• özlemek, bir başkasının yokluğu değildir, bir başkasının 'sen' ekgibliğine acımaktır. işte bu acımanın lütuflarını iliklerine değin sömürüyordum.

bir gün eve geldiğimde yatakta kadınımı başka bir erkek özneyle iniltiler içinde yakalıyorum. nasıl da çaresiz bakıyor içeriye girdiğimi görünce. o adamın şaşkınlık dolu halleriyle kıyafetlerini giyinişi seyrettikten sonra ona hemen defolup gitmesini söylüyor. elbette defolup gitmesini söyleyecek. onun için önem arz eden tek şey benim. önemi, önemsizlik olan adam apar topar çıkıyor odadan. pencereye doğru yürüyüp bir sigara yakıyorum. sigaramı içerken dinlediğim manzaram, az sonra bana yalvaracak olan kadınımın hıçkırık ve ağlama habercisi olan sessizlik.