hayatım boyunca hep akışına yaşadım

öncelikle takip için: http://inci.sozlukspot.co...±na-yaÅŸadım/@ampaparasi

hiç hayatımı kontrol altına alıp kendi isteğim doğrultusunda bir şey yapamadım.

küçükken sorarlar ya büyüyünce ne olacaksın diye ben bilgisayar mühendisi olmak isterdim hep. oyun oynuyorum falan ya oradan bi sempatikliğim var, büyüyünce "oyun yapacam abey" modundayım yani. sonra gibik eğitim sistemi bana hedeflerimi, hayallerimi unutturdu.

daha 13-14 yaşında köpek gibi ders çalışıp iyi bi anadolu lisesine girmekti hedefim ve istanbulda hatırı sayılır bi anadolu lisesine kapağı atabildim. ama dediğim gibi tüm hayallerim uçtu gitti.

liseye girdikten sonra ilk sınıfta bi kıza aşık oldum. evet beyler. hayatımda, ortaokuldaki "elele tutuşup eve yürümelik kız arkadaş"larım olmuştu. erkekleri bilirsiniz kafamız basmaz o yaşlarda o işlere, daha çok oyun çocuğuyuzdur. onları ilişkiden sayarsak başlama sebepleri kızlar oldu hep, kısacası ben hiç "yürüyemedim" hatunlara. neyse, lisedeki kıza dönelim. evet bu kıza hakikaten tutulmuştum. sınıftan da biraz soyut kaldım hep. yaşıtım olan binler devamlı karı kız gündemini takip ederken ben hep uzak kaldım. asosyalim kanımca. ama nedense hatunlar hep etrafımda oldu. o zamanlar kalorifer yanında en arkada otururdum, daha doğrusu uyurdum. tenefüs aralarında falan ben kafayı koyup uyurdum bütün kızlar etrafıma gelip dedikodu yaparlardı. aşık olduğum kız da bunlardan bir tanesiydi. kıza yazma sürecim zaten tam facia..

pek becerikli deÄŸilim uzun hikaye yazma konusunda ama dinleyen varsa devam edeyim.