kuzey güneye benzeyen hayat hikayem

askerliğim bitip eve döndüğümde
ece okulunu bitirip işe başlamış,
kardeşim yaklaşık üç aylık evli bir
israil vatandaşı olmuştu. hızlı bir
şekilde nişanlandık eceyle. zaten
askerden önce nişanlanıp işin adını
kesin olarak koymadığımızdan az
uykum kaçmamıştı. daha önce
bana zerre anlam ifade etmeyen
şubat ayı hayatımın aşkıyla
nişanlandığım ay olmuştu. şubat'a
yüklediğim anlam onunla
evlenmeyi kararlaştırdığımız eylül
ayına kaptıracaktı nasıl olsa yerini
kısa zamanda.
nisan ayındaydık gece evin
telefonu çaldı. ağlamamamak için
kendini zor tutan kardeşim
karısının beyninde tümör
olduğunu söylüyordu. sabaha
kadar konuştuk onunla, teselli
ettim karısına o haliyle görünmek
istemediği için işyerinde odasına
içen kardeşimi. çok zor bir 2 ay
yaşadı sonrasında bense bir
yandan nişanlımla kendime mutlu
bir gelecek kuruyor bir yandan
kardeşim o haldeyken mutlu
olabildiğim için pişmanlık
duyuyordum.