1. 1.
    0
    bu kaltakla aynı mahallede büyüdük. mevlanakapı’da. babası zabıtaydı. alkolik hasta bir adamdı rahmetli, erkenden de gitti zaten. bu anasıyla yoksul, perişan... bizim tuzumuz kuruydu, hacı babam yapmış bir şeyler.bir de zagor vardı. bizim eski evin kiracısının oğlu. babası filimciydi yeşilçamda. cepçilik, arpacılık, her yol vardı itte. ama sevimli, yakışıklı oğlandı. bizimkine aşık etmiş kendini.

    edit: okuyan eden varsa sevabına bişey yazsın, uplasın amk.
    ···
  2. 2.
    0
    ben efendi oğlanım, okul mokul takılıyorum o zamanlar. öylece büyüdük gittik işte.ne tak varsa hep askerliği beklerdim. dört sene kaldı, üç sene kaldı... sonunda o da geldi gittik. bizde de herkes bunu bekliyormuş; gelir gelmez yapıştılar yakama. ev düzüldü, kız bulundu, çeyiz falan filan... nikahlandık. iki taksi bir dükkan verdi peder. dükkanda koltuk moltuk satardım.
    ···
  3. 3.
    0
    bir gün bu huur çıkageldi. hiç unutmam, görür görmez cız etti içim. böyle basma bir etek dizine kadar, çorap yok, üstünde açık bi bluz, saçlar maçlar... pırlanta anlayacağın. şunun bunun fiyatını sordu, dalga geçti benimle. kanıma girdi o gün. tabii taktım ben bunu kafaya. ertesi gün bir soruşturma, dediklerine göre yemeyen kalmamış mahallede. ama asıl zagor’a kegibmiş. zagor’da kaftiden içerde o sıra.
    ···
  4. 4.
    0
    bir gün, süslenmiş püslenmiş; zırt geçti dükkanın önünden. yazıldım peşine. tuhafiyeciye gitti, pastaneden çıktı; minibüs otobüs, geldik sağmalcılar’a; benim içimde bir sıkıntı. işi anladım tabii: zagor’u ziyarete gidiyor. bir tuhaf oldum, bini de kıskandım. uzatmayalım çaresiz evlendik ötekiyle. o ara zagor içerden çıktı. sonra bir duyduk; kaçmış bunlar. altı ay mı bir sene mi; kayıp.hep rüyalarıma girerdi huur. o gün dükkana gelişini hiç unutamadım. benimkine bile dokunamaz oldum
    ···
  5. 5.
    0
    giberim amk okuyan olsa da olmasa da yazıcam la ben
    ···
  6. 6.
    0
    sonra bir daha duyduk ki iki kişiyi deşmiş zagor: biri polis, ikisinin de gırtlağını kesmiş. karakolda beş gün beş gece işkence buna. arkadaşlarının öcünü alıyorlar. kaltağa da öyle... önce öldü dediler zagor’a,sonra komalık. ankara’da oluyor bunlar. bizimki bir gün çıkageldi mahalleye. zagor içerde, en iyisinden müebbet.
    ···
  7. 7.
    0
    bir sabah dükkana geldim, baktım bu oturuyor. önce tanıyamadım. anlayınca içim cız etti. cız etti de ne? tornavida yemiş gibi oldum. çökmüş, zayıflamış, bembeyaz bir surat... ama bu sefer başka güzel huur. orhanın şarkıları gibi.. kalktı böyle, dimdik konuşmaya başladı; dedi para lazım, çok para. zagor’a avukat tutacakmış. ilerde öderim dedi. esnafız ya bizde, “nasıl?” diye sormuş bulunduk. huurluk yaparım dedi, istersen metresin olurum…içime bir şey oturdu ağlamaya başladım, ama ne ağlamak! işte o gün bir inandım huurya, tam yirmi yıl geçti.
    ···
  8. 8.
    0
    uzatmayalım, zagor’a müebbet verdiler. ama rahat durmaz ki bin! ha birini şişledi, ha firara teşebbüs; o şehir senin bu şehir benim, cezaevlerini gezip duruyor. huur da peşinden. sonunda dayanamadım: ben de onun peşinden... önce dükkan gitti, ardından taksiler. karı terk etti, peder kapıları kapadı. yunus gibi aşk uğruna düştük yollara. iş bilmem, zanaat yok
    ···
  9. 9.
    0
    bu durmuyor hiç. ilk yıllar ufak kahpeliklere başladı, sonra alıştı. gözünü yumup yatıyor milletin altına. gel dönelim diye çok yalvardım. evlenelim, pederi kandırırım, zagor’a bakarız: yok. kancık köpek gibi izini sürüyor itin. ne yaptı buna anlamadım. kaç defa dönüp gittim istanbul’a. yeminler ettim. doktorlar, hocalar kar etmedi. her seferinde yine peşinde buldum kendimi.
    ···
  10. 10.
    0
    bir keresinde döndüm, biriyle evlenmiş bu, hamile... beni abisiyim diye yutturduk herife. nedense rahatladım, oh dedim, kurtuluyorum. bu da akıllanmış görünüyor. yüzü gözü düzelmiş, çocuk diyor başka bir şey demiyor. sinop’ta oluyor bulnar. ben de döndüm istanbul’a. doğumuna yakın, zagor bir isyana karışıyor gene. hemen paketleyip diyarbakır cezaevine postalıyorlar.
