6 senelik aşk hikayemi anlatıyorum

dinleyecekler reserved alıp uplarsa sevinirim
bu kadar kişi anlat desin anlatıyım demiycem direk başlıyorum.

bu kız için
bıçaklandım, içtim, hayatımın kaymasını izledim.
hayal edemeyeceğiniz kavgalara girdim.
hepsini anlatıcam

sadece benim entrylerim için: http://inci.sozlukspot.co...nlat%C4%B1yorum/@karayara

hikayemin geçtiği yer istanbul

henüz lise 1 deydim
istanbula yeni taşınmıştık, bi anadolu şehrinden.
gariban gariban takılıyordum, burda okula başlamayı hiç istemiyordum.
babamın ısrarlarına dayanamadım bi gün
"gel sadece kayıt yaptırcaz haftaya başlarsın" dedi.
okula gittik, kaydı yaptık.
"gel sınıfına da bakalım" dedi, ben hala haftaya başlıycam sanıyordum.
birden kapıyı açtı ve "hocam oğlum yeni kaydoldu bu sınıfa" dedi
kapıyı kapattı gib gibi sınıfın ortasında kaldım herkes bana bakıyordu.
hoca geç bir yere otur dedi, yer verin arkadaşınıza
ve boş olan tek yer
onun yanıydı.

hikayem bitti beyler:
hikayede kullandığım çoğu isim feyktir zaten.

kendi ismimi, anne babamın ismini vermedim hiç, her ihtimale karşı.

sadece adem ve fevzi'nin ismi gerçektir.
onlar da biliyor durumu,
kullanmamı istediler, bi sakınca görmediler.

sadece birileri daha bilsin istedim.

hikayemi, okuyan
uplayan,
bekleyen,
beni can kulağıyla dinleyen herkese
çok teşekkür ederim..

hepinizi çok sevdim.
umarım siz de beni sevmişsinizdir.
sizlere karşı bir hatam olduysa affola.

işte binlik..

biz gidip o anahtarı her ihtimale karşı çoğalttık.
sıra geldi ikinci plana
bu etler kutuların içerisinde dururdu ve bizim kasap biraz mal olduğundan
tezgah doğru düzgün yenilenmezdi marketin en yoğun olduğu saatler ise
pazar öğlen saatleriydi.

pazar sabahı patron biraz geç gittiğinden adem fevzi ve ben gittik
işimiz biraz daha kolay olacaktı.
eski nike çantasına, ademlerin bodrumdan bir sürü fare topladık,
iğrenç bi işti ama amk
intikam için yapacaktım.
nike çantası bendeydi içi fare dolu kıpır kıpır.
içeriye girdik, dolaştık biraz market kalabalıklaşmaya başladı.
saat 1-2 gibi kasap reyonuna gittik.
adem bini iyi konuşurdu
abi dedi geçen bi kıyma çektirdik
acil bi işimiz çıktı onu alamadık
sen şimdi bize ver bi 4 kilo kıyma falan dedi.
ben de baktım reyonda tavuk kanat yazan bölüm boş.
yine bizim elemanlar kasapları oyalarken soğuk hava deposuna gittim.
tavuk kanat yazan kutunun içindeki kanatları boş bir kutu bulup boşalttım.
içine fareleri boca ettim kapttım kutuyu.
tekrar geri geldim, sanki markete yeni gelmiş gibi.

kasap beni tanıdı. oo hoşgeldin dedi. okul nasıl falan
biraz muhabbetten sonra, abi ben kanat alacaktım ama kalmamış heralde dedim.
yok yok depoda var, oğlum şunları tazeleyin ya dedi kasap.
diğer eleman gitti, içi fare dolu olan kutuyu getirdi.

o an kasap reyonu dolup taşmıştı
pazar günü mangal günüdür genelde hep et alınır.
o marketin müdavimleri vardı herkes tavuk, et, sucuk alıyordu.
eleman tavuk kanat bölümüne koliyi boca etmesiyle
karılar baktı çığlığı kopardı

aaa fare oo fare
dedim oo bu ne dayı falan
ortalık birbirine girdi
millet ne aldıysa koydu kaçtı
huur çocuğu zarara bayrak çekti o gün
ondan sonra da marketin adı duyuldu zaten, isim falan değiştirdiler.
bi daha toparlanmaları 1-2 yılı aldı.

geçip oturdum.
ilk başlarda hiç gerçek anlamda bakmamıştım kızın yüzüne,
"hoşgeldin" dediğinde dönüp baktım.
tanıttı kendini, (ismine melis diyeceğim)
ben de karayara dedim.
memnun oldum dedi, ve çok güzel güldü.
babamın yaptığı binliği çoktan unutmuştum,
kafamda binbir türlü şarkı çalıyodu, kalbim zütüme girecekti beyler.

