öncelikle, erteleme hastalığı ve nasıl yenileceğiyle ilgili yazarken bir yandan erteleme hastalığıyla boğuşmanın ironisinden yoruldum. son iki haftadır, genç polislere silah güvenliği dersi verirken kendini ayağından vuran uzman dea(amerikan narkotik) memuru gibiydim ve artık ironi içermeyen erteleme muhabbetinde geri dönmmek istiyorum.

başlamadan önce birkaç not:

• bu konuların hiçbiri hakkında uzman değilim. sadece hayatı boyunca erteleme sorununu yaşamış ve bu konu hakkında kafa yormuş biriyim. hâlâ da bazı alışkanlıklarımla mücadele ediyorum; ama son birkaç yılda ilerleme kaydettim ve burada yazdıklarım da kendi uygulamalarımda gördüğüm işe yaramış şeyler.

• bu yazıyı olması gerekenden daha geç yayımladım. sebebi sadece yazma aşamasının 2000 yıl sürmüş olması değil, aynı zamanda pazartesi gecesinin, google earth'ü açıp Hindistan'ı baştan aşağı dolaşarak ülke hakkında daha iyi hissetmemi sağlayacak bir şeyler bulmanın aciliyet olduğu bir geceydi. ben problemli biriyim.