üniversite ve ev arkadaşlığı

bizim binin ilk avantasını yazayım. evin olduğu mahallede market yok varoş zaten. küçük bir bakkal var bakkal mı manav mı tüpçü mü belli değil hepsinden var. evde tüp bitti bir gün dışarıda yemek yesek 2 gün sonra para kalmaz. bu bin zaten benim kumanyadan yiyor. hesapladık yanlış hatırlamıyorsam o zaman tüp 40 tl civarı olması lazım. zorladık ama ikimizden de 40 tl çıkmadı. bu muallak "napıcaz" diyor. dedim "bakkala züt verecek halimiz yok". bizimki de espri yapıyor "bakkal kadın olum gib verirsin ancak" diyor. 40 yıllık pasif olan bu arkadaş "ben veresiye alırım" dedi. beni gibseler istemem veresiye dıbına koyim. "iyi lan al bakalım" dedim. adam gitti bakkal hemen evin altı 20 dakikada ancak geldi. elinde tüp omuzlamış gelmiş. adamdaki özgüvene bak kesin alacak ya boşu da alıp gitmişti amk. o günden sonra istediği zaman veresiye aldı bakkaldan. lan teyzeyi gibti mi ne yaptı bilmiyorum ama bunda o züt yok. bence küçük emrahlığın dıbına koymuştur bakkal teyzenin karşısında. bense veresiye alıyoruz diye başlarda hoşuma gitse de sonradan utanıp param olsa da o bakkala gitmemeye başladım.