ellerimi bacaklarına uzattım.
okşamaya başladım
o da kafamı kendine doğru bastırıyodu
öpüşmemiz daha da sertleşti.
her fırsatta sevişirdik de
bu kadar sert olacağını sanmıyordum hiç.
salon boşa yakındı sadece en ön sıralarda 2 çift vardı.
biz arkadaydık.

göğüslerini, bacaklarını okşuyordum
boynunu ve omuzlarını öpüyordum.

ve bu hayatta teminatı vereceğim tek şey var beyler.
isterseniz adriana limayla sevişin
isterseniz tüm victoria secret mankenleriyle
aynı anda sevişin

aşık olduğunuz kişiyle sevişmenin tadını kimsede bulamazsınız.

tenefüste fizikçi ve geometrici geldi
onlar da ilk sınavların kağıtlarını verdiler.
geometriden 80
fizikten 75 aldım.
babam hepsinden geçtin mi, geçtin mi diye soruyordu
hep geçtim baba, bundan da geçtim diyordum.
sevinçten çıldırıyordu adam.
pantop alacam lan sana diyordu.
hocam hasta haliyle ders çalıştı bizim oğlan diyordu
hocalar da gülüyordu tebrik ediyorlardı
babama böyle hırslı bi çocuk yetiştirdiğiniz için size teşekkürler dedi geometrici
babam mahçup, teşekkür etti.

fizikçi hadi bu kadar sınav bu günlük yeter, yarın öbür gün de gelirsin
evine git dinlen dedi.

eve geri döndük, babam gördüğü herkese anlattı
"onu verdiler yaptı, bunu verdiler çözdü" diye.

pantop alacaktı bana.

babam konuşmak istedi benimle.
oturdum yanına
gözlerinin içi yorgundu şimdi, gülmüyordu.
"ölecem sandım lan" dedi.
"allah korusun baba."

"vallaha öyle ölecem dedim ahan şimdi, gittim dedim
gözümü bi açtım burdayım"
"iyisin işte baba bişeyin yok, yorgunluktan olmuş"
"yok yorgunluk değil bu iş"
"neden?"
"ben kendimi hiç iyi hissetmiyorum evladım" dedi babam

"baba o nasıl söz, yapma allah aşkına yok işte bişeyin"
"bak, tamam yok bişeyim, amma sana 2 çift lafım var
kulağına küpe olsun. tutmazsan hakkım helal değildir bak sana"

sustum.

"ananı açta açıkta koyma oğlum sözgelimi bana bişey oldu
size maaş verirler, o maaşla geçinmeye bakın, sen okuluna bak
oku, büyük adam ol, iyi yerlere gel."
tüm kemiklerim sızladı.
"baba şimdi sırası mı" dedim.

"bi dur bişey söyleyek be" dedi hafif bağırdı.
"tamam baba buyur" dedim.

"bi de o kızı al lan, koyma kimseye".

yeşil önlükler içinde annem geldi içeri
kapıya kadar geldi
ağlamaktan sesi düşmüştü
"oğluum oğluum" diyordu.
hemşire hanımefendi dokunmak, yormak, konuşmak yok dedi.
"gördüm yeter aslanımı, yaşıyor yeter" dedi annem ağlayarak. çıkarttılar dışarı.

babam geldi. o sert şivesiyle konuştu.
"iyileşeceksin aslanım. doktor dedi ki o sizi duyar.
duyuyorsun demi. sana bunu kim yaptıysa
anasını gibecem, dayan lan, söz pantop alacam sana lan,
hadi lan, hem sen sporcu adamsın demi.
kalk lan, sana bunu yapanların bacağını ben gibecem.
ağlıyordu

ve laptopa pantop diyordu hala. canım babam"

beyler sonlara doğru geldikçe ellerim titriyor
kafamı toplayıp yazıyorum,
geç yazıyor demeyin, özür dilerim.

• **

melis benimle konuşmak istediğini söyledi
mesaj attı.
mavera'da buluşalım dedim, ne zamandır gitmiyoruz.
tamam aşkım dedi.
buluştuk.
rengi bembeyazdı.
bi telefon daha geldiğini söyledi
"hepinizden intikamı alınacak yaptıklarınızın" dedi.
"kendine dikkat et, lütfen" dedi.

korkma aşkım
bişey olmaz
ben sana söylemiyordum, telaş yapma diye,
ama bu şerefsiz haddini aştı dedim
avukata söyle polise söylesin hepsini dedim babama akşam.
polis, hala aradıklarını
sivas polisiyle ortak çalıştıklarını falan söylemiş
yine bekledik,
hep yaptığımız gibi.

