+2
Sabah pc başındaydım tabikide. Hop cemreden mesaj. Bi etklinlik var beni ona çağırıyodu. Gitmek istemiyodum, cemreyi silmiştim kafamdan fakat o ısrar ediyodu. Gitsem mi gitmesem mi bilemedim. Muhabbeti uzatmak için zütümü yırttım çünkü onunla konuşmak beni mutlu ediyodu. "Gelirsem ben sana haber veririm" dedim. "Nasıl ?" diye sordu. "Dedim bir şekilde haber ulaştırırım sana" dedim. "Telefon numaram bile yok nası ulaştırıcan" dedi. "Ver ozaman mesaj atarım" dedim. Numarasını vermişti. Mutluluktan uçtum. Ama şöyle bir durum vardı, ne param vardı ne kontörüm, ne sms hakkım, ne de arama sürem. Kıza numaramı kaydetmesini söyledim. Arkadaştan telefonunu alıp mesaj atmaya başladım. Etkinlikte neler yaptıklarını, nasıl geçtiğini sorup durdum. Cevap atıyodu ve bu bile beni mutlu etmeye yetiyodu. Derken aksam cemreden gelen mesaj beni birazcık üzmüştü. "Kendimi iyi hissetmiyorum lütfen mesaj yazma". "hayırdır noldu ? Anlatmak istersen dinleyebilirim." dedim. "Boşver canını sıkmak istemiyorum" dedi. "iyi bir dinleyiciyim. Her nekadar beni tam tanımasan da buna emin olabilirsin" dedim. Kız da dolmuş belli. Başladı anlatmaya. huur okan mesaj atmıs, laf etmiş kıza. Ben bilmiyodum ozaman okanın olduğunu çünkü herkese sevgilim yok diyodu cemre. telefonda bunları okuyunca kendime küfrettim çünkü bu ben olamazdım. Sevgilisi olan bir kıza yavşamak? Kesinlikle bana göre bişey değildi. "Cemre, yazdığım yavşak mesajların kusuruna bakma lütfen, bi sevgilin olduğunu bilmiyodum" dedim. "Anlamadım, ne demek istiyosun ?" diye sordu. "Seni seviyorum ve bu yüzden sana karşı yavşak mesajlar atıyodum. Özür dilerim, bilseydim bunların hiçbirini yapmazdım" dedim. "Niye böyle bişey yaptın ? Normal bir insan hemen kıvırmaya çalışırdı, sense hiç kıvırmadın" dedi. "benim içim neyse dışım da odur. O tarz bir insan değilim" dedim. o gün sabaha kadar dinledim cemreyi. bana güvenmesini istedim. Benimle bağları koparmamasını, gerekirse iyi bir arkadaş olabileceğimi söyledim. Bana "okanla bitti aslında fakat sınava girecek, kötü etkilenmesini istemediğim için birşey demedim ona" dedi. içimde bir umut doğdu çünkü bitirmeye kararlıydı. "Peki onu hala seviyo musun ?" diye sordum. "Sevmiyorum" dedi. "Emin misin ? Uzun yıllar süren bir ilişki, bitirmesi bukadar kolay olamaz" dedim. "Belki hala içimde aşk kırıntıları kalmıştır... " dedi. Azıcık uzak durma kararı almıştım kendi kendime fakat elimde değildi. Cemre hastalanmıştı bir gün, ve çok kötü durumda olduğunu söyledi. Doktora gitmesini söyledim. Gitmiycem dedi. Seni ben zütürürüm dedim, doğru düzgün cevap gelmedi. 3-5 defa daha zütüreyim istersen tarzı yazdm ama düzgün cevap gelmedi gene. en son yazdım "iyi madem kendin gidersin" dedim mesajı gönder tuşuna bastıktan 1 saniye sonra mesaj geldi. Hazırlanıyorum, 15 dk sonra şurada buluşuruz. normalde yarım saatlik yola deparla, 7 dakikada vardım. Karsımdaydı, yorgun biçimde duruyodu. "Merhaba" dedim. "Merhaba" dedi. "hadi bir an önce gidelim de ya ciddi bişey varsa?" dedim "tamam" dedi. Fakat hiçbir şekilde tensel temas olmadı. Merhaba derken elimi dahi uzatmadım.
Tümünü Göster
