önüme koyduğum 16 karper peyniri sırayla açıyorum. dün 5 çayından kalan yarım simidi de masaya koyup, simidi peynirle kaplıyorum. dolaptan çıkardığım reçeli ise bir dilim beyaz ekmeğin üzerine sürüyorum ve yiyorum. simit gibimde değil, canım eğlenmek istemişti. dediğim gibi eğlence üzerine kurulu hayatım benim. bu kadar fazla masada oturmaya dayanamayıp sandalyeye geçiyorum. orada da sıkılınca kalkıyorum sofradan ve koşar adımla sokağa çıkıp ali usta'ya, tandır yemeye gidiyorum. hayat felsefem bu benim, anlık karar veririm ve olabildiğince eğlenirim...

saat 14'e geliyor git gide ve ben kadıköy sınırındayım. 130A'dan inip yukarı doğru çıkıyorum ve boğanın oraya saat 14:10'da varıyorum. buluşmaya 2 dakika var ve bu süreyi beklemek benim için işkence. bu süre içerisinde ne yaparım? diye düşünürken aklıma break dance figürleri sergilemek geliyor ve tam montumu çıkarım kıbleye dönüp eğilmişken saatin 14:12 olduğunu fark ediyorum. amk düşünürken zaten 2 dakka geçmiş. neyse bakınıyorum etrafa hatun yok. boylu poslu ama yine de gözükmüyor hadi cüce olsa neyse. parlak zekam onu aramamı söylüyor ve karşı kaldırıma geçip bi mağazanın önünde beklediğimi söylüyorum telefona. telefon beni dinlemiyor sanırım. ben de kızı arıyorum ve lokasyonumu belirtiyorum. enlemlere kadar her ayrıntıyı vermemden etkilenmiş olacak ki kahkahalarla gülmeye başlıyor. neyse zaten kız da boğanın arkasına saklanmış. aklınca bana sürpriz yapacak amk salağı. mal ya kaç yaşına gelmiş düşündüğü şeye bak al işte zaten tak oldu. he işte sonra bu görüyor beni ve yüzünde okaliptüsler açıyor. hemen tokalaşıp nereye geçek? diyorum.

kız babamın holding sahibi olduğunu bildiği için lüks bir yer beklerken onu kıytırık bir köfteciye getiriyorum...