3.senemizde yine monoton günler
birbirini takip etti
karneyi aldıktan sonra
melise ben ısrar ettim bu sefer
istanbulda olması korkutuyordu beni
bazen, ayrılmak gerekir işte böyle.
melis muğlaya gitti yaz olunca.

ben, istanbulda kaldım.

--- 3.senenin sonu ---

beyler, ben sözümünde durdum
bitirdim bugün 3.seneyi
yarın sabah konyaya gidiyorum.
pazar sabahı gelicem.
aniden gelişen bu olay için özür dilerim hepinizden
5 günde 3 seneyi anlattım.
geldiğimde de 4-5 içinde
bitiricem hikayeyi.

sağlıcakla kalın.
kendinize iyi bakın.

okullarımıza kayıt yaptırdık.

biz o yaz melisle birlikte muğla'ya gittik.
beni ordaki babaannesi ve dedesiyle tanışıracaktı.
hem de biraz kafamızı dinleyecektik.

--- lisenin ve 4.senenin sonu ---

hepiniz adamın dibisiniz..

bu gecelik bu kadar beyler,
anlatacağım 2 sene kaldı
o da tahminimce 2-3 güne bitecek.

hepinize iyi akşamlar,
up up up.

seviyorum sizi, dert ortaklarım.

ademin ve fevzinin verdiği akılla
akşam melise mesaj attım

"bak ben bugün sana cevap veremedim,
ama beni yanlış anlama istersen yarın
okul çıkış biraz konuşalım"

bu mesaj 2 mesaj sayılmıştı ve 6 kontörüm kalmıştı.

cevap geldi "peki, olur" yazıyordu sadece.

ama bu bana "peki aşkım, olur bitanem, seni seviyorum" gibi geldi.

o durumu bilirsiniz beyler, hani onun hayatındasınızdır da
aslında değilsinizdir...
neyse gibtir edin çok kötü bir durum.

konuşmalar duydum. odamın kapısı açılmıştı.
odamın değiştiğini anladım
normal odaya almışlardı ama hala narkozun etkisindeydim
elimi kolumu çözmüşlerdi, sadece kolumda bir serum vardı.
içeriye annem girdi
oturdu yanımdaki koltuğa
"allah o çocuktan razı olsun" dedi.
babam kimden dedi.
"fevzi, kan verdi ya, başı dönüyormuş hemşireyle konuşuyordu."

babamda yineledi allah razı olsun dedi.
fevzi girdi o an içeri.
"dayı, oğluna sarılabiliyor muyuz" dedi gülerek.
sarıl kerata dedi babam.

sarıldı fevzi kulağıma eğildi.
yeter lan uyan artık bi kendine gel dıbına koym dedi.
"fevzi" dedim
"söyle kardeşim" dedi
"kanını gibeyim be abi, bi kan vermemiştin bana" dedim.

artık kan kardeşiyiz oğlum dedi gülerek
ben mutluluktan ağlıyordum,
aslında sadece mutluluktan değil bu.
sevinçtendi aslında.

sınavlarıma çalışıyordum son sürat.
nedense derslere sarıldım
pgibolog anneme
bişeylerle ilgilenmesi gerek falan demiş
annem de derslerle ilgilendiğimi görünce
gazlamıştı beni

mat, geo, fizik falan kasıyordum sürekli
babama bi akşam dedim ki baba yarın beni okula zütürür müsün.
napacaz dedi
ilk sınavlara giricem dedim.
oğlum sırası mı falan diyince annem göz kaş yaptı
haa tamam zütürürüm dedi.

ertesi gün okula gittik. babam tekerlekli sandalyeyle
öğretmenler odasına soktu beni.
işçi adamın hocalar karşısındaki durumunu hatırlayınca hala üzülürüm.
"hocam sınav olacakmış benim oğlan" dedi babam.
matematikçi, "vaay" dedi.
"sen iste sınava boğalım oğlum seni" nasılsın iyi misin
iyiyim hocam ilk sınavları olmaya geldim dedim.
dosyalarıyla uğraştı
bir kağıt çıkardı "al bakalım" dedi.
babam sandalyemi masaya yaklaştırdı.
hoca "30 dk hadi bakalım dedi."
"20 dk sonra verdim kağıdı".

aferin aslanım dedi, 95.
babam döndü bana 95 yani nasıl dedi.
dedim baba 5 aldım, pekiyi.
geçtin yani?
geçtim baba dedim
gözlerinin içi güldü.

