ağustosun ortasında dersaneye başladım. hayatım boyunca hiç dersaneye gitmemiştim bu ilkti. sınıfımı öğrenip içeri geçtim ben ilk gelen kişiydim hep olduğu gibi arkaya oturdum. daha önce ingilizce okuluna gitmiştim. 6 ay kimseyle konuşmadım orada sonra bir arkadaş edinmiştim o bana yardım etti ve iletişim ekgibliğimi aştım biraz. burada da böyle olur diyordum. gelen herkes birbirine okulunu falan sorup kaynaşıyordu. bizim okuldan olan bir çocuk vardı sınıfta. mete bana -kardeş sende hiç konuşmuyorsun dedi. hastayım falan diyip geçiştirdim ama mete inat etti beni konuşturmak için. geldi yanıma oturdu konuştuk biraz havadan sudan. sonra kalktım pencerenin oraya geçtim diğerleriyle kaynaştım. iyi dedim ilk günden ortama girmiştim. sonra o'nun girişi gördüm. beyler şuan ağlayasım var o ilk günü yine hatırladım :'( aşık oldum ona. en yakın arkadaşım özgür vardı. köydeydi. anlattım ona. tamam knk gelince hallederiz o kız senin takma kafana sen dedi. daha sonraları ben onu görmek için can atıyordum. o ilk günün sonunda geldiğim yere takılmıştı. bana sen mi azerbaycandan gelen çocuktun dedi. evet dedim. bu çok hoştu benimle konuşmuştu. yıllarca iletişim ekgibliğinden gram konuşmamış biri için bu mükemmeldi. o gün mutlu ayrıldım dersaneden.