bu başlığa blog yazılarımı taşıyacağım

bunları bilince, sahtekar bir aşkın kolunda heba etmiyor insan gönlünü ve hiç değmeyecek birine gözyaşı dökmüyor. aslında, o kadar değmeyen birine de sevdalanmıyor aklının yettiğince ve yalnızlığıyla mağrur bir çiçeğe dönüşüyor kadın. aşkın o büyük ve mucizevi ışıklarını görmeden, incin bir yatakta uyanmıyor. belki seven olur diye sokaklar boyu gezmiyor. kandırılmışlığı, ihaneti, korkuyu, hüznü yaşamıyor. yalnızlık insanı olgunlaştırıyor ve aşka giden en doğru yolu gösteriyor. biraz tek başına kalıp düşününce insan, kalbini, ruhunu temizliyor. arınıyor geçmişin kirinden, yeni ve bembeyaz bir sayfada hak ettiği sevdaya hazırlanıyor. bazen yalnızlık bile kadında asil duruyor….