6 senelik aşk hikayemi anlatıyorum

babası oturdu karşıma, sinir küpüydü yine.
bize üç çay dedim garsonu yollamak için.
ve yine o gibici, durum kurtaran konuşmalarımdan birini yapmak için
hazırlandım.

dinleyin, duygusallar peçeteleri hazırlasın.
http://inci.ca/u432gjle78

"bak harun amca" dedim.
ben istanbula yeni gelmiştim daha ilk dersti
oturdum kızının yanına.
daha ilkimdi, bi çocuk vard hikmet,
kaptı yerimi oturdu melisin yanına,
o zaman böyle değil böyle değildim,
zayıf bir çocuktum, ama korkmadım
kızın için kavga ettim, aldım yanındaki yerimi.

o evi basan çocuk beni sanayiye zütürdü
ağzımı burnumu kırdı, dövdü beni
karnıma vurdukça ağzımdan kan sıçradı.
"melis" dedim başka bişey demedim.
bırakmadım yine, tuttum elinden.
çünkü beni hayata bağlayan tek şey, senin kızın.

bıçaklandım
atar damarlarım koptu.
o yük makinasına bastırmak, bacağımı hissetmeye çalışmak
ne demek bilemezsin
ben tek bacakla yaşabilirdim ama
melis olmadan asla.

servet vardı, kaç kere kavga etti benimle
sataştı, uğraştı
kavga ettim sakat halimle.
yine bırakmadım.

bacağım kopacaktı kızına koşarken
kaç kere kopardım damarlarımı tekrar tekrar.
ama bırakmadım,
hala bırakmadım
ömrü billah bırakmam.

mami evi bastı
ben sızlattım yine bacaklarımı.
ben, melis için canımı veririm.
ben, bunlara rağmen bırakmadım kızını
biz bırakmadık birbirimizi

şimdi, senin bu saçma kuruntun yüzünden mi
ayrılacağız
bence otur sakin kafayla ve iyi düşün.

adam çocuk gibi ağlamaya başladı.
ben de ağlıyordum
çaylar buz oldu
adam ağladıkça açıldı, melis de ağlıyordu.

"sen" dedi.
"ne mert çocuksun"

istemiyorum test mest tamam ne yaparsanız yapın lan dedi.
ağlayarak çıktı, gitti cafeden.

melis bana sarıldı, iç çeke çeke
ağladık, sarıldık.
bırakmadık birbirimizi...