1. 1.
    0
    bir sabah dükkana geldim, baktım bu oturuyor. önce tanıyamadım. anlayınca içim cız etti. cız etti de ne? tornavida yemiş gibi oldum. çökmüş, zayıflamış, bembeyaz bir surat... ama bu sefer başka güzel huur. orhanın şarkıları gibi.. kalktı böyle, dimdik konuşmaya başladı; dedi para lazım, çok para. zagor’a avukat tutacakmış. ilerde öderim dedi. esnafız ya bizde, “nasıl?” diye sormuş bulunduk. huurluk yaparım dedi, istersen metresin olurum…içime bir şey oturdu ağlamaya başladım, ama ne ağlamak! işte o gün bir inandım huurya, tam yirmi yıl geçti.
    ···
   tümünü göster