son 11 ayımı anlatacağım

arkadaşın evine vardım 10 15 dakika sonra. içerisi sıcak, soyundum çünkü duramıyordum. terledikçe daha fena oluyordum. bişeyler anlatmaya başladı, sevdiği kızdan bahsediyordu. dinliyor gibi yapıyordum ama umrumda değildi doğrusu. kendimi öylesine adayacak kimsem yoktu. ağzından çıkan cümleler bana birşey anımsatmıyordu, dedim ya bomboştum. anlatması kesildi, bikaç dakika sustuk. bilincim yarı kapalı tavanı seyrediyordum. o ara netten müslüm babadan bi şarkı açtı çocuk, içimde uyanan hisler farkettim. kırgınlık, öfke, üzüntü. konuşacak halim kalmamıştı iyice. tribe girmiştim aq bi anda. ayağa kalkıp pcye geçmek istediğimi söyledim, tamam dedi. twitterına girip bakınmaya başladım. taymlaynda gözüme biri çarptı, profiline girip resmine baktım. bikaç saniye durdum, ben bu yüzü hatırlıyordum. çok beğendiğim birine aitti. arkadaşıma dönüp nerden tanıdığını falan sordum, bikaç dakika anlattı. yazayımmı lan dedim, yaz kanka dedi. bekle dedim, kendi hesabıma girdim. aylarımı alacak o yolculuk başlamak üzereydi, bi haberdim herşeyden. kafam güzel.