beyler hafızamızdan silmek istediğimiz

ilkokul 4 yada 5. sınıftayım. o sıralar peder almanyada kaçak işçi. 2 ayda 3 ayda bi ancak para gönderebiliyo oda ev kirası borç harç oralara gidiyo. neyse babam 1000 mark mı ne para göndermiş havalara uçtuk. doğruca bime le cola, bimin ucuz çikolataları, eti puf bi güzel alışveriş yaptık. sonra annem ayağımdaki paramparça mekaplara baktı. içi sızladı kadının doğruca çarşamba pazarına gittik. bana robust halı saha aldı. nasıl mutluyum sanki dünya benim olmuş amk. ertesi günde beden dersi var giyicem halı sahaları millete artislik yapıcam güya. bizim kuzende benle aynı sınıfta onların durumda bizimkinden biraz hallice. ayakkabı aldığımı duymuş bide sınıfta sevdiği bi kız var. utanıyo yırtık ayakkabılarıyla beden dersine çıkmaktan. lan oğlum biz kardeş sayılırız şudur budur dedi altından girdi üstünden çıktı benim robustları alıp banada yırtık ayakkabılarını kitledi. neyse çıktık beden dersine bedenci karı bizi kare şeklinde dizdi ortamıza geçti. eşofman ayakkabı kontrolü yapıyo. o günde şansıma herkesin her şeyi tam bi benim ayakkabılar paramparça. amk karısı çıkarttı beni ortaya madem durumun yok bari uhu alda yapıştır şu ayakkabılarını diye kalayı bastı. millette ilk okullu ayakkabılara bakıp bakıp gülüyolar yavşaklar haldende anlamıyo. ders bitenede kadar kafamı yerden kaldıramadım amk.