rezil anılarımızı bu başlıkta anlatıyoruz

Geçen ramazanda yeğeni de alıp uçakla memlekete zütüreyim dedim, biletleri valizleri filan hazırladık atladık taksiye atatürk havalimanına geldik. Check-in deki kızla az taşak yaptık güldük eğlendik numarasını filan aldım hatta(yalancıyı gibsinler) şu ana kadar herşey normal neyse x-raydan geçtik körükten yürüdük uçağın kapısına geldik. 'Hoşgeldiniz efendim' diyen dünya tatlısı kabin memurunu görmemle dev bi içe sıçış yaşadım. Kafamı gibeyim hayvan gibi valizi uçağa vermediğimi farkettim, işin ilginci kimsede 'hop birader o koca valizle nereye gidiyon amk' da demedi.Ben pis züt oldum,yer yarılsaydı da içine geçseydim(çok sık uçakla seyahat ederim bu arada) hatun kıs kıs gülüyor, arkadaşları geldi onlarda gülüyor amk ufak çaplı depresyona girdim o an.Neyse pardon, unutmuşum filan diyerek valizi hatuna verdim, bagajcı arkadaşlarda kargoya koydular. Belki hosteslerden biriyle muhabbet ederiz diye umuyorken züt gibi gittim koltuğuma oturdum ve direk uyuma numarası yaptım.O an kendimi çok rezil hissettim, hayat enerjim gitti lan.bu da böyle bi anımdır.

not:2 dakika empati yapın ve o hayvan gibi valizle uçağın giriş kapısında bu durumu yaşadığınızı düşünün..