çok şanslı oldugumu anladım bugün

içime kapanmamam gerekiyordu. arkadaşlarım tuttular elimden. çekip çıkardılar beni karanlığın uğultusundan. üniversite hayatım aşırı sosyal geçti. çok güzel günlerdi. benliğimi keşfettiğim ve kendimle tanıştıgım yıllar. 26 tane sevgilim oldu. bölüm de uzundu. sonunda buldum dogru kişiyi. her şey artık rayındaydı. dışardan bakılınca durum böyleydi fakat içimi sadece ben görebilirdim. kendimde en sevdiğim şey görünüşümün en önemsiz çizgisine bile gösterdiğim o sert ve güçlü bağlılıktı. 7 yıl kas çalıştım, 3 yıl amerikan futbolu oynadım,4 yıl kicktaks yaptım. birçok yerimi kırdım, çürüttüm, incittim, çatlattım. bundan zevk aldım. kendimle gurur duydum. belki 100 kez kavga ettim ve 2 kez bıçakladım. peki neden? bu soruyu kendime sorabilme cesaretini tam 11 yıl sonra buldum..