    ···
  11. 11.
    0
    çok geçmeden bizimki depreşiyor gene; o haliyle kalk git sen diyarbakır’a, üç gün ortadan kaybol... herif kafayı yiyor tabii. dönünce bir dayak buna: eşek sudan gelinceye kadar. kızın sakatlığı bu yüzden. sonra çocuğu doğuruyor. uzun zaman anlaşılmamış. ortaya çıkınca bir gece esrarı çekip takıyor herife bıçağı. çocuğu da alıp vın diyarbakır’a, zagor’un peşine. allahtan herif delikanlı çıkıyor da şikayet etmiyor
    ···
  12. 12.
    0
    ben o ara istanbul’da taksiden yolumu buluyorum. epey bir zaman böyle geçti. yine her gece rüyalarımda bu. zagor’un diyarbakır cezaevinde olduğunu duymuştum o sıra. bir gece bir büyükle eve geldim. hepsini içtim. zurnayım tabi. bir ara gözümü açıp baktım: karlı dağlar geçiyor. bir daha açtım, başımda bir çocuk, kalk abi, diyarbakır’a geldik diyor. baktım, sahiden diyarbakır’dayım
    ···
  13. 13.
    0
    bir soruşturma... kale mahallesi vardır oranın, bir gecekonduda buldum, malımı bilmez miyim? görünce hiç şaşırmadı. hiçbir şey demedik. o gece oturup düşündüm. oğlum bekir dedim kendi kendime, yolu yok çekeceksin. isyan etmenin faydası yok, kaderin böyle, yol belli, eğ başını, usul usul yürü şimdi..o gün bugün usul usul yürüyorum işte.
    ···
  14. 14.
    0
    hiç mi dinleyen yok laağğn
    ···
  15. 15.
    0
    çektim karşıma bunu. dedim böyle böyle böyle. ya kendi kafama sıkarım ya senin kafana. bu dıbına koduğumun ızdırabıda biter elbet. bırakamzmış zagoru. kaçıralım dedi. olur dedim. kafa daha yerine gelememiş tabi.o zamanınn ünlü bi kabadayısı var diyarbakırda selman diye. buldum onu. böyle 2 katlı bi evi var. kapıda esrar çeken mi dersen birbirini bıçaklayan mı
    ···
  16. 16.
    0
    selman abiyle görüşücem dedim. uzatmayım selman büyük para istedi kaçırma için benim cepte zırnık yok. bi postane buldum. aradım peder beyi para istedim. hastenedeyim dedim ölmek üzereyim. söylerkende korkuyorum ama nerdesin geliyorum diyecek diye. adam geber şerefsiz demez mi. o da haklı biyerde hem kendi hayatımı hem onların hayatını gibtim.
    ···
  17. 17.
    0
    hava buz gibi. ben bi ceketle çıkmışım istanbuldan. bizimki benden haber bekliyo karnımda aç. oturdum bi kaldırıma. karşımdan selmanın adamları geçiyo ellerinde köpekler falan parçalatacaklar heralde birini. köpeklerde gururlu gururlu geçiyolar sokağı. banada bu koydu niyeyse. bi it kadar adam olamadım dedim bi gram gurur yok diye düşündüm. acaba zagor yaparmıydı bu yaptıklarımı. beni hapisten kaçırmayı düşünürmüydü
    ···
  18. 18.
    0
    gözüm karardı bi an. çıkacaktım yola arabaların önünü kesip istanbula kadar yollanacaktım. deli gibi koştum ordan oraya. çarpa çarpa gidiyorum insanlara ama. bilinç milinç kalmamış. bi an moruklar sürüsü gördüm. emekli kuyruğuymuş. sırası gelenler parayı almış ellerinde sayıyo. ben kaldım nefes nefese. 15 sn sonra 70 yaşındaki teyzenin parasıyla birlikte kaçıyodum peşimde esnaf. teyze yerde baygın yatıyor
    ···
  19. 19.
    0
    neyse uzatmayalım. selmanın orda buldum kendimi. domuz gibi yüzüme. ben nasıl heyecanlıyım ama. tamam dedi şimdi sen git ben halledicem. bizim uğurun yanına gittim. dün gece yine yatmış birileriyle. benim tepe attı o an. uyandırdım tokatlamaya başladım. ama nası küfrediyorum huuruu, huuruu diye bağırıyorum. uğurda delirdi eline aldı küllüğü tam atacak kafama. dur lan huur dedim. zagoru kaçırıyorum hapisten
    ···
  20. 20.
    0
    üzerime atladı hemen. ciddi misin lan ciddi misin lan diye bağırdı. yapıştı dudaklarıma. ah ulan hala unutamam o anı. toynak gibi dikildi benimki. bizde kahramanlık yaptık ya öle havadan havadan yiyorum dudakları. son bi kez yanağımdan öptü ben çilemi almaya gidiyorum dedi. çilemde kızı sinopta kalıyo. 2 güne burda buluşalım dedi
    ···