bu başlıkta aranmiyorum

aklın zekanın bir sınırı var. aptallığın sınırı yok ama. 90 milyarı çöp ettim kendi ellerimle. bunu
artizliğine, trollüğüne demiyorum. nasıl bir karar verme mekanizmam varsa tamamen bana ait birşeyi elimin
tersiyle geri çevirdim. sana herşey müstehak diyecek olan devam etmesin okumaya. en azından pişman oldum
diyemesem de en en en azından pişman olmam gerektiğini bana öğreten olaylar oldu. ya olay para da diil
aslında, herşey para aslında lan ama bu parayla tamamen ilintili değil en azından. yetişkin dediğinin
liseliden farkı mantıklı hareket edebilmesi. işte sanırım bende ondan yok. ruhum liseli lan, öyle şey mi
olur ya. oluyomuş.

kararlılık denen özelliği nerede nasıl öğrendiysem, içime işlediyse zütümü gibti şu ana kadar. kararlı
adamın sıkıntıya gelebilmesi lazım. baskıdan etkilenmemesi lazım. baskı derken çevre baskısı falan değil,
kendi içinden gelen baskı. hem kararlılık gösterip bazı şeylerin üstüne gidip hem de bunun ortasında
kendini sorgulamaya başlarsan bu ne kararlılık oluyor ne de herhangi bir kelimeyle nitelencek birşey
oluyor. yiyemiceğin yannanın altına girmeyeceksin. bunları demek kolay ama bir de uygulamak kolay olsa
keşke.