1 senedir deniyorum türlü git gellerim oldu, 31 çekmeyip daha düzenli bir hayata girişsem çok başarılar elde edecek gibi hissediyorum fakat 31'i bıraktığımdada sanki yaptığım bir yanlış var diye düşünüyorum, 31 çektiğimde ise genelde pişman oluyorum.
bu yüzden yanlış değil, ekgib yaptığımı düşündüğümde olduğundan birde bu yıl bitene kadar, 31 + müzik +internet+pc'ye savaş açacağım ve yapmam gerekenleri yapmaya çalışacağım. yoksa o çok korktuğum sıradanlığa doğru gittiğimi hissediyorum.

insanlar gençken -bizim gibi- beyniyle değilde daha çok nefsinin isteği doğrultusunda gidiyor. son zamanlarda çok düşünüyorum. geceleri düşünüyorum, ne yapmam gerektiğini düşünüyorum her konuda endişelerim var, nerden geldik, nereye gidiyoruz, bunları düşünüyorum. yastığa başımı koyduğumda huzuru hissetmek için namaz kılıyorum. tabi günde 1 vakit ortalamayla gidiyorum şuan. en azından bu lanet dünya'da çok başarılı olamasamda, kendimi güçsüz, ve sıradan hissetsemde, allah'ın her yolu açmaya gücü yetenin benim yanımda olduğunu hissediyorum. çevremdeki, bulunduğum, girdiğim ortamdaki insanların yanında güçlü, daha yüksek bir karakter olsamda aslında çok güçsüzüz. lanet olsun, çok acınasıyız, tek yapabildiğiniz sözlükte takılıp, capsler arasında gezerken boşalmak mı? irademiz bu mu? kendi nefsini kontrol edemeyen hayatını kontrol edebilir mi?

hayatımız ne kadar boş, nasıl iyileştirebiliriz bunlar belli. bizse sadece içimizdeki o ses'den dolayı yanlışı yapıyorsak şüphesiz zarardayız.