şarjöre basıyorsun doldur boşaltta sakata gelmemek lazım. Gidiyorsun koğuş sıcacık ağayındaki nasırların sızısı yatıyorsun ama kulak hala dışarıda varmı bir sıkıntı diye. Öyle sızıp kalıyorsun...