*
meraktan çatlıyordu,
dayanamadı yine sordu
-ömer anlatana kadar rahat bırakmıyacam, biliyorsun di mi? dedi
-biliyorum. dedim
-o zaman uğraştırma beni. dedi
-aysel vallahi hiç halim yok, yorma beni. dedim
acımış olacak ki sustu, uzatmadı.
aysel'i markete bıraktım.
-bekliyim mi. dedim
-yok saç boyası falan alıcam, daha burdayım git sen işinden olma. dedi
-tamam görüşürüz. diyip döndüm durağa
rüstem abi çardakta çay sigara yapıyor, gazetesini okuyordu.
arabanın sesini duyunca gazetenin üzerinden baktı bana.
uzatmadan yanına gittim direk.
-seldıbınaleyküm rüstem abi. dedim
-aleykümselam. dedi
-rüstem abi ben bugün yokum müsadenle, uzun bi gece geçirdim, biraz dinleneyim öğleden sonra gelirim. dedim
rüstem abi "ben biliyim de ne tak yerseniz yiyin" derdi hep.
ben de ortadan kaybolmadan önce söylediğim için
-git dinlen bakalım, kendini iyi hissedince gelirsin. dedi
-eyvallah abi. diyerek kalktım ayağa.
arkamı dönüp bakmadım ama arabaya binmeden karşı kaldırıma geçtiğim ve binaya girdiğim için rüstem abinin "nereye gidiyor bu tipini gibtiğim" dediğine emin gibi bi şeydim.
ama açıklama yapacak modda olmadığım için onu da sonraya bıraktım.
eve çıktım.
kapıyı açtım.
içeri girdim.
Sadece ceketimi çıkartarak yatağa girdim.
Hala uykum vardı.
Eylül'ü düşünerek kısa süre sonra dalmıştım uykuya.
Ne kadar uyuduğumu bilmiyordum.
Kapı sesine uyandın.
Eylül dayanamadı ve geldi herhalde diyerek fırladım yataktan.
Heyecanla açtım kapıyı.
Eylül değildi kapıdaki.
Ben şaşkınlıklar içinde ona bakarken,
O nefret dolu gözlerle bana bakıyordu...

1. Sezon Finali