1. 26.
    0
    uğur ağzını açmadı yolda. kafası yerde. çilem kucağında. bende üstelemedim. istanbula vardık. mahalleye geldik. yürüyoruz üçümüz. kimsenin gıkı çıkmıyor. bi an uğur durdu sağa döndü bakıyor öyle boş boş. elinden tuttum çekti elini. sonra jeton düştü. bu anasının evi. zamanında zagor için kaçtığı ev. bende girer bi görür annesini diye düşündüm. sonra geldi yanıma hızlı hızlı yürümeye başladı. bizim eve kadar yürüdük annesini görmeye yüzü olmayan huur uğurla ve sakat çilemle. babamın karşısına çıkacağız
    ···
   tümünü göster