korku dolu hikayem

Biz koştukça sanki sesler ensemizde yankı yapıyordu. Artık yola çıkmıştık ve bildiğimiz tüm duaları okumaya başlamıştık. Hızlı bir şekilde telefona sarıldım ve arkadaşı aradım. Bize hızlı bir şekilde yol boyu yürüyüp büyük mazı ağacının oraya gelip beklememizi söylemişti arkadaşım. Ve dediğini yapmak için yola koyulduk. Fakat etrafımızdan ne araba geçiyordu ne de bir insan vardı. Hızlı adımlar ile ağacın oraya gelmiştik. Sesler kulağımızda yankılanmaya devam ediyordu ve biz sağımıza solumuza dikkatlice bakıyorduk. Üç tane yaşlı adam vardı ve bize doğru geliyordu. Belki de bizim için kısa süreli de olsa bir umuttu. Yanımıza doğru gelmeye başladılar ve bizde selam verdik. Ne işiniz var buralarda tenha değil buralar demişti içlerinden birisi ve diğer ikiside kahkaha atarak gülmüştü. Biz de arkadaşlarımızdan birinin burada beklememizi ve bizi alacağını söyledik. Kahkaha atan yaşlılardan birisi, evlat boşuna bekleme onlar buraya gelmez siz bittiniz çünkü demişti. Amcaya doğru dönerek ne demek yani şimdi bu dedim. Aynı lafları tekrarlamaya devam etti. içim artık iyice ürpermişti. Yıldırım ile Hüseyin'in o an dikkatini çeken bi olay vardı fakat ben farketmemiştim. Beni dürtmeye çalışıyorlardı ama ben muhabbeti anlamaya çalışıyordum...