bir holiganın hayatı vol 3

evet beyler, hatırlayan hatırlar belki. ufak çaplı olaraktan hayatımı anlatıyordum bu başlık altında. yazmam sırasında annemin vefatı nedeniyle ara vermek zorunda kalmıştım. şimdiyse kafa dağıtmak, o günleri hatırlamak, eskiyi yadetmek maksadıyla yeniden yazmaya karar verdim. diğer hikayede yazdığım son entry'e kadar copy paste yapacağım. sonrasında devdıbını getireceğim. ilgi olur olmaz problem değil, oradaki eski tayfadan 2-3 kişi dinlese beni yeterli. yeniden başlıyoruz, saygılar.

10-11 yaşlarındayım, temmuz ayındayız. klagib mahalle maçları işte sabahtan akşama kadar, varoş semtlerden birinde oturuyorduk. tabi bu mahallenin de abileri olacaktı elbette, fakir mahallerin olmazsa olmazı o mahallelerin abileridir. ve küçük çocuklar o abilere ilah gözüyle bakarlar, severler sayarlar. özellikle de ben ne derlerse yapmaya, saygıda kusur etmemeye çalışırdım. şimdinin bebeleri öyle mi, saygısız ipneler.. neyse emre abi vardı, en çok sevdiğim insanlardan biriydi mahallede. hep iyi davranırdı bana, sağolsun. yazın sonuna gelmiştik yavaş yavaş, sezon da başlıyordu haliyle. emre abi dedi ki gel lan seni beşiktaşın maçına zütüreyim tabi dedim abi gelirim, ama anneme sorayım önce. annemlerden de güç bela izin aldım, o da emre abiyi tanımaları vesilesiyle. ve maç gününü heyecanla beklemeye başladım..