avukat bunu gerekli yerlere bildirdiğini söyledi
ve yine ters giden bi durum olursa onu haberdar etmemiz
gerektiğini söyledi.

babam ve annem de çok konuştular bu konuyu
aman dikkat et
erken gel
yalnız gezme falan
mamiyi bulsam ona iki çift laf ederdim
gel benimle derdin neyse gör derdim
milleti rahat bırak
çevremdeki herkesi tedirgin etmişti
bin kurusu.

hangi delikteyse çıkmıyordu.

tenefüste fevzinin yanına gittim
lan fevzi dedim, benim telefonum yok.
ne alayım diye mi soruyosun olum dedi,
abimin dükkanı var bak zütüriyim bak dedi.
ya dükkanına koyim, param yok olum dedim.
yani var da bi telefon alamam.
20 tl var mı dedi. var dedim çıkartıp verdim direk
sanki bana anında telefon verecek.
tamam bu bende dursun dedi, dursun dıbına koyim dedim
ne yapacaksan?
ben sana ayarlıycam sen rahat ol dedi.
rahat olduk

ertesi sabah fevzinin yüzünde güller açıyordu
yanıma geldi, noldu lan dedim.
al şunu dedi.
baktım telefon, nokianın ilk çıkan renkli ekranları var ya
onlardan.
kardeş verdiğin 20 tl ye hat aldım koydum içine dedi numarası da şu
bi kağıt verdi bana
peki telefonu nerden buldun olm dedim
abimden aldım dedi, parayı sordum.
gibtir et o bunun yokluğunu farkedene kadar sen biriktirir yenisini alırsın
bunu da yerine koyarız dedi.

sağol dostum dedim.
çocuk benim için resmen hırsızlık yapmıştı.
dostum kelimesinin manasını anladım...

hattın için 20 kontör vardı beyler hoşgeldin işi mi ne.
ben ilerleyen saatlerde melise çıtlattım durumu.
telefon cebimde duruyuordu ama daha alışamamıştım.
melis dedim.
bir efendim diyişi vardı görmeliydiniz.
kızla hiç kötü bişey düşünemiyordum.
eridim, tekrar efendim dedi.
ya şeey dedim senin telefonun var mı?
güldü, tabi vaar dedi.
ben ders progrdıbını hep karıştırıyorum dedim
ne alaka der gibi baktı.
yani numaranı verir misin akşam sorarım belki dedim
sıçmıştım resmen, anladı.
ders progrdıbını değil de numarayı istiyosun dedi.
kızardım
verdi numarayı, neyse ben tenefüse çıkıyorum dedi.
elimdeki sarı kağıtta numarası yazıyodu.
bizim çocuklar yanıma geldi "aldım aldım" dedim terlemiştim.
hikmet pis pis bakıyordu bize

15 günün sonunda patronun yanına gittim
yarın okul açılıyor dedim
ee dedi muallak.
bugün hesabımı kesin de ben gideyim dedim
tamam bakarız akşam dedi
bütün gün yine it gibi çalıştım
tek derdim ikinci dönem
melisle kaynaşırız, oraya buraya gidince cebimde para olsun
telefona alacak kontör parası olsun falan.
babam eve zor bakıyordu.
akşam oldu gittim patrona
çıkartıp 100 tl verdi bana huur çocuğu

gelelim okula.
okul o dönem güzel geçti.
ben melisin çevresini de iyice tanımıştım.
1 hafta sonra melisin doğum günüydü
evinde kutlayacaktı
melisin babası taşşaklı bi yerde bilgisayar mühendisiydi.
zenginlerdi yani, hem de bizden kat kat.
ben marketten aldığım 300 tl yi cebe koymanın rahatlığıyla
hediye telaşına düşmüştüm.

ben 2 hafta da evde dinlendim
artık tempolu düz koşulara başla diyordu bin fevzi *
başladık biz de
yarım saat erkenden gelip beni alıyordu fevzi
okula gidiyorduk ben sekiyordum bazen omuz veriyordu bana
bazen dur lan bakıyım basabiliyo muyum diyip 3 adım sonra sekmeye başlıyordum.

melis bu süreç içerisinde hep yanımda oldu.
eve bile geldi 1 kere.
gece hep mesajlaştık
sabahları konuştuk.
annemin gelini gibi olmuştu şimdiden.

okula gittiğim ilk gün bütün sınıf beni ayakta karşıladı
fevzi "bak dokunmak yok mal mal hareket yapmak yok elinizi ayağızını giberim" dedi.
güldük..
oturdum yerime

başka zaman hay içini gibiyim dediğim okulun
tuvaletindeki sigara kokusunu bile özlemiştim.