*
derken bizim çay ve oralet geldi.
çaycı çocuk tepsidekileri az önce cemil ustanın oturduğu taburenin yanındaki küçük masanın üzerine koydu.
emrah çayın geldiğini görmüştü ama gelmedi yanıma.
hiç sevmememe rağmen oraletten bir yudum alarak
-ımmmm nasıl da özlemişim. dedim
-özlersin tabi amk. dedi benim duymadığımı sanarak
ben de duyduğumu belli etmedim.
-ısmarlayan olsa da bi tane daha içsem. dedim
hızlı adımlarla diyafona giderek
-usta bize 2 oralet. dedi
-ooo bana eşik edeceksin demek. dedim
-yok, ikisini de sana, gözün doysun amk. dedi
şerefsiz güzel laf sokmuştu ama bozulmamıştım, gülmüştüm sadece.
-abi. diye seslendim 2-3 dk sonra.
-hııı. diye seslendi dönüp bakmadan.
-abi. diye seslendim tekrar.
-ne var. dedi bu sefer.
-abi. dedim yine dönüp baksın diye.
-abini gibsinler. diyerek döndü
-ama bana söylemesinler, dayanamam. dedim
-he amk söyle. diyerek güldü.
-akşam burda olur musun sen de, konuşalım bi. dedim
-burda derken?. dedi
-cemil usta burda olacakmış, çilingir kuracak her halde, ben de gelicem. dedim
-ben kalamam o saate, uyurum. dedi
kalacağına adım kadar emin olduğum için ısrar etmedim
-eyvallah abi, görüşürüz. dedim
-eyvallah. dedi ve bindim arabaya.
önce durağa geçtim.
acık kendimi gösterdikten sonra 2 müşteriye gittim geldim.
gözüm sürekli saatteydi
saati 8:30 ettim
gündüzcüler gitmiş gececiler gelmişti ki ben otogara gideceğim için hala bekliyordum durakta.
cemil usta'nın verdiği saate daha 1 saat vardı.
cemil usta zaten kırk yılda bir bizden bi şey istedi,
ona da geç kalmak olmaz diyerek kalktım yerimden, bindim arabaya.
geze geze gittim otogara.
arabayı otogarın otoparkına park ettim ve indim arabadan.
otobüsün gelmesine daha yarım saat vardı.
öyle dolandım boş boş.
kamilkoç'un peron numarasını öğrenerek perona gittim ve orda beklemeye başladım.
kızın yüzünü unutmam mümkün değildi ama meraktan çıkartıp bi daha baktım.
kim ulan bu gamze dedim içimden.
can sıkıntısından duraktan öylece volta atıyordum
derken önünde Aydın-istanbul yazan kamilkoç otobüsü yanaştı perona.
kapılar açıldı ve yolcular inmeye başladı.
orta kapıdan 3. inen yolcu bizim kızdı.
benim onu beklediğimi bilmediği için sırtındaki çantayla öylece durup sağa sola bakındı önce.
sonra bir an göz göze geldik
ve sanki cemil usta bana bakıyordu...