bardan kaldırdığım hatunu anlatıyorum

o an ne diyeceğimi bilemedim. erhan'a da çaktırmamam lazımdı ayıp olmasın diye.

ben: yok ben o şarkıyı sevmiyorum ya, biliyorum da.
buket: ha iyi tamam o zaman.

telefonuna şarkı tavsiyesi yazmış olduğu izlenimi vermek gelmişti aklıma. erhan yer ya da yemez, ama onu yapmak istemiştim.

kızın nerede oturduğuna dair konuşmuştuk, evinin yerini biliyordum.

ama kafamda türlü türlü şeyler vardı.

yalan yok, şeytan ilk başta dürttü, kızın evine gidip sabaha kadar birlikte olacaktık. ama zinaya karşı bir adamdım, bunu yapmamam gerekiyordu.

o şeytan dürtmesi kısa sürdü. gitmemeliydim. gitmeyecektim. tüm şartlar müsait olsa da gitmeyecektim..

erhan'ı satmak diye bir şey yoktu, o zaten anlayış gösterirdi, evine bırakıp tekrar kızın evine gidebilirdim.. ama gitmemeliydim..